Laten we de 70.000 hectare paardenweiden die Vlaanderen rijk is omvormen tot natuurgebieden in plaats van de groene paardenwoestijn die ze vandaag zijn. Dat opmerkelijk voorstel doet eco-ondernemer en landschapsarchitect Louis De Jaeger op de website van MO om de biodiversiteits- en klimaatcrisis in Vlaanderen aan te pakken. Of dat de economische realiteit hiervan onderzocht is, blijft wel een groot vraagteken.
Om die crises aan te pakken, hebben we grond nodig in Vlaanderen. Maar die is er niet, volgens De Jaeger. “Minister Demir doet haar best om aan 2.000 hectare grond te komen voor extra bos, maar minister Crevits heeft liever niet dat daarvoor geraakt wordt aan landbouwgrond. Niet geheel onterecht natuurlijk”, luidt zijn analyse in MO.
Daarnaast stelt hij vast dat 70.000 hectare van het Vlaamse grondgebied bestaat uit “groene paardenwoestijn”: steriele groene kaalgevreten grasvelden met grazende viervoeters. “Paarden zijn nochtans van nature prairiedieren, geen gazondieren. Paarden moeten naast gras, kruiden, struiken en bomen eten. En dat is veel beter dan de extreem dure zakken paardenvoeding met duizend-en-één supplementen”, klinkt het.
De Jaegher noemt weiden waar niets anders staat dan gras, een pure marteling voor paarden. “Een paard moet uitgedaagd worden om zijn hoofd te strekken in alle mogelijke richtingen: gras in de laagte, bomen in de hoogte, struiken in de verte. Paarden die op een groene kaalvlakte zitten, worden ook mentaal doodgemaakt.” Hij maakt daarbij de vergelijking tussen een gezellig ingerichte kamer en een kale isolatiecel. “Wat heb jij liever?”, vraagt De Jaeger.
Om die crises aan te pakken, hebben we grond nodig in Vlaanderen. Maar die is er niet, volgens De Jaeger. “Minister Demir doet haar best om aan 2.000 hectare grond te komen voor extra bos, maar minister Crevits heeft liever niet dat daarvoor geraakt wordt aan landbouwgrond. Niet geheel onterecht natuurlijk”, luidt zijn analyse in MO.
Daarnaast stelt hij vast dat 70.000 hectare van het Vlaamse grondgebied bestaat uit “groene paardenwoestijn”: steriele groene kaalgevreten grasvelden met grazende viervoeters. “Paarden zijn nochtans van nature prairiedieren, geen gazondieren. Paarden moeten naast gras, kruiden, struiken en bomen eten. En dat is veel beter dan de extreem dure zakken paardenvoeding met duizend-en-één supplementen”, klinkt het.
De Jaegher noemt weiden waar niets anders staat dan gras, een pure marteling voor paarden. “Een paard moet uitgedaagd worden om zijn hoofd te strekken in alle mogelijke richtingen: gras in de laagte, bomen in de hoogte, struiken in de verte. Paarden die op een groene kaalvlakte zitten, worden ook mentaal doodgemaakt.” Hij maakt daarbij de vergelijking tussen een gezellig ingerichte kamer en een kale isolatiecel. “Wat heb jij liever?”, vraagt De Jaeger.