Skip to content

Copyright

Jessica Springsteen: "Als kind leerden paarden me al verantwoordelijkheid, geduld en hard werken!"

Deze week verzamelen heel wat topruiters bij Stephan Conter in Brussel. Ook de Amerikaanse amazone, Jessica Springsteen is van de partij. Voor haar is de locatie een tweede 'thuis' want doorheen het jaar staat ze er gestald met haar paarden. "Paarden hebben een enorme rol gespeeld in mijn leven. Zelfs als kind leerden ze me zoveel over verantwoordelijkheid, geduld, hard werken en doorzettingsvermogen." vertelt de amazone.

Wat is je allereerste herinnering aan paarden, en hoe zette je jouw eerste stappen in de jumpingwereld?

Ik begon met rijden toen mijn familie naar New Jersey verhuisde. We gingen daar op een boerderij wonen, en mijn moeder (singer-songwriter Patti Scialfa), die altijd al had willen rijden toen ze jonger was, startte er met paardrijlessen. Door haar te zien rijden, wilde ik zelf ook beginnen. Mijn vroegste herinneringen spelen zich dus af op die boerderij, waar ik meestal Western reed. Toevallig woonden we tegenover een van de grootste trainingsstallen in de Verenigde Staten. Daar zette ik mijn eerste stapjes in de jumpingsport en ging ik competitie rijden. Vanaf dat moment ging het allemaal snel.


Hoe hebben paarden jouw persoonlijke groei beïnvloed?

Paarden hebben een enorme rol gespeeld in mijn leven. Zelfs als kind leerden ze me zoveel over verantwoordelijkheid, geduld, hard werken en doorzettingsvermogen. Ze geven je zulke ongelooflijke levenslessen. Tot op de dag van vandaag leer ik constant van mijn paarden, en ik ben ontzettend dankbaar dat ik elke dag met deze geweldige dieren mag werken.

Hoe zou je het gevoel dat jumping je geeft in drie woorden omschrijven?

Ik zou zeggen: enorme dankbaarheid — voor mijn paarden, dat ik kan doen waar ik van hou, en voor de connectie die we opbouwen met onze paarden. Springen houdt me ook heel erg in het moment. Wanneer je een parcours rijdt, moet je in het nu zijn, gefocust op de hindernissen voor je en je paard. Het is een heel intens gevoel. En natuurlijk is er de opwinding van het toewerken naar een doel en de adrenalinekick in de piste. Ik ben erg gepassioneerd, dus het is lastig om het in slechts drie woorden samen te vatten (lacht).

Hoe is de sfeer onder de topruiters? Is er sprake van samenhorigheid of gezonde concurrentie?

Er is zeker een gevoel van kameraadschap onder de ruiters. We reizen van wedstrijd naar wedstrijd en komen vaak dezelfde mensen tegen, dus het is fijn om dat gevoel van samenhorigheid te hebben. Je kunt altijd vragen stellen, en iedereen is behulpzaam. Maar uiteindelijk gaat het er natuurlijk wel om dat je gefocust blijft op jezelf om het beste te geven in de ring.

Je brengt veel tijd door in België. Wat is je indruk van ons kleine land?

Ik heb op verschillende plaatsen in Europa gewoond, maar ik hou echt van België. Stephex Stables is fantastisch voor de paarden — er is zoveel ruimte om te rijden, met perfecte paden en bossen, en de paarden zijn daar allemaal heel gelukkig. Het is geweldig om de afgelopen jaren daar gestald te zijn. Het grillige weer is het enige nadeel, maar ik ben dol op de chocolade — en natuurlijk de wafels!

Beïnvloedt het enthousiasme van het publiek je prestatie?

Absoluut, je voelt echt het enthousiasme van het publiek wanneer je rijdt. De paarden voelen het ook, en dat kan ze extra opgewonden of fris maken. Ik herinner me van vorig jaar, dat het nog indrukwekkender werd 's avonds, wanneer we onder kunstlicht rijden.

Wat is het meest onverwachte “WOW”-moment dat je hebt meegemaakt tijdens een 5*-wedstrijd?

Een van mijn meest memorabele momenten was het winnen van de Rolex Grand Prix hier in 2021. Het was een onverwachte overwinning, en ik was de laatste die in de jump-off van start ging. Meteen na mijn ronde wist ik dat ik had gewonnen. Zo geweldig! De sfeer en het publiek waren ongelooflijk, en het was zeer bijzonder om mijn hele team daar te hebben om te vieren. Het is nog steeds een van mijn mooiste herinneringen en een van mijn favoriete overwinningen in mijn carrière..

Wat is je routine op ochtenden van competities? Heb je rituelen die je helpen om je op te peppen?

Mijn routine op competitiedagen varieert. Bij de Brussels Stephex Masters, waar zoveel verschillende wedstrijden doorgaan, ben je de hele dag bezig, dus er is niet veel tijd voor rituelen. Maar als ik een rustigere ochtend heb, ga ik vaak een rondje hardlopen of doe ik een korte workout. Mijn vaste prik is echter koffie (lacht). Ik heb altijd koffie nodig voordat ik ga rijden, vooral bij vroege competities. Zodra je op je paard zit en de piste ingaat, schiet de adrenaline erin en ben je klaar om te gaan.

Naast paardrijden, wat zijn enkele van je andere hobby's en passies? Hoe vullen die je werk met paarden aan?

Naast paardrijden houd ik van joggen en hardlopen. Het is een geweldige manier om nieuwe steden te verkennen, aangezien we zoveel reizen. Hardlopen in een nieuwe stad is een van mijn favoriete manieren om die te ontdekken. Ik hou ook van lezen, hoewel ik daar niet altijd veel tijd voor heb. Wanneer ik een vrij moment heb, probeer ik dat door te brengen met vrienden en familie en echt te genieten van onze tijd samen.

Wat is je allereerste herinnering aan paarden, en hoe zette je jouw eerste stappen in de jumpingwereld?

Ik begon met rijden toen mijn familie naar New Jersey verhuisde. We gingen daar op een boerderij wonen, en mijn moeder (singer-songwriter Patti Scialfa), die altijd al had willen rijden toen ze jonger was, startte er met paardrijlessen. Door haar te zien rijden, wilde ik zelf ook beginnen. Mijn vroegste herinneringen spelen zich dus af op die boerderij, waar ik meestal Western reed. Toevallig woonden we tegenover een van de grootste trainingsstallen in de Verenigde Staten. Daar zette ik mijn eerste stapjes in de jumpingsport en ging ik competitie rijden. Vanaf dat moment ging het allemaal snel.


Hoe hebben paarden jouw persoonlijke groei beïnvloed?

Paarden hebben een enorme rol gespeeld in mijn leven. Zelfs als kind leerden ze me zoveel over verantwoordelijkheid, geduld, hard werken en doorzettingsvermogen. Ze geven je zulke ongelooflijke levenslessen. Tot op de dag van vandaag leer ik constant van mijn paarden, en ik ben ontzettend dankbaar dat ik elke dag met deze geweldige dieren mag werken.

Hoe zou je het gevoel dat jumping je geeft in drie woorden omschrijven?

Ik zou zeggen: enorme dankbaarheid — voor mijn paarden, dat ik kan doen waar ik van hou, en voor de connectie die we opbouwen met onze paarden. Springen houdt me ook heel erg in het moment. Wanneer je een parcours rijdt, moet je in het nu zijn, gefocust op de hindernissen voor je en je paard. Het is een heel intens gevoel. En natuurlijk is er de opwinding van het toewerken naar een doel en de adrenalinekick in de piste. Ik ben erg gepassioneerd, dus het is lastig om het in slechts drie woorden samen te vatten (lacht).

Hoe is de sfeer onder de topruiters? Is er sprake van samenhorigheid of gezonde concurrentie?

Er is zeker een gevoel van kameraadschap onder de ruiters. We reizen van wedstrijd naar wedstrijd en komen vaak dezelfde mensen tegen, dus het is fijn om dat gevoel van samenhorigheid te hebben. Je kunt altijd vragen stellen, en iedereen is behulpzaam. Maar uiteindelijk gaat het er natuurlijk wel om dat je gefocust blijft op jezelf om het beste te geven in de ring.

Je brengt veel tijd door in België. Wat is je indruk van ons kleine land?

Ik heb op verschillende plaatsen in Europa gewoond, maar ik hou echt van België. Stephex Stables is fantastisch voor de paarden — er is zoveel ruimte om te rijden, met perfecte paden en bossen, en de paarden zijn daar allemaal heel gelukkig. Het is geweldig om de afgelopen jaren daar gestald te zijn. Het grillige weer is het enige nadeel, maar ik ben dol op de chocolade — en natuurlijk de wafels!

Beïnvloedt het enthousiasme van het publiek je prestatie?

Absoluut, je voelt echt het enthousiasme van het publiek wanneer je rijdt. De paarden voelen het ook, en dat kan ze extra opgewonden of fris maken. Ik herinner me van vorig jaar, dat het nog indrukwekkender werd 's avonds, wanneer we onder kunstlicht rijden.

Wat is het meest onverwachte “WOW”-moment dat je hebt meegemaakt tijdens een 5*-wedstrijd?

Een van mijn meest memorabele momenten was het winnen van de Rolex Grand Prix hier in 2021. Het was een onverwachte overwinning, en ik was de laatste die in de jump-off van start ging. Meteen na mijn ronde wist ik dat ik had gewonnen. Zo geweldig! De sfeer en het publiek waren ongelooflijk, en het was zeer bijzonder om mijn hele team daar te hebben om te vieren. Het is nog steeds een van mijn mooiste herinneringen en een van mijn favoriete overwinningen in mijn carrière..

Wat is je routine op ochtenden van competities? Heb je rituelen die je helpen om je op te peppen?

Mijn routine op competitiedagen varieert. Bij de Brussels Stephex Masters, waar zoveel verschillende wedstrijden doorgaan, ben je de hele dag bezig, dus er is niet veel tijd voor rituelen. Maar als ik een rustigere ochtend heb, ga ik vaak een rondje hardlopen of doe ik een korte workout. Mijn vaste prik is echter koffie (lacht). Ik heb altijd koffie nodig voordat ik ga rijden, vooral bij vroege competities. Zodra je op je paard zit en de piste ingaat, schiet de adrenaline erin en ben je klaar om te gaan.

Naast paardrijden, wat zijn enkele van je andere hobby's en passies? Hoe vullen die je werk met paarden aan?

Naast paardrijden houd ik van joggen en hardlopen. Het is een geweldige manier om nieuwe steden te verkennen, aangezien we zoveel reizen. Hardlopen in een nieuwe stad is een van mijn favoriete manieren om die te ontdekken. Ik hou ook van lezen, hoewel ik daar niet altijd veel tijd voor heb. Wanneer ik een vrij moment heb, probeer ik dat door te brengen met vrienden en familie en echt te genieten van onze tijd samen.

Persbericht

Vorige Henk van de Pol laat Wilhelmus klinken in Gijon! Volgende Kim Emmen: "Parijs was een super ervaring, maar puur als sporter bedenk je toch dat je met lege handen stond..."