Benjamin Werndl's Famoso na ongeluk in de paddock ingeslapen

Benjamin Werndl's Famoso na ongeluk in de paddock ingeslapen

Benjamin Werndl rouwt om het verlies van een geliefd metgezel en buitengewone atleet, Famoso OLD. In een oprecht bericht op sociale media deelde Werndl het verwoestende nieuws van het overlijden van Famoso. "Ik wil dit niet schrijven, ik wil dit niet geloven. En toch moet ik jullie met een zwaar gemoed vertellen: Famoso is niet meer bij ons", begint hij.

"We weten niet precies wat er is gebeurd. Plots stond hij op drie benen in de paddock. Een gecompliceerde breuk. Geen kans op herstel. We moesten hem laten gaan", klinkt het schrijnende bericht.

Voor Werndl betekent het verlies van Famoso meer dan alleen het einde van een partnerschap - het is het verbrijzelen van een wereld. Famoso had een speciale plek in het hart van Werndl, niet alleen vanwege zijn uitzonderlijke talent, maar ook vanwege zijn intelligentie, speelsheid en ondeugende geest.

"Famoso kwam op zevenjarige leeftijd naar ons toe in Aubenhausen. Flora Keller, zijn eigenaar, vertrouwde hem aan mij toe, en al snel werd duidelijk dat hij iets echt bijzonders was. Vooral de bewegingen op het hoogste niveau kwamen moeiteloos voor hem, en al snel werden piaffe en passage onze favoriete oefeningen."

Werndl en Famoso behaalden samen opmerkelijk succes, waarbij ze hun stempel drukten in de dressuurwereld. Hun reis omvatte overwinningen in de Louisdor Tour en de prestigieuze Otto Lörke Prijs, wat resulteerde in hun opname in het Duitse Olympische team.

"2022 was ons jaar. Team brons en een 4e plaats in het individuele klassement op het Wereldkampioenschap in Herning, Denemarken. Een droom die uitkwam voor mij. Ik had het gevoel dat hij niet alleen alles gaf voor mij, maar zelfs meer. Hij overtrof zichzelf, en samen groeiden we."

"Famoso hield er altijd van om in de schijnwerpers te staan. Aniko, zijn verzorger, voorzag in zijn elke behoefte. Hij was de onbetwiste koning in mijn stalgang en zorgde ervoor dat alle paarden en mensen om hem heen het ook voelden. Hij genoot ten volle van zijn leven in Aubenhausen, en ik had hem graag nog vele jaren bij ons gehad."