De moederlijn van United Touch S is gebaseerd op de memorabele Olympische winnaar Classic Touch (Caletto II - Sevada x Landgraf I, Stamm 4025, fokker: Hans-Werner Ritters). Onder Ludger Beerbaum, won de dochter van Caletto II een gouden medaille in Barcelona in 1992, wat Beerbaum tot op heden zijn enige individuele Olympische gouden medaille bracht. Er zijn twee fokkers die een belangrijke rol spelen in het verhaal van United Touch S. Ten eerste de familie van der Vorn, die Touch of Class fokte en Cantate Touch bezat. Ten tweede de fokker van United Touch S, die de combinatie tussen de halfbroer en halfzus maakte die leidde tot United Touch S.
De familie van der Vorm - De Margaretha Hoeve
Cantate Touch - het eerste veulen van Classic Touch - werd via Joop Aaldering verkocht aan de familie van der Vorm in Nederland, die de Margaretha Hoeve bezat. Annemiek van der Vorm zegt namens haar familie: "Classic Touch was net Duits kampioen geworden, wat mijn familie al een geweldig paard vond. We hoorden van de heer Aaldering dat ze een dochter had van Capitol I: Cantate Touch. We waren altijd Holsteins georiënteerd, mijn vader investeerde destijds in goede merries en kocht haar toen. Ze was een fantastische merrie. In de loop der jaren werden we eigenaar van Lux Z en dacht mijn familie dat dit een perfecte match was voor Cantate Touch. Lux Z had veel vermogen, lengte, kracht en was enorm flexibel. Volgens hen was dit de perfecte hengst voor een super voorzichtige merrie zoals Cantate Touch. Ik denk dat we, vooral mijn ouders en broers, enkele goede paarden hebben gefokt voor verschillende mensen op Margaretha Hoeve met ongeveer 60 veulens per jaar. Natuurlijk zijn we super trots op United Touch S." Cantate Touch sprong op 1,60m met Ben Schröder, die destijds voor de familie van der Vorm reed. Het partnerschap won Nations Cups en onder andere de Grand Prix in Modena in Italië.
Julius Peter Sinnack
Julius Peter Sinnack, die in 2015 in Westfalen werd bekroond met de Fokker van het Jaar Prijs, probeerde het merrie Cantate Touch van de Margaretha Hoeve vele jaren te kopen na haar succes in de ring.
Sinnack gaf niet op en in 2003 slaagde hij erin een merrieveulen van Lux Z uit Cantate Touch te kopen. Sinnack doopte dit veelbelovende veulen Touch of Class. Sinnack herinnert zich: "Ik wilde altijd iets hebben uit de lijn van Classic Touch. In de jaren negentig was Classic Touch HET paard dat ieders hart sneller deed kloppen. Ik zag haar na haar Olympische overwinning in de stal bij Ludger Beerbaum. Ze maakte veel indruk op me! Ik vroeg mijn goede vriend Joop Aaldering, die veel connecties heeft, of hij me kon helpen bij het vinden van nakomelingen uit deze lijn omdat hij Cantate Touch van Hans Werner Ritters kocht en haar oorspronkelijk aan de familie van der Vorm verkocht. Cantate Touch was actief als fokmerrie na haar sportcarrière. Ik probeerde Cantate Touch te kopen maar ze was zo duur dat ik haar eerst niet kocht. In 2003 kreeg ze een merrieveulen van Lux Z, waarin ik geïnteresseerd was, en kocht. Ik herinner me nog goed toen ze hier op mijn boerderij arriveerde - ik ben een behoorlijk emotionele fokker - maar toen ze uit de trailer stapte dacht ik, hier komt Classic Touch, dat was best een emotioneel moment. Op dat moment kon ik niet weten hoe ze het als fokmerrie zou doen. Ik liet haar wat vrij springen als jaarling en dat was helemaal niet goed, ik was behoorlijk teleurgesteld. Ik dekte haar als tweejarige en spoelde een embryo uit. Ik wilde niet dat ze op zo'n jonge leeftijd haar eigen veulen zou dragen. Dat embryo werd een hengst van Diamant de Semilly, Deauville S, die later haar eerste nakomeling werd met topoverwinningen - hij behaalde veel topplaatsen met Laura Kraut, zowel in nationale wedstrijden als in 1m60 Grand Prix zoals in St. Moritz. Ik gebruikte Diamant de Semilly omdat Touch of Class een zeer bloedgetypeerde merrie was en enigszins bergafwaarts was gebouwd, dus ik dacht echt dat ze kon werken met Diamant de Semilly en dat deed het ook. Ik gebruikte hem later opnieuw voor Touch of Class. Het kost me weken en soms maanden om de juiste kruisingen voor de merries te bedenken. Na Diamant de Semilly gebruikte ik Canturo voor Touch of Class, deze merrie bleek Zypria S te zijn die op 1,70m sprong met Willem Greve. Ze maakten deel uit van het Nederlandse Olympische team in Tokio in 2021 en maakten deel uit van het winnende Nederlandse team voor de Nations Cup-finale in 2019. Canturo gaf veel eigenschappen zoals vermogen en een goede techniek aan Zypria S. Ze was misschien een beetje stijf in haar lichaam, en dat gaf haar soms moeilijkheden, maar ze maakte het goed met haar goede eigenschappen.
Op het moment dat ik de embryotransfer van het embryo dat Deauville S werd, voltooide, kon ik Cantate Touch kopen. Ik fokte Cantate Touch vervolgens met mijn gefokte hengst Con Cento S (Cento x Polydor). Deze hengst, Con Touch S, sprong op internationaal niveau met Laura Kraut en Simone Blum, en bereikte 1,60m met Blum. Na Con Cento S gebruikte ik de Hors la Loi II-zoon, Untouchable, voor Cantate Touch. Deze hengst werd de hengst Untouched - de vader van United Touch S. Hij was een spectaculaire springer als jong paard en werd verkocht aan een eigenaar van Nick Skelton, die als eerste internationaal succes had met Untouched. Later reed Ben Maher met hem, maar Untouched stierf te vroeg. Ik weet zeker dat hij ongelooflijke dingen in de sport zou hebben bereikt."
United Touch S
Sinnack herinnert zich: "Het vierde veulen van Touch of Class was United Touch S van Untouched. Dit was een groot risico. Een fokkerservaring die helemaal verkeerd had kunnen gaan. Dat was erg riskant, maar er was nooit een moment dat ik twijfelde. United Touch S was erg mooi als veulen en kon goed bewegen. Toen United Touch S werd geboren, zei ik meteen op de eerste dag, dat deze hengst het merrieveulen zou fokken dat op dezelfde dag werd geboren. Het gebeurde ook zo achteraf. Ik had al in gedachten dat United Touch S een goedgekeurde hengst kon worden. United Touch S kon worden geregistreerd als een Holsteins paard, maar het Holsteiner Verband accepteerde zijn vader niet als hengst, ze keurden hem niet goed toen hij werd gepresenteerd. Dus United Touch S werd een Westfaals geregistreerd veulen. Hij is eigenlijk volledig Holsteins gefokt met verbindend Frans bloed.
Toen gebruikte ik Untouched omdat hij al veelbelovende dingen liet zien als sportpaard. Dat overtuigde me ook voor een deel om hem te gebruiken, vanwege de manier waarop hij zijn lichaam gebruikte. Ik wilde die eigenschappen consolideren. Ik wilde ook veel terug van Classic Touch in de lijn. Ook hier had het helemaal anders kunnen uitpakken als het veulen niet gezond was geweest, of als hij negatieve eigenschappen had gekregen. In inteelt consolideer je bepaalde eigenschappen, dat is het doel achter inteelt. Ik dacht echt dat het kon werken tussen Touch of Class en Untouched. De combinatie zou moeten werken, ook op basis van de bouw van beide. Uiteindelijk bleek United Touch S goed te zijn. Ik weet dat het een risico was om deze kruising te maken.
Als jong paard had hij een goede manier van springen. Ik dacht altijd positief over hem. Ik herinner me dat toen hij twee was en in het veld stond met andere jonge hengsten die we daar hadden, een open stal hadden we en tijdens de winter stonden ze in die stal. Ik heb zoveel avonden doorgebracht met voor die stal zitten en hem observeren. Hij had gewoon iets speciaals en ik keek ook goed omdat hij inteelt had. Ik kon nooit iets negatiefs over hem ontdekken en ik heb hem echt vele uren geobserveerd.
Hij werd bereden door Hendrik Dove toen hij vier was. Ik breng veel van mijn jonge paarden naar hem. Hij was al heel enthousiast over United Touch S - over zijn rijdbaarheid en het omgaan, hij was een heel gemakkelijke hengst. Op mijn stal heb ik hengsten, ruinen en merries en dat stoorde hem niet. Als jong paard had hij een fantastische springtechniek, maar vermogen was moeilijk te beoordelen op die leeftijd. Als vier- en vijfjarige dekte hij op Stud Schuld. Hij werd tweede als vijfjarig springpaard op de Westfaalse kampioenschappen. Drie weken later werd hij weer tweede, dit keer op het Bundeschampionat. Na het Bundeschampionat (jonge paarden kampioenschappen in Duitsland) ging hij naar Willem Greve die hem een uitstekende opleiding gaf. Ik wilde ook zorgen dat hij merries in Nederland zou dekken en daarom werd het sperma verkocht via de vader van Willem, Jan Greve. Hij had ook zijn halfzus, Zypria S, in zijn stal en met haar zat hij in het nationale springteam. Na Willem Greve ging United Touch S naar Bart Bles. Hij was een mooie combinatie met United Touch S maar door bepaalde omstandigheden kon hij hem niet echt in veel klassen starten en uiteindelijk moest ik hem weghalen. Ik kwam in contact met Sophie Hinners op een show bij Holger Hetzel en ik sprak met haar over United Touch S. We waren het erover eens dat ik langskwam met hem zodat ze hem kon proberen. Sophie dacht dat hij misschien te sterk voor haar zou zijn maar Richard (Vogel) zou hem graag rijden. Dat was 10 dagen voor de Bundeschampionate, maar hij belde me om te zien of ik bezwaar had tegen United Touch S die daar startte in de klasse voor achtjarige en oudere paarden. Ik was een beetje verrast omdat elke fokker hem heel goed in de gaten zou houden. Ik dacht dat als dat mis zou gaan, iedereen me zou uitlachen. De eerste dag had hij er twee af en hij sprong niet erg goed, maar de tweede dag wonnen ze de klasse.
Ik ben blij en ook een beetje trots dat het zo goed is gegaan met United Touch S uiteindelijk. Nogmaals, ik moet zeggen dat het een risico was, het had verkeerd kunnen gaan. Het was niet gemakkelijk om deze beslissing te nemen maar omdat het goed uitpakte, maakt dat me blij. In de fokkerij moet je soms dingen proberen. Voor mij kan dat vooruitgang betekenen in de fokkerij. Soms moet je risico's nemen. Fokken heeft ook veel te maken met geluk. Je moet geluk hebben dat je paarden de juiste ruiter vinden. Plus ik had geluk dat ik kon fokken met een moederlijn zoals Stamm 4025. Als we een paar generaties teruggaan, kunnen we zien dat Feldtor al een merrie was met een uitstekende werklust. Elke keer als een boer een tractor wilde kopen, werd ze verkocht aan de volgende boer omdat ze haar allemaal wilden hebben. Deze eigenschap zit vandaag de dag nog steeds in de lijn, dat deze paarden willen werken.
Bron: Rolex Grand Slam (door Adriana van Tilburg)