Als het maar met paarden te maken had, dan stond en staat Patricia Bakker altijd vooraan. Dat moet wel begonnen zijn in de jaren ’60, toen ze als klein meisje met haar moeder vanuit Enschede naar het verre Nieuw-Zeeland vertrok. Zoals zoveel mensen emigreerden in die jaren, op zoek naar een mooiere nieuwe omgeving. Patricia groeide daar op op een schapenboerderij en op een melkveebedrijf. Op haar tiende vertrokken ze toch weer naar Nederland, waar in de bossen en duinen rond het Noord-Hollandse Bergen en Schoorl de Berger Rijschool en Poelenburg de adressen werden waar Patricia paardreed. In Amsterdam volgde de Hollandse Manege en later de Amsterdamse Manege en Manege Nieuw Amstelland omdat ze daar in het Amsterdamse Bos kon rijden. Nog later reed ze een paard van John Swaab in Nederhorst den Berg.
Wat betreft werk kwam ze al snel terecht in interim-jobs als directiesecretaresse, met name voor raden van besturen van ondernemingen: “Dat ambieerde ik niet echt, maar ik rolde erin. Eigenlijk wilde ik gewoon al snel heel graag bij de KNHS werken. Ik heb er gesolliciteerd maar ik kreeg geen kans. En toen kreeg ik het telefoontje: of ik voor drie weken wilde komen werken. Dat werden toen drie maanden, daarna een jaar en vervolgens een vaste aanstelling. Een prachtbaan, een droom! Net daarvoor had ik al mijn bedrijf Paardenpas opgezet, organiseerde ik clinics met Rien van der Schaft en zo, maar dat heb ik toen maar even stopgezet. Ik heb bij de KNHS voor George de Jong gewerkt, voor de FEI, ik ging soms naar de concoursen, en het belangrijkste achteraf gezien: ik heb er heel veel mensen leren kennen en er een groot netwerk mee opgebouwd. Ik leefde voor die baan, was er als eerste en ging als laatste weg. Toen al dacht ik: je kunt prachtige reizen boeken naar het wereldkampioenschap voetbal maar voor de paardensportevenementen is er helemaal niks. De KNHS wilde er toen niet aan om daar een rol in te spelen. Toen er organisatorische veranderingen kwamen, heb ik besloten om het zelf te gaan doen!”
[caption id="attachment_165021" align="alignnone" width="1200"]
Een feestje na het behalen van de titel in Turijn[/caption]Een van de eerste groepsreizen was de supportersreis naar het Europees kampioenschap dressuur in Turijn in 2007. Onder aanvoering van Paardenpas trokken veertig man naar het evenement, waar Nederland voor het eerst in de geschiedenis kampioen werd en de Duitsers versloeg. De KNHS huurde er een restaurantje af om iedereen gelegenheid te geven mee te genieten: ruiters, sponsors, grooms, eigenaren, pers en natuurlijk supporters, bijna allemaal in Turijn via Paardenpas: “Dat was superleuk om te doen, net als de reizen naar de wereldbekerfinale in Las Vegas, het kampioenschap in Windsor met het gedenkwaardige optreden van Totilas of de finale van de landenwedstrijd in Barcelona. Paardenpas is daardoor gaan groeien, we hebben honderden klanten die met die reizen mee gaan, paardensportliefhebbers die er soms anders niet zo snel zouden komen.”
Daarnaast begaf Patricia zich op de markt van paardrijvakanties: “Dat begint nu steeds sneller op te komen. In Engeland bij voorbeeld is een paardrijvakantie in het buitenland veel gebruikelijker. In elk geval merk ik dat mensen altijd blij terugkomen en dat ze daarna vaker gaan. Je krijgt ook waarde voor je geld: de reis moet een zeker niveau hebben, je biedt vaak volpension, de accommodatie moet erop lijken, noem maar op. Het is niet goedkoop, maar ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat het te duur was.”
Patricia Bakker is met haar bedrijf Paardenpas officieel touroperator, zeg maar een soort reisbureau: “Dat is omdat ik rechtstreeks inkoop bij de partners. Ik hanteer exact dezelfde prijs als de aanbieders waar ook ter wereld. Dat is een consumentenprijs, ik tel daar niets bovenop wat klanten geld kost. Ik bied mijn diensten aan voor de bedrijven en voor de reizigers: in de wereld zijn er bedrijven die paarden hebben en logies aanbieden, die willen gevonden worden door rijdend Nederland. Ik heb zelf de contacten en maak de afspraken met elke accommodatie apart. Plus dat de locaties alle informatie over de klanten krijgen waardoor ze zich goed kunnen voorbereiden: over de mate van fitheid, de rij-ervaring, het gewicht, dieetwensen, verzekeringen, noem maar op. En de reizigers kan ik desgewenst compleet ontzorgen. Natuurlijk geef ik ze alle mogelijke informatie over het programma, de accommodatie, de reis, hun host en gids, maar ook over eventuele vaccinaties, reisbescheiden of visa. Soms boek ik ook de vluchten en regel ik de transfers afgestemd op hun aankomsttijd. Zit allemaal bij de prijs inbegrepen. Ik verzorg de hele reis als mensen dat willen, waardoor ze bij voorbeeld ook geen gedoe hebben met wisselkoersen of tijdsverschillen.”
Een van de leuke aspecten zijn natuurlijk de fam trips, de reisjes waardoor je als touroperator zelf kunt ervaren wat je aan de klanten aan gaat bieden: “Dan word je uitgenodigd door de aanbieder, pas ben ik nog in India geweest. Kun je zelf ervaren hoe de paarden zijn, hoe je wordt ontvangen, of de accommodatie klopt met de omschrijving. Met de paardensportreizen ga ik meestal zelf mee als de regelaar ter plekke, met vakanties niet. Alleen een heel enkele keer als ik iemand heel goed ken: klanten worden soms kennissen en dan soms zelfs vrienden.”
Na een lange knieblessure die haar twee jaar lang aan de kant hield, is Patricia ook weer aan het paardrijden: “Zelfs aan het springen joh, met les van Lammert Laseur. Wedstrijden rijd ik niet, daar heb ik niet de mentaliteit voor. Ik ben een echte buitenrijder, het liefst in de natuur, lekker in de bossen. Een heerlijke ontspanning naast het drukke regelwerk rond Paardenpas. Bij de KNHS dacht ik toen mijn droombaan gevonden te hebben, maar deze is nog veel leuker, ik ben heel blij dat ik de stap genomen heb!”
Paardenpas op Universal Horse Data
Paardenpas op Facebook