Hoewel Evison overtuigend het nationaal kampioenschap binnensleepte, bezorgde hij zijn vaste stuurman John de Leeuw benauwde momenten. Tot twee keer toe ging de Zweed tijdens de finale in gewonnen positie van de benen, nadat tegenstander Asko Bond al was uitgeschakeld. Tijdens die ritten herkende De Leeuw de nieuwe kampioen van Nederland totaal niet terug. Na afloop van het spectaculaire kampioenschap over de Kerkstraat in Wognum kon De Leeuw geen verklaring vinden voor de galoppades van Evison in het zicht van de haven. “Dit was helemaal niets voor Evison”, keek de huidige kortebaankampioen terug. “Wanneer Evison springt, is dat altijd direct na de start. Eenmaal onderweg is hij hartstikke trouw. Voor de finale hadden we hem al een extra schoentje aangetrokken, want tijdens de vierde omloop tegen Lifeislife BR gebeurde het ook al een keer. Het mocht niet baten. Wellicht was het de ongelijke ondergrond; we liepen immers niet op asfalt.” Goed stel longen Toch raakte De Leeuw niet in paniek. “Ik heb Asko Bond zelf ook verschillende keren gereden, dus ik wist wat hij in huis had. Nadat we de eerste rit vrij eenvoudig hadden gewonnen, heb ik tijdens de tweede rit geen enkel risico genomen, ik vertrouwde op de snelheid van Evison. Terecht, want ook tijdens de tweede rit haalden we hem gemakkelijk in. En dat was knap, want hij heeft gedurende de middag toch flink wat ritten gehad. Maar hij heeft een goed stel longen, je ziet hem tussen de ritten door nooit blazen.” Waar Evison in Wognum boven zichzelf uitsteeg, zakte Timmy H, de tweede deelnemer van De Leeuw, tijdens de tweede omloop door het ijs. De Diamond Way-nazaat, door velen beschouwd als de snelste sprinter van het huidige kortebaanbestand, vergooide zijn kansen door twee galoppades. “Het is elke keer piekeren. Je weet eigenlijk nooit wat je aan hem hebt, het is elke koers een ander paard. Wanneer ‘ie er zin in heeft, is het genieten, maar hij bezorgt mij ook regelmatig hoofdpijn.”
Hoewel Evison overtuigend het nationaal kampioenschap binnensleepte, bezorgde hij zijn vaste stuurman John de Leeuw benauwde momenten. Tot twee keer toe ging de Zweed tijdens de finale in gewonnen positie van de benen, nadat tegenstander Asko Bond al was uitgeschakeld. Tijdens die ritten herkende De Leeuw de nieuwe kampioen van Nederland totaal niet terug. Na afloop van het spectaculaire kampioenschap over de Kerkstraat in Wognum kon De Leeuw geen verklaring vinden voor de galoppades van Evison in het zicht van de haven. “Dit was helemaal niets voor Evison”, keek de huidige kortebaankampioen terug. “Wanneer Evison springt, is dat altijd direct na de start. Eenmaal onderweg is hij hartstikke trouw. Voor de finale hadden we hem al een extra schoentje aangetrokken, want tijdens de vierde omloop tegen Lifeislife BR gebeurde het ook al een keer. Het mocht niet baten. Wellicht was het de ongelijke ondergrond; we liepen immers niet op asfalt.” Goed stel longen Toch raakte De Leeuw niet in paniek. “Ik heb Asko Bond zelf ook verschillende keren gereden, dus ik wist wat hij in huis had. Nadat we de eerste rit vrij eenvoudig hadden gewonnen, heb ik tijdens de tweede rit geen enkel risico genomen, ik vertrouwde op de snelheid van Evison. Terecht, want ook tijdens de tweede rit haalden we hem gemakkelijk in. En dat was knap, want hij heeft gedurende de middag toch flink wat ritten gehad. Maar hij heeft een goed stel longen, je ziet hem tussen de ritten door nooit blazen.” Waar Evison in Wognum boven zichzelf uitsteeg, zakte Timmy H, de tweede deelnemer van De Leeuw, tijdens de tweede omloop door het ijs. De Diamond Way-nazaat, door velen beschouwd als de snelste sprinter van het huidige kortebaanbestand, vergooide zijn kansen door twee galoppades. “Het is elke keer piekeren. Je weet eigenlijk nooit wat je aan hem hebt, het is elke koers een ander paard. Wanneer ‘ie er zin in heeft, is het genieten, maar hij bezorgt mij ook regelmatig hoofdpijn.”