Equnews had een gesprek met Jos Verlooy over zijn deelname aan de wereldbeker finale en zijn paarden Domino vd Middelstede en Farfelu de la Pomme. Maar Jos had het ook over zijn ‘jeugd jaren’, al zijn die nog niet zo lang geleden voor de 19-jarige Antwerpenaar.
Las Vegas was je eerste Wereldbeker finale. Met welk gevoel was je naar daar vertrokken?
Eigenlijk ben ik met een heel goed gevoel vertrokken, ik had er veel vertrouwen in. Ik wist lang op voorhand dat ik in Las Vegas aan de start zou komen, dus ik heb mijn paard twee maanden op voorhand geleidelijk aan kunnen voorbereiden. Hij was heel goed in vorm en ik hoopte op een goede top 10 ranking.
Uiteindelijk strandde je op de vijfde plaats, wat een geweldig resultaat is, maar als je op de laatste hindernis geen fout gemaakt had, had je kunnen winnen. Wat is je gevoel daarbij?
Ik denk dat ik door die fout mijn hele carrière kwaad zal blijven op mezelf. Ik zei al dat ik hoopte op een goede top 10 plaats, maar als je er zo dichtbij bent, wil je er ook voluit voor gaan. Ik denk dat ik had kunnen winnen, mijn paard had kunnen winnen. Maar ik kwam gewoon te kort op de laatste hindernis. Ik ben er zeker van dat die balk mij nog lang dwars zal zitten, maar dat is sport. Iedereen zegt “goed gedaan, goed gedaan”, en natuurlijk ben ik blij. Ik ben nog maar 19 jaar en ik wordt vijfde in de finale van de Wereldbeker, dat is geweldig. Dus achteraf gezien moet ik tevreden zijn, maar ik blijf natuurlijk een sportman, ik ben een winnaar dus ik wil altijd zo hoog mogelijk eindigen, en dat is niet altijd gemakkelijk.
In Las Vegas reed je Domino. Jullie twee hebben al veel meegemaakt samen, kan je ons wat meer over hem vertellen?
Ik reed altijd bij de ‘Children’, maar ik wou meer bereiken, dus ben ik ‘Junior” geworden, maar daar had ik een paard voor nodig. Toen hebben enkele fokkers ons Domino laten zien. Ik dacht dat hij wel iets in zich had, dus zei mijn vader “Je wilt bij de Juniors meerijden? Wel goed, dan heb je nu een paard, Domino”.
Op dat moment was ik 13 jaar en Domino 7 jaar. We zijn dus samen opgegroeid, hij heeft mij groot gemaakt en ik hem. Hij is een heel slim paard, hij wordt twee keer per dag gereden. Eerst gaat hij naar het bos, en dan rijd ik hem. Hij heeft een heel goed karakter. Als hij een mens was, zou hij een hele vriendelijke jongen zijn, we zouden beste vrienden zijn. Hij heeft alle kwaliteiten die een paard moet hebben. Zijn beste eigenschap is waarschijnlijk dat hij het zelf ook wil, hij is heel voorzichtig en heeft genoeg vermogen. Hij wil echt over de hindernissen springen en hij vecht voor je. Ik denk niet dat hij echte minpunten heeft.
Je hebt ook nog een geweldige merrie die stilaan in vorm geraakt, Farfelu de la Pomme, wat kan je over haar vertellen?
Farfelu heb ik ook al van toen ze zeer jong was, ze was 6 jaar toen we haar kochten. Ik heb haar dus ook opgeleid, ze geraakt met de jaren beter en beter in vorm. Ik heb een paar 5-sterren wedstrijden met haar gereden en ik moet zeggen dat het soms heel goed was, andere keren maakte ze één of twee fouten. Maar hoe meer ze springt, hoe beter ze begrijpt wat de bedoeling is. Ik denk dat ze dit jaar in haar topvorm zal komen. Ik denk dat ze in de toekomst een heel goed paard zal worden. Ze moet nu wel nog wat regelmatiger worden, maar op dit moment begint dat te lukken. Ik ben haar dus echt aan het opbouwen. Toen ik haar pas reed, maakte ze vaker 2 fouten dan dat ze foutloos sprong. Nu maakt ze minder en minder fouten. En die regelmatigheid is belangrijk voor mij. Ik geloof echt in haar!
Je hebt Domino al sinds hij een jong paard was, Farfelu ook, heb je nog andere jonge paarden op stal?
Ik heb Hello Sunshine ook nog. We hebben hem 3 maanden geleden gekocht. Hij werd opgeleid door Scott Brash. Ik denk dat we veel mogelijkheden met hem hebben. Hij kan kampioenschappen lopen, Grand Prix, alles. Hij is nog maar 9 jaar, maar hij heeft enorm veel vermogen. Als ik een probleem heb, of ik voel dat er iets niet juist zit, kan ik aan Scott vragen wat hij erover denkt. Hij zegt mij dan wat ik moet doen en dat is een enorme hulp.
Het is nog niet zo lang geleden dat je het Belgisch Kampioenschap bij de Juniors won, en nu rijd je mee op het hoogste niveau. Hoe ben je zo snel aan de top geraakt?
Het is allemaal heel snel gegaan. Het jaar dat ik Belgisch kampioen bij de Juniors werd, was ik 15 jaar. Ik werd 16 jaar en ik heb tegen mijn vader gezegd dat ik hogerop wou in de sport. Hij heeft me toen gezegd dat het te vroeg was, waarop ik zei dat ik dacht dat ik het kon en dat mijn paard er klaar voor was. Toen heeft mijn vader me voor 5 weken naar Calgary gestuurd. Toen ik terug thuis kwam, kon ik naar het Europees Kampioenschap van de Seniors in Herning. Toen is alles in een stroomversnelling gekomen.
Je bent nog maar 19 jaar, je bent één van de jongste ruiters op dit niveau. Hoe voelt het om een boegbeeld van deze jonge generatie te zijn?
Ik denk dat ik mij enorm gelukkig mag prijzen dat ik tot deze generatie behoor. In België zijn er zoveel goede, jonge ruiters. Als je op 2- en 3-sterrenniveau kijkt, maar ook op nationaal niveau zie je zoveel goede, jonge ruiters die allemaal hun kwaliteiten hebben. Ik denk dat de jongeren een mooie toekomst tegemoet gaan. En alle jonge ruiters op dit niveau, zoals bijvoorbeeld Bertram Allen, zijn vrienden. We praten met elkaar, als we bijvoorbeeld het parcours aan het verkennen zijn, dan vragen we elkaar om hulp. We proberen elkaar echt te steunen.
Je traint samen met Harrie Smolders, die voor je vader werkt. Hoe kan je deze samenwerking beschrijven?
Ik ben samen met Harrie opgegroeid, hij is thuis begonnen toen ik 3 jaar oud was. Hij heeft me als het ware op het paard gezet. Hij heeft me ook vanaf dag één geholpen, ik ben dus enorm blij dat ik hem heb. Hij heeft zoveel ervaring, ik denk dat als Harrie er niet geweest was, ik op dit moment hier nog niet zou staan. Ik zie hem elke dag, en het is onbeschrijfelijk om een 5-sterren ruiter elke dag naast je te zien trainen, je kan zien hoe hij de dingen aanpakt, hoe hij werkt en dat heeft me enorm geholpen.
Je vader is de zaakvoerder van Euro Horse. Zou je op een dag naast hem willen werken? En hoe is jullie relatie?
Ja, ik denk dat ik me in de toekomst ook wel met de zakelijke kant van het bedrijf wil bezighouden samen met mijn vader. Op dit moment ligt mijn focus in de piste, maar op een dag zal ik beide taken combineren. Mijn vader helpt me, maar niet zo veel als Harrie, omdat mijn vader zich alleen met de zakelijke kant bezighoudt. Dus als ik echt een probleem heb, ga ik eerst naar Harrie en meestal vindt hij wel een oplossing. Maar natuurlijk is mijn vader ook een enorme steun
Wat is je grootste doel voor komend seizoen?
Dit jaar was mijn grootste doel de finale van de Wereldbeker. Toen ik op 1 januari wakker werd, zei ik ”Ik wil naar Vegas” en dat heb ik ook gedaan. Nu moet ik dus nieuwe doelen stellen, ik heb er nog niet echt over nagedacht. Maar ik denk dat mijn volgend doel de Europese Kampioenschappen zijn. Ik heb nu meer ervaring en ik geloof dat ik een goed resultaat kan halen in Aken.
Dirk Demeersman is de nieuwe chef d’equipe van de Belgen. Wat voor iemand is hij om mee samen te werken?
Dirk is geweldig, ik kan hem altijd bellen. Hij was voor het eerste echt chef d’equipe tijdens de finale van de wereldbeker, en ik heb hem een paar keer gebeld, hij weet me altijd te motiveren. Hij gelooft in mij en in mijn paard. Voor Vegas heb ik een paar concours gereden, en dan belde hij me regelmatig om te vragen of Domino goed sprong. Hij zei dat ik hem niet moest overbelasten. Hij stond altijd voor me klaar en gaf me extra motivatie en meer zelfvertrouwen. Hij weet echt hoe hij de mensen vertrouwen moet geven. Hij kent de sport ook goed, hij weet hoe het voelt als je naar een kampioenschap moet gaan.
Tot slot, als je eender welk paard zou kunnen rijden, wie zou het zijn?
Ik ben heel blij met Domino. Als ik een paard moest kiezen, zou het Domino zijn. Maar als ik echt een paard moest kiezen dat niet van mij was, is dat moeilijk. Er zijn op dit moment zoveel goede paarden zoals Hello Sanctos of Cornado. Ik zou zeggen : Sanctos, hij is geweldig.
Equnews had een gesprek met Jos Verlooy over zijn deelname aan de wereldbeker finale en zijn paarden Domino vd Middelstede en Farfelu de la Pomme. Maar Jos had het ook over zijn ‘jeugd jaren’, al zijn die nog niet zo lang geleden voor de 19-jarige Antwerpenaar.
Las Vegas was je eerste Wereldbeker finale. Met welk gevoel was je naar daar vertrokken?
Eigenlijk ben ik met een heel goed gevoel vertrokken, ik had er veel vertrouwen in. Ik wist lang op voorhand dat ik in Las Vegas aan de start zou komen, dus ik heb mijn paard twee maanden op voorhand geleidelijk aan kunnen voorbereiden. Hij was heel goed in vorm en ik hoopte op een goede top 10 ranking.
Uiteindelijk strandde je op de vijfde plaats, wat een geweldig resultaat is, maar als je op de laatste hindernis geen fout gemaakt had, had je kunnen winnen. Wat is je gevoel daarbij?
Ik denk dat ik door die fout mijn hele carrière kwaad zal blijven op mezelf. Ik zei al dat ik hoopte op een goede top 10 plaats, maar als je er zo dichtbij bent, wil je er ook voluit voor gaan. Ik denk dat ik had kunnen winnen, mijn paard had kunnen winnen. Maar ik kwam gewoon te kort op de laatste hindernis. Ik ben er zeker van dat die balk mij nog lang dwars zal zitten, maar dat is sport. Iedereen zegt “goed gedaan, goed gedaan”, en natuurlijk ben ik blij. Ik ben nog maar 19 jaar en ik wordt vijfde in de finale van de Wereldbeker, dat is geweldig. Dus achteraf gezien moet ik tevreden zijn, maar ik blijf natuurlijk een sportman, ik ben een winnaar dus ik wil altijd zo hoog mogelijk eindigen, en dat is niet altijd gemakkelijk.
In Las Vegas reed je Domino. Jullie twee hebben al veel meegemaakt samen, kan je ons wat meer over hem vertellen?
Ik reed altijd bij de ‘Children’, maar ik wou meer bereiken, dus ben ik ‘Junior” geworden, maar daar had ik een paard voor nodig. Toen hebben enkele fokkers ons Domino laten zien. Ik dacht dat hij wel iets in zich had, dus zei mijn vader “Je wilt bij de Juniors meerijden? Wel goed, dan heb je nu een paard, Domino”.
Op dat moment was ik 13 jaar en Domino 7 jaar. We zijn dus samen opgegroeid, hij heeft mij groot gemaakt en ik hem. Hij is een heel slim paard, hij wordt twee keer per dag gereden. Eerst gaat hij naar het bos, en dan rijd ik hem. Hij heeft een heel goed karakter. Als hij een mens was, zou hij een hele vriendelijke jongen zijn, we zouden beste vrienden zijn. Hij heeft alle kwaliteiten die een paard moet hebben. Zijn beste eigenschap is waarschijnlijk dat hij het zelf ook wil, hij is heel voorzichtig en heeft genoeg vermogen. Hij wil echt over de hindernissen springen en hij vecht voor je. Ik denk niet dat hij echte minpunten heeft.
Je hebt ook nog een geweldige merrie die stilaan in vorm geraakt, Farfelu de la Pomme, wat kan je over haar vertellen?
Farfelu heb ik ook al van toen ze zeer jong was, ze was 6 jaar toen we haar kochten. Ik heb haar dus ook opgeleid, ze geraakt met de jaren beter en beter in vorm. Ik heb een paar 5-sterren wedstrijden met haar gereden en ik moet zeggen dat het soms heel goed was, andere keren maakte ze één of twee fouten. Maar hoe meer ze springt, hoe beter ze begrijpt wat de bedoeling is. Ik denk dat ze dit jaar in haar topvorm zal komen. Ik denk dat ze in de toekomst een heel goed paard zal worden. Ze moet nu wel nog wat regelmatiger worden, maar op dit moment begint dat te lukken. Ik ben haar dus echt aan het opbouwen. Toen ik haar pas reed, maakte ze vaker 2 fouten dan dat ze foutloos sprong. Nu maakt ze minder en minder fouten. En die regelmatigheid is belangrijk voor mij. Ik geloof echt in haar!
Je hebt Domino al sinds hij een jong paard was, Farfelu ook, heb je nog andere jonge paarden op stal?
Ik heb Hello Sunshine ook nog. We hebben hem 3 maanden geleden gekocht. Hij werd opgeleid door Scott Brash. Ik denk dat we veel mogelijkheden met hem hebben. Hij kan kampioenschappen lopen, Grand Prix, alles. Hij is nog maar 9 jaar, maar hij heeft enorm veel vermogen. Als ik een probleem heb, of ik voel dat er iets niet juist zit, kan ik aan Scott vragen wat hij erover denkt. Hij zegt mij dan wat ik moet doen en dat is een enorme hulp.
Het is nog niet zo lang geleden dat je het Belgisch Kampioenschap bij de Juniors won, en nu rijd je mee op het hoogste niveau. Hoe ben je zo snel aan de top geraakt?
Het is allemaal heel snel gegaan. Het jaar dat ik Belgisch kampioen bij de Juniors werd, was ik 15 jaar. Ik werd 16 jaar en ik heb tegen mijn vader gezegd dat ik hogerop wou in de sport. Hij heeft me toen gezegd dat het te vroeg was, waarop ik zei dat ik dacht dat ik het kon en dat mijn paard er klaar voor was. Toen heeft mijn vader me voor 5 weken naar Calgary gestuurd. Toen ik terug thuis kwam, kon ik naar het Europees Kampioenschap van de Seniors in Herning. Toen is alles in een stroomversnelling gekomen.
Je bent nog maar 19 jaar, je bent één van de jongste ruiters op dit niveau. Hoe voelt het om een boegbeeld van deze jonge generatie te zijn?
Ik denk dat ik mij enorm gelukkig mag prijzen dat ik tot deze generatie behoor. In België zijn er zoveel goede, jonge ruiters. Als je op 2- en 3-sterrenniveau kijkt, maar ook op nationaal niveau zie je zoveel goede, jonge ruiters die allemaal hun kwaliteiten hebben. Ik denk dat de jongeren een mooie toekomst tegemoet gaan. En alle jonge ruiters op dit niveau, zoals bijvoorbeeld Bertram Allen, zijn vrienden. We praten met elkaar, als we bijvoorbeeld het parcours aan het verkennen zijn, dan vragen we elkaar om hulp. We proberen elkaar echt te steunen.
Je traint samen met Harrie Smolders, die voor je vader werkt. Hoe kan je deze samenwerking beschrijven?
Ik ben samen met Harrie opgegroeid, hij is thuis begonnen toen ik 3 jaar oud was. Hij heeft me als het ware op het paard gezet. Hij heeft me ook vanaf dag één geholpen, ik ben dus enorm blij dat ik hem heb. Hij heeft zoveel ervaring, ik denk dat als Harrie er niet geweest was, ik op dit moment hier nog niet zou staan. Ik zie hem elke dag, en het is onbeschrijfelijk om een 5-sterren ruiter elke dag naast je te zien trainen, je kan zien hoe hij de dingen aanpakt, hoe hij werkt en dat heeft me enorm geholpen.
Je vader is de zaakvoerder van Euro Horse. Zou je op een dag naast hem willen werken? En hoe is jullie relatie?
Ja, ik denk dat ik me in de toekomst ook wel met de zakelijke kant van het bedrijf wil bezighouden samen met mijn vader. Op dit moment ligt mijn focus in de piste, maar op een dag zal ik beide taken combineren. Mijn vader helpt me, maar niet zo veel als Harrie, omdat mijn vader zich alleen met de zakelijke kant bezighoudt. Dus als ik echt een probleem heb, ga ik eerst naar Harrie en meestal vindt hij wel een oplossing. Maar natuurlijk is mijn vader ook een enorme steun
Wat is je grootste doel voor komend seizoen?
Dit jaar was mijn grootste doel de finale van de Wereldbeker. Toen ik op 1 januari wakker werd, zei ik ”Ik wil naar Vegas” en dat heb ik ook gedaan. Nu moet ik dus nieuwe doelen stellen, ik heb er nog niet echt over nagedacht. Maar ik denk dat mijn volgend doel de Europese Kampioenschappen zijn. Ik heb nu meer ervaring en ik geloof dat ik een goed resultaat kan halen in Aken.
Dirk Demeersman is de nieuwe chef d’equipe van de Belgen. Wat voor iemand is hij om mee samen te werken?
Dirk is geweldig, ik kan hem altijd bellen. Hij was voor het eerste echt chef d’equipe tijdens de finale van de wereldbeker, en ik heb hem een paar keer gebeld, hij weet me altijd te motiveren. Hij gelooft in mij en in mijn paard. Voor Vegas heb ik een paar concours gereden, en dan belde hij me regelmatig om te vragen of Domino goed sprong. Hij zei dat ik hem niet moest overbelasten. Hij stond altijd voor me klaar en gaf me extra motivatie en meer zelfvertrouwen. Hij weet echt hoe hij de mensen vertrouwen moet geven. Hij kent de sport ook goed, hij weet hoe het voelt als je naar een kampioenschap moet gaan.
Tot slot, als je eender welk paard zou kunnen rijden, wie zou het zijn?
Ik ben heel blij met Domino. Als ik een paard moest kiezen, zou het Domino zijn. Maar als ik echt een paard moest kiezen dat niet van mij was, is dat moeilijk. Er zijn op dit moment zoveel goede paarden zoals Hello Sanctos of Cornado. Ik zou zeggen : Sanctos, hij is geweldig.