Op 5 september vindt in Lunteren de Veulenveiling Midden-Nederland plaats. Maar op 26 juli ook de Fokdag Veluwe & Vallei in Terschuur. Bij beide evenementen is Joop van Wessel een van de drijvende krachten: “Ik vind alles mooi: keuringen, jureren, sport.” Inmiddels is hij op alle fronten thuis maar ook in alle disciplines: vanuit zijn Fanita Hoeve in Zwartebroek gaan tuigpaarden, springpaarden en dressuurpaarden de wereld over.
Met 75 koeien op het melkveebedrijf, zo’n 800 vleeskalveren en 15 fokmerries is het een hele bedoening in Zwartebroek. Joop van Wessel groeide er op vanaf 1957 en maakte de omslag mee naar het moderne sportpaard: “Van vader op zoon, mijn vader was ook een peerdenman, we hebben thuis altijd paarden op de boerderij gehad.” Hij kan er anekdotes over vertellen, bij voorbeeld over Fanita, het veulentje van Agio dat kampioen werd op de fokdag maar dat vlak daarvoor gekocht was van de buurman voor 385 gulden en 50 cent die de moeder vlak daarvoor gekocht had. Het zou de stammoeder worden van de huidige fokkerij van de familie Van Wessel, de familie met zeven dochters en een zoon, allemaal op de een of andere manier actief. Waarbij de dochters Henriette en Hanneke, ook actief als tuigpaardrijdster, zich vooral over de paarden ontfermen.
[caption id="attachment_167972" align="alignnone" width="1200"]
Stammoeder Fanita[/caption]
Joop ging zelf de springsport in, met een jonge Typhoon, onder begeleiding van Heimen Bouman: “Die kwam toen thuis, dat was al heel apart, ik praat over eind jaren ’60. Een springles kostte toen vijf gulden.” In 1972 kreeg Joop zijn eerste eigen rijpaard: “Eentje met een draadbeen, maar dat was wel een heel best peerd. Ik heb er hier in de regio best goed mee gesprongen, zeg maar tot en met ZZ, maar ook puissances. In Voorthuizen, Barneveld, Putten, dat soort concoursen toen.” Uit eigen fokkerij was er maar een: “Een jonge Formateur uit Fanita, die heb ik in het M gesprongen. Maar ja, net getrouwd toen, we konden het geld goed gebruiken, dus die werd verkocht.”
De jonge Joop van Wessel leerde begin jaren ’70 de tuigpaardensport kennen: “Een jaar of 16 was ik, ging ik bij Wijnand Meerveld uit Scherpenzeel elke week de peerden opscheren en verzorgen. En ik ging ook weleens mee naar wedstrijden. Ik heb later zelf ook wel concoursen gereden, maar daar komt toch heel veel bij kijken met transport, hulpen, voorbereiding en zo. Ik ben er weer mee opgehouden, ook omdat onze fokkerij steeds groter werd. In de jaren ’80 gingen we naar Lammert Vinke als we een goed paard hadden, en later naar Henk Hammers, die nu al zo’n zeventien jaar peerden van onze stal rijdt.”
De fokkerij van de Fanita Hoeve in Zwartebroek staat bekend om de tuigpaarden maar zeker ook om de spring- en dressuurpaarden: “Dat is begonnen in 1982. Fanita stond toen bij Frans Koeman ter dekking, moest gedekt worden met Renovo, maar die wilde niet dekken en toen moest Saluut er maar op, de Holsteiner hengst van Van Tuyl. Het werd het merrieveulen Aganita, die we later gedekt hebben met Symfonie, Volckmar en Casanova. Het mooie is dat er springpaarden en dressuurpaarden uit die lijn komen.” Het aantal tuig- spring- en dressuurpaarden uit de fokkerij van de Fanita Hoeve dat op hoog niveau gelopen heeft, is indrukwekkend. Kijk voor een indruk even op de website.
Met die bagage en de instelling van Joop van Wessel is het niet vreemd als je ook voor andere ontwikkelingen wordt gevraagd: “Ik hou van alles, da’s het ergste. Ik vind een keuring mooi, jureren mooi, sport mooi. En ik vind het mooi om om te gaan met mensen die een beetje commentaar hebben. Weet je, de keukentafel is veel belangrijker dan veel mensen denken. Overal geldt dat de mensen het je moeten gunnen, en vertrouwen in je moeten hebben.”
[caption id="attachment_167973" align="alignnone" width="1200"]
De Veulenveiling Midden-Nederland in volle gang[/caption]
Joop was al voorzitter van de paardenfokvereniging toen er langzamerhand steeds meer vraag kwam naar een veiling: “We kregen wat vragen her en der, ik overlegd met Ton Haanschoten en al snel in het bestuur: jongens, wat kunnen we betekenen. Borculo bestond, Prinsjesdag ook. ’s Winters in de MKZ-tijd zijn we begonnen. We hebben Ino Meijer gevraagd, die ik als veilingmeester ook goed kende uit de rundveewereld: Ino, we willen een veiling organiseren, wil jij niet eens komen om ons te vertellen hoe het moet. Hij heeft een avond gepraat met ons. En dan komt het: een stichting oprichten, veulens selecteren, eerst alleen van de fokdag, plus een stuk of wat tuigpaardveulens erbij. Het begon goed, maar het derde jaar was ietsje minder. Ino had in het begin gezegd: minimaal vijf jaar volhouden! En dat hebben we gedaan. Mede dankzij de hengstenhouders hier uit de buurt. En nou komen de veulens overal vandaan, uit Limburg, uit Zeeland, uit Friesland. Ik denk dat onze Veulenveiling Midden-Nederland een naam heeft verworven tussen alle veilingen. Met vrijheid, blijheid, koffie en cake. Tot de veiling begint hebben we het fokkershome met koffie. ‘s Middags komen de fokkers binnen, gezellig, ze komen graag, er wordt gelachen, daarin onderscheiden we ons. Hoe we aan klanten komen? Als de veiling goed loopt, is mond-tot-mond reclame nog steeds het beste. En de mensen moeten het je gunnen. We doen actief weinig aan het werven van buitenlandse kopers. Maar die komen wel! En we hebben tegenwoordig jonge mensen die goed zij met social media en zo. Plus dat we een onderling totaal open bestuur hebben: alles wat we doen, delen we met elkaar, we weten allemaal wat er aan de hand is.”
De Veulenveiling Midden-Nederland is ontstaan uit de club van de paardenfokdag: “Eentje van de oprichters plus ikzelf zitten er nog in, in de veiling is de rest langzamerhand vernieuwd. Allemaal op vrijwillige basis. Vooral in de selectie moet je toch mensen hebben die commercieel denken. We hebben weer interessante veulen kunnen selecteren. Onder andere de kampioen van Brabant: een topatleetje, blij dat we die hebben, een Hardwell uit een Verdi-moeder.”
[caption id="attachment_167971" align="alignnone" width="1200"]
Hardwell X Verdi[/caption]
Donderdag 26 juli vindt de Paardenfokdag van Terschuur plaats: “Daar gaan de mensen liever naar toe met een veulen dan naar de Centrale Keuring. Bij de tuigpaarden is dat al tien jaar aan de gang. Daar kun je je nog meten met de rest, da’s het mooiste. Als fokdag groeien we nog steeds. Leuke extra prijzen, al is het maar een kleinigheidje. Vroeger hadden we al een inschrijfgeld van 5 gulden, dat kreeg je terug als je kwam. Neem de handelskeuring van Rouveen: op de derde plaats krijg je daar € 15,-. Het gaat niet om het geld, het gaat om het gebaar. Dat geld gaat daar toch op, mensen hebben plezier. Dat proberen we ook bij de veulenveiling: goedkope entree, geen hoge cateringprijzen, niet moeilijk maken voor gezinnen om te komen, betaalbaar houden, dat is heel belangrijk. Tot 14 jaar mogen ze gratis komen, we moeten de jeugd zover krijgen dat ze graag op de evenementen komen!”
Veulenveiling Midden-Nederland op Universal Horse Data
Veulenveiling Midden-Nederland op Facebook
Website
Stammoeder Fanita[/caption]
Joop ging zelf de springsport in, met een jonge Typhoon, onder begeleiding van Heimen Bouman: “Die kwam toen thuis, dat was al heel apart, ik praat over eind jaren ’60. Een springles kostte toen vijf gulden.” In 1972 kreeg Joop zijn eerste eigen rijpaard: “Eentje met een draadbeen, maar dat was wel een heel best peerd. Ik heb er hier in de regio best goed mee gesprongen, zeg maar tot en met ZZ, maar ook puissances. In Voorthuizen, Barneveld, Putten, dat soort concoursen toen.” Uit eigen fokkerij was er maar een: “Een jonge Formateur uit Fanita, die heb ik in het M gesprongen. Maar ja, net getrouwd toen, we konden het geld goed gebruiken, dus die werd verkocht.”
De jonge Joop van Wessel leerde begin jaren ’70 de tuigpaardensport kennen: “Een jaar of 16 was ik, ging ik bij Wijnand Meerveld uit Scherpenzeel elke week de peerden opscheren en verzorgen. En ik ging ook weleens mee naar wedstrijden. Ik heb later zelf ook wel concoursen gereden, maar daar komt toch heel veel bij kijken met transport, hulpen, voorbereiding en zo. Ik ben er weer mee opgehouden, ook omdat onze fokkerij steeds groter werd. In de jaren ’80 gingen we naar Lammert Vinke als we een goed paard hadden, en later naar Henk Hammers, die nu al zo’n zeventien jaar peerden van onze stal rijdt.”
De fokkerij van de Fanita Hoeve in Zwartebroek staat bekend om de tuigpaarden maar zeker ook om de spring- en dressuurpaarden: “Dat is begonnen in 1982. Fanita stond toen bij Frans Koeman ter dekking, moest gedekt worden met Renovo, maar die wilde niet dekken en toen moest Saluut er maar op, de Holsteiner hengst van Van Tuyl. Het werd het merrieveulen Aganita, die we later gedekt hebben met Symfonie, Volckmar en Casanova. Het mooie is dat er springpaarden en dressuurpaarden uit die lijn komen.” Het aantal tuig- spring- en dressuurpaarden uit de fokkerij van de Fanita Hoeve dat op hoog niveau gelopen heeft, is indrukwekkend. Kijk voor een indruk even op de website.
Met die bagage en de instelling van Joop van Wessel is het niet vreemd als je ook voor andere ontwikkelingen wordt gevraagd: “Ik hou van alles, da’s het ergste. Ik vind een keuring mooi, jureren mooi, sport mooi. En ik vind het mooi om om te gaan met mensen die een beetje commentaar hebben. Weet je, de keukentafel is veel belangrijker dan veel mensen denken. Overal geldt dat de mensen het je moeten gunnen, en vertrouwen in je moeten hebben.”
[caption id="attachment_167973" align="alignnone" width="1200"] De Veulenveiling Midden-Nederland in volle gang[/caption]
Joop was al voorzitter van de paardenfokvereniging toen er langzamerhand steeds meer vraag kwam naar een veiling: “We kregen wat vragen her en der, ik overlegd met Ton Haanschoten en al snel in het bestuur: jongens, wat kunnen we betekenen. Borculo bestond, Prinsjesdag ook. ’s Winters in de MKZ-tijd zijn we begonnen. We hebben Ino Meijer gevraagd, die ik als veilingmeester ook goed kende uit de rundveewereld: Ino, we willen een veiling organiseren, wil jij niet eens komen om ons te vertellen hoe het moet. Hij heeft een avond gepraat met ons. En dan komt het: een stichting oprichten, veulens selecteren, eerst alleen van de fokdag, plus een stuk of wat tuigpaardveulens erbij. Het begon goed, maar het derde jaar was ietsje minder. Ino had in het begin gezegd: minimaal vijf jaar volhouden! En dat hebben we gedaan. Mede dankzij de hengstenhouders hier uit de buurt. En nou komen de veulens overal vandaan, uit Limburg, uit Zeeland, uit Friesland. Ik denk dat onze Veulenveiling Midden-Nederland een naam heeft verworven tussen alle veilingen. Met vrijheid, blijheid, koffie en cake. Tot de veiling begint hebben we het fokkershome met koffie. ‘s Middags komen de fokkers binnen, gezellig, ze komen graag, er wordt gelachen, daarin onderscheiden we ons. Hoe we aan klanten komen? Als de veiling goed loopt, is mond-tot-mond reclame nog steeds het beste. En de mensen moeten het je gunnen. We doen actief weinig aan het werven van buitenlandse kopers. Maar die komen wel! En we hebben tegenwoordig jonge mensen die goed zij met social media en zo. Plus dat we een onderling totaal open bestuur hebben: alles wat we doen, delen we met elkaar, we weten allemaal wat er aan de hand is.”
De Veulenveiling Midden-Nederland is ontstaan uit de club van de paardenfokdag: “Eentje van de oprichters plus ikzelf zitten er nog in, in de veiling is de rest langzamerhand vernieuwd. Allemaal op vrijwillige basis. Vooral in de selectie moet je toch mensen hebben die commercieel denken. We hebben weer interessante veulen kunnen selecteren. Onder andere de kampioen van Brabant: een topatleetje, blij dat we die hebben, een Hardwell uit een Verdi-moeder.”
[caption id="attachment_167971" align="alignnone" width="1200"] Hardwell X Verdi[/caption]
Donderdag 26 juli vindt de Paardenfokdag van Terschuur plaats: “Daar gaan de mensen liever naar toe met een veulen dan naar de Centrale Keuring. Bij de tuigpaarden is dat al tien jaar aan de gang. Daar kun je je nog meten met de rest, da’s het mooiste. Als fokdag groeien we nog steeds. Leuke extra prijzen, al is het maar een kleinigheidje. Vroeger hadden we al een inschrijfgeld van 5 gulden, dat kreeg je terug als je kwam. Neem de handelskeuring van Rouveen: op de derde plaats krijg je daar € 15,-. Het gaat niet om het geld, het gaat om het gebaar. Dat geld gaat daar toch op, mensen hebben plezier. Dat proberen we ook bij de veulenveiling: goedkope entree, geen hoge cateringprijzen, niet moeilijk maken voor gezinnen om te komen, betaalbaar houden, dat is heel belangrijk. Tot 14 jaar mogen ze gratis komen, we moeten de jeugd zover krijgen dat ze graag op de evenementen komen!”
Veulenveiling Midden-Nederland op Universal Horse Data
Veulenveiling Midden-Nederland op Facebook
Website
Op 5 september vindt in Lunteren de Veulenveiling Midden-Nederland plaats. Maar op 26 juli ook de Fokdag Veluwe & Vallei in Terschuur. Bij beide evenementen is Joop van Wessel een van de drijvende krachten: “Ik vind alles mooi: keuringen, jureren, sport.” Inmiddels is hij op alle fronten thuis maar ook in alle disciplines: vanuit zijn Fanita Hoeve in Zwartebroek gaan tuigpaarden, springpaarden en dressuurpaarden de wereld over.
Met 75 koeien op het melkveebedrijf, zo’n 800 vleeskalveren en 15 fokmerries is het een hele bedoening in Zwartebroek. Joop van Wessel groeide er op vanaf 1957 en maakte de omslag mee naar het moderne sportpaard: “Van vader op zoon, mijn vader was ook een peerdenman, we hebben thuis altijd paarden op de boerderij gehad.” Hij kan er anekdotes over vertellen, bij voorbeeld over Fanita, het veulentje van Agio dat kampioen werd op de fokdag maar dat vlak daarvoor gekocht was van de buurman voor 385 gulden en 50 cent die de moeder vlak daarvoor gekocht had. Het zou de stammoeder worden van de huidige fokkerij van de familie Van Wessel, de familie met zeven dochters en een zoon, allemaal op de een of andere manier actief. Waarbij de dochters Henriette en Hanneke, ook actief als tuigpaardrijdster, zich vooral over de paarden ontfermen.
[caption id="attachment_167972" align="alignnone" width="1200"] Stammoeder Fanita[/caption]
Joop ging zelf de springsport in, met een jonge Typhoon, onder begeleiding van Heimen Bouman: “Die kwam toen thuis, dat was al heel apart, ik praat over eind jaren ’60. Een springles kostte toen vijf gulden.” In 1972 kreeg Joop zijn eerste eigen rijpaard: “Eentje met een draadbeen, maar dat was wel een heel best peerd. Ik heb er hier in de regio best goed mee gesprongen, zeg maar tot en met ZZ, maar ook puissances. In Voorthuizen, Barneveld, Putten, dat soort concoursen toen.” Uit eigen fokkerij was er maar een: “Een jonge Formateur uit Fanita, die heb ik in het M gesprongen. Maar ja, net getrouwd toen, we konden het geld goed gebruiken, dus die werd verkocht.”
De jonge Joop van Wessel leerde begin jaren ’70 de tuigpaardensport kennen: “Een jaar of 16 was ik, ging ik bij Wijnand Meerveld uit Scherpenzeel elke week de peerden opscheren en verzorgen. En ik ging ook weleens mee naar wedstrijden. Ik heb later zelf ook wel concoursen gereden, maar daar komt toch heel veel bij kijken met transport, hulpen, voorbereiding en zo. Ik ben er weer mee opgehouden, ook omdat onze fokkerij steeds groter werd. In de jaren ’80 gingen we naar Lammert Vinke als we een goed paard hadden, en later naar Henk Hammers, die nu al zo’n zeventien jaar peerden van onze stal rijdt.”
De fokkerij van de Fanita Hoeve in Zwartebroek staat bekend om de tuigpaarden maar zeker ook om de spring- en dressuurpaarden: “Dat is begonnen in 1982. Fanita stond toen bij Frans Koeman ter dekking, moest gedekt worden met Renovo, maar die wilde niet dekken en toen moest Saluut er maar op, de Holsteiner hengst van Van Tuyl. Het werd het merrieveulen Aganita, die we later gedekt hebben met Symfonie, Volckmar en Casanova. Het mooie is dat er springpaarden en dressuurpaarden uit die lijn komen.” Het aantal tuig- spring- en dressuurpaarden uit de fokkerij van de Fanita Hoeve dat op hoog niveau gelopen heeft, is indrukwekkend. Kijk voor een indruk even op de website.
Met die bagage en de instelling van Joop van Wessel is het niet vreemd als je ook voor andere ontwikkelingen wordt gevraagd: “Ik hou van alles, da’s het ergste. Ik vind een keuring mooi, jureren mooi, sport mooi. En ik vind het mooi om om te gaan met mensen die een beetje commentaar hebben. Weet je, de keukentafel is veel belangrijker dan veel mensen denken. Overal geldt dat de mensen het je moeten gunnen, en vertrouwen in je moeten hebben.”
[caption id="attachment_167973" align="alignnone" width="1200"] De Veulenveiling Midden-Nederland in volle gang[/caption]
Joop was al voorzitter van de paardenfokvereniging toen er langzamerhand steeds meer vraag kwam naar een veiling: “We kregen wat vragen her en der, ik overlegd met Ton Haanschoten en al snel in het bestuur: jongens, wat kunnen we betekenen. Borculo bestond, Prinsjesdag ook. ’s Winters in de MKZ-tijd zijn we begonnen. We hebben Ino Meijer gevraagd, die ik als veilingmeester ook goed kende uit de rundveewereld: Ino, we willen een veiling organiseren, wil jij niet eens komen om ons te vertellen hoe het moet. Hij heeft een avond gepraat met ons. En dan komt het: een stichting oprichten, veulens selecteren, eerst alleen van de fokdag, plus een stuk of wat tuigpaardveulens erbij. Het begon goed, maar het derde jaar was ietsje minder. Ino had in het begin gezegd: minimaal vijf jaar volhouden! En dat hebben we gedaan. Mede dankzij de hengstenhouders hier uit de buurt. En nou komen de veulens overal vandaan, uit Limburg, uit Zeeland, uit Friesland. Ik denk dat onze Veulenveiling Midden-Nederland een naam heeft verworven tussen alle veilingen. Met vrijheid, blijheid, koffie en cake. Tot de veiling begint hebben we het fokkershome met koffie. ‘s Middags komen de fokkers binnen, gezellig, ze komen graag, er wordt gelachen, daarin onderscheiden we ons. Hoe we aan klanten komen? Als de veiling goed loopt, is mond-tot-mond reclame nog steeds het beste. En de mensen moeten het je gunnen. We doen actief weinig aan het werven van buitenlandse kopers. Maar die komen wel! En we hebben tegenwoordig jonge mensen die goed zij met social media en zo. Plus dat we een onderling totaal open bestuur hebben: alles wat we doen, delen we met elkaar, we weten allemaal wat er aan de hand is.”
De Veulenveiling Midden-Nederland is ontstaan uit de club van de paardenfokdag: “Eentje van de oprichters plus ikzelf zitten er nog in, in de veiling is de rest langzamerhand vernieuwd. Allemaal op vrijwillige basis. Vooral in de selectie moet je toch mensen hebben die commercieel denken. We hebben weer interessante veulen kunnen selecteren. Onder andere de kampioen van Brabant: een topatleetje, blij dat we die hebben, een Hardwell uit een Verdi-moeder.”
[caption id="attachment_167971" align="alignnone" width="1200"] Hardwell X Verdi[/caption]
Donderdag 26 juli vindt de Paardenfokdag van Terschuur plaats: “Daar gaan de mensen liever naar toe met een veulen dan naar de Centrale Keuring. Bij de tuigpaarden is dat al tien jaar aan de gang. Daar kun je je nog meten met de rest, da’s het mooiste. Als fokdag groeien we nog steeds. Leuke extra prijzen, al is het maar een kleinigheidje. Vroeger hadden we al een inschrijfgeld van 5 gulden, dat kreeg je terug als je kwam. Neem de handelskeuring van Rouveen: op de derde plaats krijg je daar € 15,-. Het gaat niet om het geld, het gaat om het gebaar. Dat geld gaat daar toch op, mensen hebben plezier. Dat proberen we ook bij de veulenveiling: goedkope entree, geen hoge cateringprijzen, niet moeilijk maken voor gezinnen om te komen, betaalbaar houden, dat is heel belangrijk. Tot 14 jaar mogen ze gratis komen, we moeten de jeugd zover krijgen dat ze graag op de evenementen komen!”
Veulenveiling Midden-Nederland op Universal Horse Data
Veulenveiling Midden-Nederland op Facebook
Website
Stammoeder Fanita[/caption]
Joop ging zelf de springsport in, met een jonge Typhoon, onder begeleiding van Heimen Bouman: “Die kwam toen thuis, dat was al heel apart, ik praat over eind jaren ’60. Een springles kostte toen vijf gulden.” In 1972 kreeg Joop zijn eerste eigen rijpaard: “Eentje met een draadbeen, maar dat was wel een heel best peerd. Ik heb er hier in de regio best goed mee gesprongen, zeg maar tot en met ZZ, maar ook puissances. In Voorthuizen, Barneveld, Putten, dat soort concoursen toen.” Uit eigen fokkerij was er maar een: “Een jonge Formateur uit Fanita, die heb ik in het M gesprongen. Maar ja, net getrouwd toen, we konden het geld goed gebruiken, dus die werd verkocht.”
De jonge Joop van Wessel leerde begin jaren ’70 de tuigpaardensport kennen: “Een jaar of 16 was ik, ging ik bij Wijnand Meerveld uit Scherpenzeel elke week de peerden opscheren en verzorgen. En ik ging ook weleens mee naar wedstrijden. Ik heb later zelf ook wel concoursen gereden, maar daar komt toch heel veel bij kijken met transport, hulpen, voorbereiding en zo. Ik ben er weer mee opgehouden, ook omdat onze fokkerij steeds groter werd. In de jaren ’80 gingen we naar Lammert Vinke als we een goed paard hadden, en later naar Henk Hammers, die nu al zo’n zeventien jaar peerden van onze stal rijdt.”
De fokkerij van de Fanita Hoeve in Zwartebroek staat bekend om de tuigpaarden maar zeker ook om de spring- en dressuurpaarden: “Dat is begonnen in 1982. Fanita stond toen bij Frans Koeman ter dekking, moest gedekt worden met Renovo, maar die wilde niet dekken en toen moest Saluut er maar op, de Holsteiner hengst van Van Tuyl. Het werd het merrieveulen Aganita, die we later gedekt hebben met Symfonie, Volckmar en Casanova. Het mooie is dat er springpaarden en dressuurpaarden uit die lijn komen.” Het aantal tuig- spring- en dressuurpaarden uit de fokkerij van de Fanita Hoeve dat op hoog niveau gelopen heeft, is indrukwekkend. Kijk voor een indruk even op de website.
Met die bagage en de instelling van Joop van Wessel is het niet vreemd als je ook voor andere ontwikkelingen wordt gevraagd: “Ik hou van alles, da’s het ergste. Ik vind een keuring mooi, jureren mooi, sport mooi. En ik vind het mooi om om te gaan met mensen die een beetje commentaar hebben. Weet je, de keukentafel is veel belangrijker dan veel mensen denken. Overal geldt dat de mensen het je moeten gunnen, en vertrouwen in je moeten hebben.”
[caption id="attachment_167973" align="alignnone" width="1200"] De Veulenveiling Midden-Nederland in volle gang[/caption]
Joop was al voorzitter van de paardenfokvereniging toen er langzamerhand steeds meer vraag kwam naar een veiling: “We kregen wat vragen her en der, ik overlegd met Ton Haanschoten en al snel in het bestuur: jongens, wat kunnen we betekenen. Borculo bestond, Prinsjesdag ook. ’s Winters in de MKZ-tijd zijn we begonnen. We hebben Ino Meijer gevraagd, die ik als veilingmeester ook goed kende uit de rundveewereld: Ino, we willen een veiling organiseren, wil jij niet eens komen om ons te vertellen hoe het moet. Hij heeft een avond gepraat met ons. En dan komt het: een stichting oprichten, veulens selecteren, eerst alleen van de fokdag, plus een stuk of wat tuigpaardveulens erbij. Het begon goed, maar het derde jaar was ietsje minder. Ino had in het begin gezegd: minimaal vijf jaar volhouden! En dat hebben we gedaan. Mede dankzij de hengstenhouders hier uit de buurt. En nou komen de veulens overal vandaan, uit Limburg, uit Zeeland, uit Friesland. Ik denk dat onze Veulenveiling Midden-Nederland een naam heeft verworven tussen alle veilingen. Met vrijheid, blijheid, koffie en cake. Tot de veiling begint hebben we het fokkershome met koffie. ‘s Middags komen de fokkers binnen, gezellig, ze komen graag, er wordt gelachen, daarin onderscheiden we ons. Hoe we aan klanten komen? Als de veiling goed loopt, is mond-tot-mond reclame nog steeds het beste. En de mensen moeten het je gunnen. We doen actief weinig aan het werven van buitenlandse kopers. Maar die komen wel! En we hebben tegenwoordig jonge mensen die goed zij met social media en zo. Plus dat we een onderling totaal open bestuur hebben: alles wat we doen, delen we met elkaar, we weten allemaal wat er aan de hand is.”
De Veulenveiling Midden-Nederland is ontstaan uit de club van de paardenfokdag: “Eentje van de oprichters plus ikzelf zitten er nog in, in de veiling is de rest langzamerhand vernieuwd. Allemaal op vrijwillige basis. Vooral in de selectie moet je toch mensen hebben die commercieel denken. We hebben weer interessante veulen kunnen selecteren. Onder andere de kampioen van Brabant: een topatleetje, blij dat we die hebben, een Hardwell uit een Verdi-moeder.”
[caption id="attachment_167971" align="alignnone" width="1200"] Hardwell X Verdi[/caption]
Donderdag 26 juli vindt de Paardenfokdag van Terschuur plaats: “Daar gaan de mensen liever naar toe met een veulen dan naar de Centrale Keuring. Bij de tuigpaarden is dat al tien jaar aan de gang. Daar kun je je nog meten met de rest, da’s het mooiste. Als fokdag groeien we nog steeds. Leuke extra prijzen, al is het maar een kleinigheidje. Vroeger hadden we al een inschrijfgeld van 5 gulden, dat kreeg je terug als je kwam. Neem de handelskeuring van Rouveen: op de derde plaats krijg je daar € 15,-. Het gaat niet om het geld, het gaat om het gebaar. Dat geld gaat daar toch op, mensen hebben plezier. Dat proberen we ook bij de veulenveiling: goedkope entree, geen hoge cateringprijzen, niet moeilijk maken voor gezinnen om te komen, betaalbaar houden, dat is heel belangrijk. Tot 14 jaar mogen ze gratis komen, we moeten de jeugd zover krijgen dat ze graag op de evenementen komen!”
Veulenveiling Midden-Nederland op Universal Horse Data
Veulenveiling Midden-Nederland op Facebook
Website