Na een jaar zonder internationale voltigekampioenschappen door de maatregelen rondom het coronavirus, mochten in totaal vijf Nederlandse voltigeurs zich in het Franse Le Mans meten met de wereldtop op het Wereldkampioenschap voor junioren. Het resultaat? Een historische overwinning bij de junioren heren voor Sam Dos Santos. Hij is hiermee de eerste persoon die op een kampioenschap een medaille binnenhaalt voor Nederland. Alsof dat nog niet genoeg was, behaalde hij samen met zijn Pas de Deux partner Elise van de Ven ook nog een bronzen medaille. De Nederlandse voltigeurs stegen in Le Mans eigenlijk allemaal boven zichzelf uit. Bondscoach Claire de Ridder is dan ook supertrots op hen.
Om de voltigeurs voor te bereiden op dit kampioenschap heeft De Ridder, voor wie dit haar eerste kampioenschap als bondscoach was, hen mee laten doen aan een observatiewedstrijd op het Nationaal Hippisch Centrum in Ermelo. De Ridder vertelt: “Dat weekend heeft goed geholpen om de laatste puntjes op de i te krijgen en te weten waar de voltigeurs aan moet werken in de laatste trainingen naar het WK toe”.
Ook de wedstrijdlocatie in Le Mans maakte het mogelijk om de laatste voorbereidingen te treffen. “We hebben veel kunnen oefenen in de aanwezige longeercirkels en konden na de veterinaire keuring ook een officiële training in de wedstrijd ring fijn afsluiten”, aldus De Ridder.
De eerst medailles voor Nederland op een kampioenschap
De echte hoofdrol tijdens dit WK was weggelegd voor de vijftienjarige Sam Dos Santos (Retie-BEL). Hij won met het paard Chameur en longeur Rian Pierik met een 8.360 als eindscore goud bij de junioren heren. Dit is een historische prestatie omdat Nederland in de voltigesport nog nooit eerder een medaille behaalde op een internationaal kampioenschap. Sam vertelt enthousiast: “ Het was geweldig! Ik ben zo blij dat ik daar op het podium kon staan vol trots! Ik had gelukkig weinig spanning en stress. Dit komt vooral door het relaxte team dat ik om me heen heb. Ik ben vooral met veel plezier de wedstrijd ingegaan wat maakte dat ik weinig stress had maar natuurlijk had ik toch ook zeker bij de laatste ronde wel wat stress.”
Het WK begon voor Sam op de eerste dag al uitstekend met een verrassende eerste plek na de verplichte oefeningen. Deze plek hield hij de overige drie ronden vast met nog een plicht en twee vrije küren waarin hij harmonieus en precies op de muziek voltigeerde.
Bondscoach De Ridder over zijn prestatie: “Sam heeft het zo goed gedaan. Hij heeft alle vier de ronden zijn hoofd erbij gehouden, gedaan wat hij moest doen en super gepresteerd. Hij was samen met het paard en zijn longeur een waar ‘dreamteam’.”
De Ridder vertelt hierover: “De Pas de Deux ging niet naar het WK met het idee ‘we gaan hier een medaille winnen’. Hun thema en de uitvoering op de muziek is wel heel leuk voor het publiek om naar te kijken. Als het dan ook zo ongelooflijk goed wordt uitgevoerd met als resultaat een bronzen medaille, dan kan ons WK niet meer stuk.”
Junioren dames stegen boven zichzelf uit
Bij de junioren dames was het Anouk Bangamu Arachchige (Bunschoten Spakenburg) die met een zestiende plek als beste Nederlander eindigde (eindscore:7.310). Op haar eerste individuele kampioenschap miste Anouk de finale maar net. Vijftien van de in totaal 56 voltigeurs gingen door naar de eindstrijd. Zij behaalde die prestatie samen met het paard Golden Wonder K en longeur Maurits de Vries. Anouk vertelt het volgende over haar ervaring: “Het was voor mij geweldig om op het WK te staan! Al helemaal met alle omstandigheden en nadat ik een maandje geleden van voltigepaard moest wisselen. Van tevoren wist ik niet zo goed wat ik kon verwachten dus mijn zestiende plek kwam als een grote verrassing! Hoewel het jammer is dat ik net één plekje verwijderd was van de finale, ben ik super tevreden met dit kampioenschap. In de wedstrijdring heb ik genoten en fijn gevoltigeerd, zoals ik kan!”.
Renate Maas behaalde met het paard Falatino en longeur Meta Jans een knappe 37e plek (eindscore: 6.769). Charlotte Seidel eindigde met haar paard Smaragd en longeur Lasse Kristensen op plek 52 (eindscore: 5.845).
De Ridder is supertrots op de junioren dames: “Renate en Anouk zijn echt boven zichzelf uitgestegen, Charlotte deed dat vooral in haar vrije kür. Helaas ging haar paard daarin naar de draf en duurde het even voordat hij zich herpakte. Daardoor zijn de punten wat minder goed uitgevallen, maar het begin was heel goed. Het feit dat Renate op haar allereerste kampioenschap en tweede internationale wedstrijd zo presteert, biedt perspectief voor de toekomst. Anouk heeft met haar zestiende plek ook een knappe prestatie neergezet. Van de 56 dames mochten er maar 15 door naar die finale, dat is vrij weinig. Maar ze kan supertrots zijn op wat ze heeft gedaan, ze heeft super gevoltigeerd in al haar rondes.”
De Ridder ziet ook dat de perspectieventraining vanuit de KNHS positief uitpakt: “De voltigeurs die mee hebben gedaan aan de perspectieventraining tonen door deze prestaties aan dat een dergelijke training vanuit de bond echt zijn vruchten afwerpt. We kunnen in die trainingen voltigeurs nog beter voorbereiden op dit soort kampioenschappen.”
Op naar meer!
Als we De Ridder vragen naar haar ervaring als bondscoach op haar eerste kampioenschap vertelt ze: “Het is heel gaaf, een droom, om als bondscoach op je eerste kampioenschap zulke prestaties te halen. Natuurlijk wist ik dat er een medaille in zou kunnen zitten voor Sam, maar het moet uiteindelijk nog maar lukken.”
En hoe ontwikkelt de voltigesport zich nu verder? “Op naar meer! Want er zit nog meer in. Er zijn namelijk nog meer voltigeurs, onder andere vanuit de perspectievengroep, die over twee á vier jaar hun talenten kunnen tonen op kampioenschappen!”, besluit De Ridder.
bron: KNHS.nl