Tijdens de eerste editie van het Equiforum werd een open gesprek georganiseerd tussen Tim Hadaway, Peter Bollen, Glenn Maes en François Mathy Jr. "De grootste uitdaging voor organisatoren? Dat zijn de stijgende organisatiekosten alsook de regels die toenemen en strenger worden," vertelt Peter Bollen in het pannel gesprek. "De eisen van ruiters en FEI wegen door op de organisatie. Maar zonder organisatie, geen sport!"
LEES OOK: Manèges trekken aan de alarmbel omwille van stijgende kosten
LEES OOK: Handel in het zuiden, een snel succes onder de zon?
LEES OOK: Lars Kersten, mijn vader is echt diegene waar ik naar opkijk!
"We zijn het allemaal eens, het paard moet centraal staan in de sport en dus ook de regelgeving," voegt Glenn Maes toe. "Maar ik snap dat deze gepaard gaan met stijgende kosten. Bovendien, daar stopt het niet. Want de ruiters hebben ook steeds meer eisen. Tegenwoordig moet zo de kwaliteit van pistes subliem zijn, verwachten we ruime boxen maar dient er ook wifi, catering, toiletten, enz. aanwezig te zijn."
Tijdelijke organisaties gaan gebukt onder kosten!
"De toenemende regels zorgen voor heel wat extra kosten," steekt Bollen van wal. "Het valt op dat permanente accommodaties zoals het Azelhof, Sentower Park en de Peelbergen minder last hebben met deze extra facilitaire noodzaken. Voornamelijk omdat ze de investering op meerdere edities kunnen afschrijven. Dat is iets wat een tijdelijke organisatie niet kan. Een jammere zaak want het zijn juist die eenmalige wedstrijden die het imago van onze sport voor buitenstaanders, sterk promoten. Ze lokken steeds heel wat publiek, ook van buitenaf."
"Bovendien, en ik wik mijn woorden, neemt het wat passie weg. Eenmalige organisaties zijn vaak gedreven door passie, inzet en vrijwilligerswerk. Bij de permanente accommodaties is het een puur economisch model. Wat uiteraard perfect 'ok' is. Zolang we het kunnen afwisselen als belever."
Wie zal de rekening betalen?
François Mathy Jr. pikt op dat moment in. "Als ruiters snappen we dat de extra regels met kosten gepaard gaan. We hebben begrip voor gedreven organisaties. Maa we mogen niet vergeten iemand moet op het einde van de rit de kosten betalen. Te vaak is dat de ruiter en uiteindelijk ook de eigenaar."
Meer lezen? Dat doe je in de Paarden Gazet!