Hoe rijd je nu precies volgens 'binnenbeen naar buitenteugel'?

Hoe rijd je nu precies volgens 'binnenbeen naar buitenteugel'?

Binnenbeen naar buitenteugel... het is de heilige graal van het paardrijden! En het is zeker iets wat een instructeur je ooit verteld heeft. In feite gaan veel ruiters en instructeurs ervan uit dat iedereen weet waar ze het over hebben als ze zeggen "binnenbeen naar buitenteugel". Maar paardenterminologie kan in het beste geval ingewikkeld en in het slechtste geval verwarrend zijn.

Misschien heb je zelfs wel eens geprobeerd met het binnenbeen te schoppen of met de buitenteugel te trekken in de hoop de magie te vinden... om vervolgens teleurgesteld te zijn als er niets gebeurt. Dus, waar gaat dit allemaal over, en waarom is het belangrijk?

Het doel van binnenbeen naar buitenteugel

Kortom, het doel van rijden van binnenbeen naar buitenteugel is om het paard meer verzameld, betrokken en over de rug te krijgen.Het is de correcte manier van rijden, en het binnenbeen verwijst naar het binnenbeen van de ruiter - niet dat van het paard. In wezen stuur je de energie van het paard (die je creëert met je binnenbeen) naar je buitenteugel.

Het is een concept, een belangrijk concept voor het stimuleren van een evenwichtige beweging van een paard, maar veel ruiters weten eigenlijk niet wat dit betekent of, nog belangrijker, hoe dit voelt.

De theorie erachter

Goed, dus waarom is binnenbeen naar buitenteugel zo'n belangrijk concept bij paarden? Wat zou er gebeuren als je het tegenovergestelde zou doen en buitenbeen naar binnenteugel zou rijden? Of binnenbeen naar binnenteugel? Het draait allemaal om de biomechanica van het paard.

Het binnenachterbeen van een paard creëert de impuls en de drijvende energie. Het binnenbeen van het paard wordt geactiveerd door het binnenbeen van de ruiter - dus meer binnenbeen in een overgang, bijvoorbeeld, zou het achterbeen meer onder het paard moeten brengen.

De buitenteugel bevat en organiseert dan weer de energie die door het binnenbeen van het paard wordt gecreëerd. Als je hem correct gebruikt, kun je het paardenframe korter maken en het paard helpen om in balans te komen en zich in te spannen. De buitenteugel regelt ook het tempo en de mate van buiging in het lichaam van het paard, en houdt het paard recht. Door je paard van het binnenbeen naar een strakke en sturende buitenteugel te rijden, kun je zijn manier van gaan aanpassen.

Wat mensen bedoelen als ze zeggen dat je het moet doen

Als je paard eenmaal het idee begrijpt van wijken voor druk en actief voorwaarts bewegen met de achterbenen, kun je je binnenbeen gebruiken om het lichaam van je paard naar je buitenteugel te duwen, die de energie bevat en het paard helpt het juiste niveau van activiteit, betrokkenheid, tempo en buiging te vinden. Natuurlijk moet je de 'sweet spot' van het binnenbeen en de buitenteugel vinden door gevoel en ervaring. Zonder de juiste hoeveelheid van elk, help je het paard niet zijn balans, betrokkenheid en rechtheid te verbeteren.

Als je de binnenteugel te veel gebruikt, kan je instructeur dit regelmatig tegen je zeggen! Ruiters gebruiken soms de binnenteugel om buiging of flexie te creëren, maar beginnen dan te 'zagen' of blijven aan de binnenteugel trekken. Als dit gebeurt, wordt het paard typisch naar beneden getrokken en bevindt het zich in een valse outline. Bovendien wordt het moeilijk om je paard recht te laten lopen! 

Als je instructeur je dit vertelt, vraag dan wat hij precies wil dat je verandert. Voor veel mensen kan het overmatig gebruik van de binnenteugel zijn, maar jouw specifieke probleem kan iets anders zijn. En als ze 'binnenbeen naar buitenteugel' noemen als onderdeel van een grotere discussie over de manier waarop het paard gaat, kun je hem zelfs vragen het je te laten zien. Het is vaak gemakkelijker om het gevoel te vinden dat je zoekt nadat een ervaren persoon zowel jou als het paard heeft geholpen te begrijpen waar je naar streeft.




Bron: FEI