Het schema is goedgekeurd, de uitnodigingen zijn de deur uit: De para dressuur atleten stomen zich klaar voor het CPEDI3*2* dat verreden zal worden in het Peelbergen Equestrian Centre. Een cruciale wedstrijd voor de ruiters die hopen geselecteerd te worden voor het Europees Kampioenschap en zo ook de Paralympische Spelen van 2024 in Parijs.
Het evenement, dat plaatsvindt van 16 tot en met 18 juni 2023, zal topsporters uit de hele wereld bijeenbrengen, waaronder twee van de favorieten van het thuispubliek, Sanne Voets en Rixt van der Horst.
Sanne is een beroemde para-dressuurruiter en een inspiratie voor velen. Ze neemt haar partner Demantur mee naar Peelbergen. Met een indrukwekkende staat van dienst en een gouden medaille in Rio 2016 op zak, zijn Sanne's ogen gericht op Parijs 2024. "We hebben in het verleden al heel wat wedstrijden gereden op de Peelbergen en we hopen hier volgend jaar, in voorbereiding op de Spelen in Parijs, weer te rijden. Het concoursterrein is vrij dicht bij mijn woonplaats, dat is fijn."
Rixt neemt daarentegen haar nieuwe project Eisma's Akuna Matata onder haar hoede, een merrie die pas eind vorig jaar bij haar stal kwam, maar zoveel hoop voor de toekomst in zich draagt: "Het Nederlands kampioenschap was onze eerste show na een lange pauze. Op dit moment zijn we druk bezig met het opbouwen van de samenwerking. Ik denk dat het elke dag beter gaat en ik hoop het te kunnen laten zien in op het CPEDI3*/2*."
Rixt, kun je ons uitleggen hoe het selectieproces werkt, wat zijn de volgende stappen op weg naar Parijs?
"Het concours in Peelbergen is een must omdat het dient als selectie voor de belangrijkste afspraak van het jaar, dit keer is dat het Europees Kampioenschap. We hebben nu drie wedstrijden voor de bondscoach om te beslissen welke ruiters het team zullen vormen: het Nederlands Kampioenschap, de CPEDI in Peelbergen, dan hebben we een kleine wedstrijdpauze voor de derde en laatste afspraak in Deurne eind juli. Daarna wordt de ploeg voor het Europees Kampioenschap bekend gemaakt. Voor de selecties is consistentie de sleutel, een internationale show met verschillende juryleden kan de coach een goed idee geven van waar we staan op internationaal niveau."
Sanne, hoe past dit concours in jullie kalender, na het NK en voor Deurne, en draagt het bij aan jullie voorbereiding op Parijs 2024?
"Ons outdoorseizoen is net een week geleden afgetrapt met het NK. De wedstrijd in de Peelbergen is mijn volgende. Op de nationale concoursen waren mijn paard Demantur RS2 N.O.P. en ik nog niet op ons best. Mijn optreden daar was een goede wake up call en sindsdien ging het trainen heel goed. Ik hoop dat we die progressie kunnen laten zien. De timing is geweldig, niet te lang na het vorige concours en daarna hebben we wat tijd om te herstellen en weer op te krabbelen om toe te werken naar het derde en laatste concours dat voor ons was aangewezen om geselecteerd te worden voor de Europeanen later deze zomer."
Laten we het eens over jullie paarden hebben, jullie benaderen dit seizoen met een heel andere achtergrond. Sanne, je bent op zoek naar de bevestiging van de band met je oude paard Damantur, terwijl Rixt je relatief recent een nieuwe partner heeft gevonden in Akuna, en niet zonder obstakels op de weg. Vertel ons meer over deze bijzondere paarden.
Sanne: "Demmi is mijn speciale danspartner! Ik rijd hem al meer dan zeven jaar, maar we kunnen nog zoveel verbeteren. Hij blijft me verbazen met zijn kracht en elasticiteit en hij heeft zo'n geweldige persoonlijkheid. De band die we in de loop der jaren hebben opgebouwd is iets wat ik heel erg waardeer. Hij herinnert me er elke dag aan dat ik die band met mezelf moet vinden. Ik geloof sterk dat die combinatie van soft skills, wetenschap en onvoorwaardelijk vertrouwen in en respect voor elkaar de basis is van ons succes en, nog belangrijker, van het plezier dat we hebben in het samenwerken. Onlangs bezocht ik de Koninklijke Hippische Academie in Versailles en dat motiveerde me nog meer om op onze eigen manier naar de Spelen toe te werken, waarbij onze band meer centraal staat dan de resultaten."
Rixt: "Ik vond Akuna een beetje laat aan het begin van vorig seizoen, we hadden onze eerste wedstrijd al na twee weken samen en we hadden niet zoveel tijd om te wennen en te trainen. De hoop was om het winterseizoen daarvoor te gebruiken, maar helaas had ze wat vrije tijd nodig, dus zijn we deze februari weer met haar begonnen en nu gaat het heel snel! Ze pakt het goed op, wint aan kracht en conditie en ze voelt zich beter dan ooit. Ik heb het gevoel dat we gewoon wat wedstrijden nodig hebben om in het ritme te komen, maar ik kijk echt uit naar de komende jaren met haar. Ze is een beetje een moeilijke merrie, we noemen haar soms 'The lady'... maar ze heeft ook een superlieve persoonlijkheid. Het geeft nog meer voldoening om iets met haar te bereiken, ik vind haar echt het beste paard dat ik tot nu toe heb gehad."
Rixt, vertel ons eens over wat er gebeurde na Tokio: hoe voelt het om je weg terug te vinden naar het podium in deze belangrijke evenementen?
"Het was een beetje een moeilijke periode na Tokio. Mijn paard raakte kreupel op de allerlaatste dagen en we konden geen kür rijden, dat was al heel teleurstellend en ze moest ook lang herstellen, dus we hadden niet echt de afsluiting die we wilden. Het was echt moeilijk om te accepteren dat het voorbij was nadat je er zoveel jaren aan gewerkt had, om te weten dat het zomaar voorbij was en dat je alles opnieuw moet beginnen. Maar het was ook fijn om een kleine pauze in te lassen en wat afstand te nemen van de sport. Ik denk dat ik het nodig had, ook mentaal, ik had de kans om te zien hoe het zou voelen en dan de keuze te maken: kom ik terug en zoek ik een ander paard of stop ik gewoon met de topsport? Ik geloof dat het een normale gedachte was na zo'n moment, maar toen drong het gewoon tot me door: Ik moet het nog een keer proberen, het is nog niet voorbij, ik moet het nog een keer doen."
"Na Tokio ging mijn merrie Findsley terug naar de eigenaar zoals afgesproken, maar toch was het een beetje een tegenslag. We hadden vier jaar samengewerkt en dat is een lange tijd om een partnerschap op te bouwen. Nu de sport zo snel groeit, heb je een goed paard nodig om op het podium te staan en ik denk dat Akuna dat paard kan zijn."
Sanne, je hebt een indrukwekkende staat van dienst. Als je aan Parijs 2024 denkt, voel je dan enige druk na zoveel overwinningen en met de hoge verwachtingen? Hoe ga je daarmee om en wat motiveert je om door te gaan?
"Na het winnen van goud op twee opeenvolgende Paralympische Spelen, één in Rio 2016 en twee in Tokyo 2020, willen we natuurlijk heel graag nog meer winnen op onze volgende Spelen. Maar we nemen de weg stap voor stap, en het belangrijkste: op een manier die bij ons past. Dat is er een van rijden op een zachte en lichte manier, echt samenwerken met je paard en met zijn welzijn altijd als eerste prioriteit. Ik werk elke dag hard om de beste ruiter te zijn die ik kan zijn voor mijn paard, zodat ik recht kan doen aan al zijn kwaliteiten!"
Bron: Peelbergen Equestrian Centre