"In eerste instantie had ik helemaal niet door dat er meer en meer mensen speciaal voor mij en Totilas kwamen. We waren op dat moment echt een hype. Hij werd niet voor niets 'niet van deze wereld' genoemd, mensen wilden weten of het echt zo speciaal was", gaat de Nederlander verder. "Ik moet eerlijk toegeven dat ik er wel aan wende. Maar elke keer als ik na een wedstrijd de commentaren hoorde of zag, besefte ik wel dat Totilas erg bijzonder was. Ik hoorde soms ook na afloop van de juryleden dat ze kippenvel kregen en tranen in de ogen hadden omdat we ze zo geraakt hadden. Soms had ik dat ook wel: dan paste onze proef zo goed bij de muziek dat ik het gevoel kreeg: wauw, zo moet het zijn".
"Wat hem zo speciaal maakte, was zijn energie. Hij had een bepaalde energie om zich heen, een uitstraling die andere paarden in mindere mate of zelfs helemaal niet hadden. Dit zijn dingen die je niet kan trainen. Totilas had het allemaal: talent, uitstraling, de bewegingen en de instelling. Alles kwam echt in één paard bij elkaar".