De 33-jarige Roy Wilten maakte in rap tempo naam in de hippische wereld door zijn eigenzinnige aanpak in de handel van vooral hunters. De online wereld en de video’s zijn daarbij belangrijk maar ook het merk Roy Wilten, waardoor hij een eigen klantenkring opbouwde: “In mijn parcours staan draaiende molens, flinke kazen, tulpen en klompen. En dat komt ook volop terug in de fotoboeken voor mijn klanten.” Vanuit zijn zeer sfeervolle locatie in Nieuwleusen bedient hij zijn vooral Amerikaanse klanten, tegenwoordig meer vanuit huis en ietsje meer gericht op pony’s.
De sympathieke spraakwaterval Roy Wilten kreeg de paardenwereld met de paplepel ingegeven: zijn ouders Paul en Marjan runden eerst in Heerhugowaard en later in Zwolle een manege. Roy reed bij de pony’s en de junioren internationaal maar zat er steeds net niet bij als het ging om kampioenschappen. Op z’n 15e had hij het met het mavo-diploma op zak wel gezien wat betreft school: Roy wilde de paarden in. Hij deed ervaring op bij de familie Beerse, vertrok op z’n 18e een jaar naar Spanje waar hij de Sunshine Tour reed, zat een half jaar in Duitsland op een stal en reed vooral jonge paarden tijdens een half jaar in Canada.
“Tussendoor was ik steeds wel thuis in Zwolle maar ik had net niet de paarden om het sportief echt goed te kunnen doen. Met dat verblijf in het buitenland heb ik geprobeerd om voor mezelf nieuwe kansen te creëren. Ik heb er in elk geval veel geleerd.’ Zijn ouders verkochten de manege in Zwolle en de mooie locatie in Nieuwleusen met vier stallen kwam ervoor in de plaats: ‘Dat heb ik samen met m’n vader langzaam uitgebouwd. We hebben een nieuwe bodem gelegd, de buitenbak wat vergroot, de binnenbak opgeknapt en we zijn stukje bij beetje verder gegaan. Nu hebben we 16 stallen.’
Toen Roy 20 was, besloot hij om voor zichzelf te beginnen, gesponsord door het houtbedrijf Ecochip: ‘Ik had een paar fijne jonge paarden toen ik weer thuiskwam. Mijn vader heeft me altijd volop de kans gegeven om mezelf te ontwikkelen. En toen ben ik volop in de handel gegaan. Ik verkocht mijn eigen jonge paarden en al heel snel de hunters, mooie paarden, eigenlijk wat vlakke bewegers, die ik achteraf bekeken zelf al had toen ik op concours ging.’
Zijn eigenzinnige aanpak in de handel met concentratie op video’s en online bleek te werken: “Ik wilde iets anders doen dan anderen. Ik zag dat ruiters, trainers en eigenaren te druk waren en merkte al snel dat het aansloeg. Daarbij heb ik ervoor gezorgd dat het thema ‘Nederland’ onderdeel werd van de aanpak: in mijn parcours staan draaiende molens, flinke kazen, tulpen en klompen. En dat komt ook volop terug in de fotoboeken voor mijn klanten.” De video’s maakt hij met hulp van Sandra van den Outenaar die de paarden voorrijdt: “Verkooptechnisch is dat beter: als ik erop ga zitten, trekt dat geen volle zalen...”
Roy begeleidt graag jonge talenten als Mel van der Kamp (12) en Abdissa van der Kamp (16) uit Oudleusen: ‘Ik zag eerst Mel rijden en ik vond hem een groot talent: voorbeeldig rijden, gericht op perfectie en ook nog een keurig ventje. De eerste video die ik met hem gemaakt heb ging aardig viral! Dat is ook mijn ambitie: Mel en Abdissa helpen met hun carrière. En om het thuis nog wat mooier in orde maken om nog betere video’s te kunnen maken!’
[caption id="attachment_165852" align="alignnone" width="800"] Vaste ruiter bij Stal Wilten is Mel van der Kamp.[/caption]
Meer dan tien jaren verbleef Roy met enkele handelspaarden in het vroege voorjaar steevast in de Amerikaanse circuits. Tegenwoordig is hij meer bij huis: “Eerder ving mijn vader hier alles op als ik zo maar een week of zes van huis was. Maar dat kon ook een halfjaar zijn. Hij woont in Bergen Noord-Holland en komt wel af en toe maar niet meer zo lang. Dan moet je keuzes maken. Het voordeel is wel dat de handel ook beter is, ik mis minder. Ik krijg meer telefoon en meer mensen komen langs, ze weten me goed te vinden. Of ik een paard voor ze wil verkopen of dat ze een paard voor de verkoop hier neer kunnen zetten.”
Hunters voor de Amerikaanse markt, dat blijft de handel voor Roy Wilten: “Ik kan de paarden wel vinden en gelukkig heb ik de loop van de jaren een grote klantenkring opgebouwd. Het vinden van hunters moet je een beetje in de vingers hebben. Op concours waar ook zomaar tien collega’s staan, haal ik zo een paar hunters weg zonder dat het hun opvalt. Als je je kwaliteit behoudt en je klanten goed bedient en je hebt een stukje vertrouwen bij je klanten, dan blijven ze komen. Mensen weten wat ze bij je kopen, waar je voor staat.”
Roy Wilten is gedreven, gepassioneerd over zijn handel en snel, bijna ongedurig: “Misschien verwacht ik wel teveel van mezelf. Als het een paar weken duurt, vind ik het al te lang, maar ik weet dat ik meer tijd moet nemen, meer rust. Ongedurigheid is een beetje de aard van het beestje. Ik wil altijd meer en door en beter, ben enorm perfectionistisch, dat zie je ook wel thuis. Daar komt dan nog bij dat ik vaak precies zeg wat ik vind. Veel mensen vinden dat goed, maar sommigen ook niet. Ach, mensen weten dat ik de dingen op mijn manier doe, ik probeer in elk geval niet onsympathiek over te komen. En misschien moet ik wel leren om soms met wat minder genoegen te nemen. Vanuit die houding ben ik constant op zoek naar nieuwe mogelijkheden, denk ik continu na over de toekomst van de handel.”
[caption id="attachment_165850" align="alignnone" width="1200"] Topbraaf moeten ze zijn...[/caption]
Waar het eerder vrijwel alleen paarden waren, heeft Roy nu zes hunterpony’s te koop staan: “Mel en Abdissa kunnen ze goed rijden, dat moet je toevallig maar hebben want veel kinderen kunnen die pony’s niet heel goed scholen. De vraag is best exclusief en je moet er veel tijd in stoppen. En daar komt bij het een extra risico is omdat je verkoopt voor kinderen, dan moeten ze echt op en top braaf zijn. Ik heb er nu zo’n twaalf verkocht maar ik ga ondanks de punten die ik net opnoem toch kijken of ik dat uit kan bouwen. In Amerika hanteren ze drie maten: small, medium en large, zeg maar idealiter 1.26/1.27, 1.36/1.37 en 1.46/1.47, boven in de maat van de B-, C- en D-pony’s. Ze mogen niet te klein zijn, maar ook niet te groot. En het moet allemaal heel erg perfect zijn. In Nederland is de ponyfokkerij gigantisch achteruitgegaan daarom zijn ze niet simpel te vinden. Ik krijg er best veel vanuit het buitenland aangeboden. Ik blijf het leuk vinden, ook omdat veel van mijn vrienden kleine kinderen hebben, dat vind ik leuk.”
Website
Stal Wilten op Universal Horse Data
Stal Wilten op Facebook
De 33-jarige Roy Wilten maakte in rap tempo naam in de hippische wereld door zijn eigenzinnige aanpak in de handel van vooral hunters. De online wereld en de video’s zijn daarbij belangrijk maar ook het merk Roy Wilten, waardoor hij een eigen klantenkring opbouwde: “In mijn parcours staan draaiende molens, flinke kazen, tulpen en klompen. En dat komt ook volop terug in de fotoboeken voor mijn klanten.” Vanuit zijn zeer sfeervolle locatie in Nieuwleusen bedient hij zijn vooral Amerikaanse klanten, tegenwoordig meer vanuit huis en ietsje meer gericht op pony’s.
De sympathieke spraakwaterval Roy Wilten kreeg de paardenwereld met de paplepel ingegeven: zijn ouders Paul en Marjan runden eerst in Heerhugowaard en later in Zwolle een manege. Roy reed bij de pony’s en de junioren internationaal maar zat er steeds net niet bij als het ging om kampioenschappen. Op z’n 15e had hij het met het mavo-diploma op zak wel gezien wat betreft school: Roy wilde de paarden in. Hij deed ervaring op bij de familie Beerse, vertrok op z’n 18e een jaar naar Spanje waar hij de Sunshine Tour reed, zat een half jaar in Duitsland op een stal en reed vooral jonge paarden tijdens een half jaar in Canada.
“Tussendoor was ik steeds wel thuis in Zwolle maar ik had net niet de paarden om het sportief echt goed te kunnen doen. Met dat verblijf in het buitenland heb ik geprobeerd om voor mezelf nieuwe kansen te creëren. Ik heb er in elk geval veel geleerd.’ Zijn ouders verkochten de manege in Zwolle en de mooie locatie in Nieuwleusen met vier stallen kwam ervoor in de plaats: ‘Dat heb ik samen met m’n vader langzaam uitgebouwd. We hebben een nieuwe bodem gelegd, de buitenbak wat vergroot, de binnenbak opgeknapt en we zijn stukje bij beetje verder gegaan. Nu hebben we 16 stallen.’
Toen Roy 20 was, besloot hij om voor zichzelf te beginnen, gesponsord door het houtbedrijf Ecochip: ‘Ik had een paar fijne jonge paarden toen ik weer thuiskwam. Mijn vader heeft me altijd volop de kans gegeven om mezelf te ontwikkelen. En toen ben ik volop in de handel gegaan. Ik verkocht mijn eigen jonge paarden en al heel snel de hunters, mooie paarden, eigenlijk wat vlakke bewegers, die ik achteraf bekeken zelf al had toen ik op concours ging.’
Zijn eigenzinnige aanpak in de handel met concentratie op video’s en online bleek te werken: “Ik wilde iets anders doen dan anderen. Ik zag dat ruiters, trainers en eigenaren te druk waren en merkte al snel dat het aansloeg. Daarbij heb ik ervoor gezorgd dat het thema ‘Nederland’ onderdeel werd van de aanpak: in mijn parcours staan draaiende molens, flinke kazen, tulpen en klompen. En dat komt ook volop terug in de fotoboeken voor mijn klanten.” De video’s maakt hij met hulp van Sandra van den Outenaar die de paarden voorrijdt: “Verkooptechnisch is dat beter: als ik erop ga zitten, trekt dat geen volle zalen...”
Roy begeleidt graag jonge talenten als Mel van der Kamp (12) en Abdissa van der Kamp (16) uit Oudleusen: ‘Ik zag eerst Mel rijden en ik vond hem een groot talent: voorbeeldig rijden, gericht op perfectie en ook nog een keurig ventje. De eerste video die ik met hem gemaakt heb ging aardig viral! Dat is ook mijn ambitie: Mel en Abdissa helpen met hun carrière. En om het thuis nog wat mooier in orde maken om nog betere video’s te kunnen maken!’
[caption id="attachment_165852" align="alignnone" width="800"] Vaste ruiter bij Stal Wilten is Mel van der Kamp.[/caption]
Meer dan tien jaren verbleef Roy met enkele handelspaarden in het vroege voorjaar steevast in de Amerikaanse circuits. Tegenwoordig is hij meer bij huis: “Eerder ving mijn vader hier alles op als ik zo maar een week of zes van huis was. Maar dat kon ook een halfjaar zijn. Hij woont in Bergen Noord-Holland en komt wel af en toe maar niet meer zo lang. Dan moet je keuzes maken. Het voordeel is wel dat de handel ook beter is, ik mis minder. Ik krijg meer telefoon en meer mensen komen langs, ze weten me goed te vinden. Of ik een paard voor ze wil verkopen of dat ze een paard voor de verkoop hier neer kunnen zetten.”
Hunters voor de Amerikaanse markt, dat blijft de handel voor Roy Wilten: “Ik kan de paarden wel vinden en gelukkig heb ik de loop van de jaren een grote klantenkring opgebouwd. Het vinden van hunters moet je een beetje in de vingers hebben. Op concours waar ook zomaar tien collega’s staan, haal ik zo een paar hunters weg zonder dat het hun opvalt. Als je je kwaliteit behoudt en je klanten goed bedient en je hebt een stukje vertrouwen bij je klanten, dan blijven ze komen. Mensen weten wat ze bij je kopen, waar je voor staat.”
Roy Wilten is gedreven, gepassioneerd over zijn handel en snel, bijna ongedurig: “Misschien verwacht ik wel teveel van mezelf. Als het een paar weken duurt, vind ik het al te lang, maar ik weet dat ik meer tijd moet nemen, meer rust. Ongedurigheid is een beetje de aard van het beestje. Ik wil altijd meer en door en beter, ben enorm perfectionistisch, dat zie je ook wel thuis. Daar komt dan nog bij dat ik vaak precies zeg wat ik vind. Veel mensen vinden dat goed, maar sommigen ook niet. Ach, mensen weten dat ik de dingen op mijn manier doe, ik probeer in elk geval niet onsympathiek over te komen. En misschien moet ik wel leren om soms met wat minder genoegen te nemen. Vanuit die houding ben ik constant op zoek naar nieuwe mogelijkheden, denk ik continu na over de toekomst van de handel.”
[caption id="attachment_165850" align="alignnone" width="1200"] Topbraaf moeten ze zijn...[/caption]
Waar het eerder vrijwel alleen paarden waren, heeft Roy nu zes hunterpony’s te koop staan: “Mel en Abdissa kunnen ze goed rijden, dat moet je toevallig maar hebben want veel kinderen kunnen die pony’s niet heel goed scholen. De vraag is best exclusief en je moet er veel tijd in stoppen. En daar komt bij het een extra risico is omdat je verkoopt voor kinderen, dan moeten ze echt op en top braaf zijn. Ik heb er nu zo’n twaalf verkocht maar ik ga ondanks de punten die ik net opnoem toch kijken of ik dat uit kan bouwen. In Amerika hanteren ze drie maten: small, medium en large, zeg maar idealiter 1.26/1.27, 1.36/1.37 en 1.46/1.47, boven in de maat van de B-, C- en D-pony’s. Ze mogen niet te klein zijn, maar ook niet te groot. En het moet allemaal heel erg perfect zijn. In Nederland is de ponyfokkerij gigantisch achteruitgegaan daarom zijn ze niet simpel te vinden. Ik krijg er best veel vanuit het buitenland aangeboden. Ik blijf het leuk vinden, ook omdat veel van mijn vrienden kleine kinderen hebben, dat vind ik leuk.”
Website
Stal Wilten op Universal Horse Data
Stal Wilten op Facebook