Duitsland's Christian Kukuk en zijn 14-jarige schimmelruin Checker 47 hebben vandaag Olympisch goud gewonnen in een adembenemende individuele springfinale. Na een uitdagende kwalificatie en een spannende eindstrijd kwamen Kukuk en Checker als de onbetwiste kampioenen naar voren, waarmee ze zich in de geschiedenisboeken van de paardensport plaatsten.
Het ging vorige week niet zoals gepland voor Duitsland in de teamcompetitie, maar dat heeft de nieuwe Olympische kampioen niet uit zijn evenwicht gebracht. In de kwalificatie van gisteren voor de individuele medailles liet de 34-jarige Kukuk met zijn 14-jarige schimmelruin een balk vallen, maar hun snelle tijd verzekerde hen van een plek in de top-30 finale van vandaag.
En dit keer ging het foutloos. Op een middag vol drama, spanning en boeiende sport konden hun twee perfecte rondes niet worden overtroffen.
De omvang van het parcours van vandaag was ongekend. De hindernissen waren gigantisch, met vijf hindernissen van maar liefst 1,65 cm hoog en breedtes tot 190 cm. Er waren in totaal 15 obstakels met 19 grote sprongen voordat ze de finish zouden bereiken.
Toppositie
Kukuk's weg naar de hoogste trede van het podium begon toen hij als eerste een foutloze ronde noteerde in de openingsronde van vandaag.
"Het is het zwaarste parcours dat ik ooit heb gesprongen, het zwaarste parcours dat ik ooit heb gezien en Checker deed het lijken op zomaar een andere Grand Prix!" zei Christian Kukuk nadat hij als achtste de ring had verlaten.
Maikel van der Vleuten volgde snel met Beauville Z, maar voor velen zou slechts één frustrerende fout hen een plaats in de barrage kosten. Verschillende combinaties bereikten de laatste oxer voordat ze een balk hoorden vallen, waaronder Amerika's Laura Kraut/Baloutinue en Oostenrijk's Max Kühner/Elektric Blue P. Ook de dubbele hindernis op nummer vijf bleek een grote uitdaging, waarbij paarden zich wijd moesten strekken over het tweede element, hoewel het verticale eerste element daar een einde maakte aan de kansen van de individuele titelverdediger Ben Maher uit Groot-Brittannië met Dallas Vegas Batilly.
Toen het neerkwam op de laatste zeven combinaties, stonden er nog maar twee foutloze rondes op het bord, dus het publiek in het overvolle stadion zat op het puntje van hun stoel toen de langetermijn-nummer één van de wereld, Henrik von Eckermann uit Zweden, van start ging met de levende legende King Edward. En alles ging perfect totdat ze bij de open waterhindernis op nummer zes kwamen.
Sensatie
Zoals de man wiens sensationele record met de kleine 14-jarige vosruin onder meer teamgoud in Tokio drie jaar geleden omvat, uitlegde: “we kwamen iets te dicht bij het water, hadden een hoge sprong daarop en ik zag de zes (passen naar de volgende hindernis) niet omdat ik steil landde bij het water, dus ik moest hem echt terugnemen voor de zeven (passen). En dat zorgde voor een korte sprong over de Parijs-sprong en toen moest ik echt gaan voor de tijd.”
Het werd allemaal een beetje chaotisch toen ze na de volgende oxer op nummer acht landden, en in een warboel van verwarring tussen paard en ruiter gingen de twee uit elkaar voor eliminatie. De lijn van het parcours had hen naar rechts moeten leiden, maar ze gingen in verschillende richtingen toen het paard naar links dook om het startbord aan de rand van de arena te ontwijken.
Von Eckermann legde daarna huilend uit: “hij draait makkelijk naar rechts en ik volgde hem teveel, en op de een of andere manier ging hij in een seconde een beetje naar links en verloor ik mijn balans naar rechts. En toen raakte hij een beetje van streek daardoor en ging weer een beetje naar links, en ik probeerde hem echt naar rechts te krijgen, maar toen stonden de startborden daar en kon ik hem daar niet voorlangs krijgen en hij draaide naar links en ik ging naar rechts”. Het was het meest onverwachte vertrek voor de meervoudige kampioenen.
Derde foutloze ronde
Maar Zwitserland's Guerdat had dat allemaal niet gezien omdat hij op weg was naar de ring om de derde foutloze ronde van de dag te produceren met de soepelste ronde van zijn individuele Europees kampioenschap winnende merrie, Dynamix de Belheme.
Voor zijn landgenoot Martin Fuchs verliep het direct daarna echter niet soepel, want hij verloor zijn linker beugel na het springen van het tweede element van de dubbele hindernis op vijf en kon deze niet terugkrijgen. Op de een of andere manier slaagde hij erin om helemaal tot aan de gigantische laatste oxer te komen voordat Leone Jei die raakte en hen uit de medaillewedstrijd haalde.
De laatste vier maakten allemaal fouten, inclusief de laatste man in de ring, de Fransman Julien Epaillard. Hij leek goed op weg om er een vierkoppige strijd van te maken in de barrage totdat, tot wanhoop van het thuispubliek, zijn merrie Dubai du Cedre het tweede element van de dubbele hindernis op nummer 12 raakte.
Nu was het tijd voor de laatste drie-partijen confrontatie waarin Kukuk en Checker 47 de leiding namen. En ze aarzelden niet, galopperend naar huis in een snelle en foutloze ronde van 38,34 seconden om de druk op de overgebleven twee te zetten.
Van der Vleuten en Beauville Z waren als volgende aan de beurt, maar met een balk in 39,12 seconden lieten ze het open voor Guerdat en Dynamix de Belheme om het te stelen met hun laatste run van deze Spelen. De Zwitserse ster slaagde er echter niet in, raakte de op één na laatste balk in 38,38 seconden, wat de Nederlander naar het brons duwde en hem in de zilveren medailleplaats vestigde.
Tevreden
Guerdat, de Olympisch kampioen individueel van 2012 met Nino des Buissonnets, zei dat hij tevreden was met zijn Versailles-resultaat.
“We streven allemaal naar goud, maar om de tweede (zilver) te hebben is ook heel bijzonder! Mijn merrie was vandaag spectaculair en natuurlijk ben ik teleurgesteld over mijn barrage, het was niet wat ik wilde, maar ik wil met trots focussen op onze tweede Olympische medaille!” - Steve Guerdat
“Barrages zijn nog steeds onze zwakte met Dynamix, het afgelopen jaar probeer ik dat zoveel mogelijk te trainen, maar je krijgt niet te veel pogingen. Vandaag was ik best zelfverzekerd omdat het haalbaar was, de tijd was niet gek, maar het was een rommel, mijn barrage was niet goed genoeg, maar het maakt me echt niet uit. Ik zal genoeg tijd hebben om erover na te denken in de toekomst, maar nu wil ik gewoon genieten van de medaille die ik heb gewonnen - niet van degene die ik heb verloren!
“Ik ga hiervan genieten omdat ik na Londen (waar hij goud won) een paar spijt heb. Ik denk dat ik er niet genoeg van heb genoten, van show naar show rennend, als ik terugkijk, denk ik dat deze medaille zo moeilijk te krijgen is, maar nu heb ik de kans om er nog een te krijgen. Ik heb een geweldige familie, vooral mijn vrouw en mijn dochter, dus ik ga de komende maanden zeker meer tijd met hen doorbrengen”, voegde hij eraan toe.
Van der Vleuten sprak over de uitdaging die paarden en ruiters vandaag onder ogen zagen. “Toen ik het parcours liep, dacht ik dat ik zoiets nog nooit had gezien, zo moeilijk in alle opzichten, het was groot, de sprongen waren moeilijk, het was technisch, de toegestane tijd (84 seconden) was oké, het was erg lang met 15 hindernissen inclusief een driesprong en twee dubbels, dus het was zwaar voor de paarden. Toen ik door de finish kwam, dacht ik dat de manier waarop mijn paard deze ronde deed ongelooflijk was, het is een wereldklasse paard en hij verdiende deze medaille vandaag”, zei hij.
Dit was de tweede opeenvolgende Olympische bronzen medaille van de Nederlander met zijn ongelooflijk consistente paard.
Emotioneel
De nieuw gekroonde individuele gouden medaillewinnaar Kukuk zei: “dit is de meest emotionele dag in mijn leven! Dit is het hoogste dat je kunt bereiken in onze sport, ik ben een van de weinigen die zichzelf Olympisch kampioen - Olympisch gouden medaillewinnaar - kan noemen - dit is iets dat voor altijd zal blijven!”
“In de komende dagen komt er waarschijnlijk ook veel op me af, maar op dit moment ben ik gewoon echt, echt trots en blij voor mijn paard, mijn familie, mijn personeel, mijn verzorger, mijn hele team. Ik weet dat dit erg gelukkig is, en ik zal echt genieten van deze dag!”
Hij ging de drie-partijen barrage in vol vertrouwen. “We hadden slechts drie foutloze rondes, dus ik wist dat ik een medaille had, dus ik voelde nul druk toen ik de ring in ging. Ik genoot echt van elk moment toen ik erin ging. Ik zei tegen mezelf, je zult je best doen zoals altijd en wat er ook gebeurt, je accepteert het.
“Ik wist ook wat mijn paard kan doen en wat ik kan doen. We hebben dit jaar al twee Grand Prix gewonnen, dus we zijn erg competitief. Ik probeerde de balans te
vinden, om het niet te overdrijven en niet het laatste risico te nemen. Maar toch was ik zo snel dat ik wist dat de andere twee hier en daar wat risico zouden moeten nemen en dan zouden ze er een balk af hebben. Dat gebeurde bij beiden. Ze moesten het proberen en ze hadden er een balk af. Dus ik was de enige met een dubbele foutloze ronde en dat maakt me erg trots!”, zei Kukuk.
Hij is de zesde Duitse Olympisch gouden medaillewinnaar individueel springen en heeft nu zijn naam geplaatst tussen de grootheden van de sport, waaronder iconische landgenoten Hans Günter Winkler, die met Halla bovenaan stond tijdens de Stockholm Spelen van 1956, Alwin Schockemöhle, winnaar met Warwick Rex in Montreal in 1976, en zijn baas Ludger Beerbaum, die de titel won in 1992 in Barcelona met Classic Touch.
“Dit was een zeer mooie dag”, besloot de nieuwe kampioen.
Het ging vorige week niet zoals gepland voor Duitsland in de teamcompetitie, maar dat heeft de nieuwe Olympische kampioen niet uit zijn evenwicht gebracht. In de kwalificatie van gisteren voor de individuele medailles liet de 34-jarige Kukuk met zijn 14-jarige schimmelruin een balk vallen, maar hun snelle tijd verzekerde hen van een plek in de top-30 finale van vandaag.
En dit keer ging het foutloos. Op een middag vol drama, spanning en boeiende sport konden hun twee perfecte rondes niet worden overtroffen.
De omvang van het parcours van vandaag was ongekend. De hindernissen waren gigantisch, met vijf hindernissen van maar liefst 1,65 cm hoog en breedtes tot 190 cm. Er waren in totaal 15 obstakels met 19 grote sprongen voordat ze de finish zouden bereiken.
Toppositie
Kukuk's weg naar de hoogste trede van het podium begon toen hij als eerste een foutloze ronde noteerde in de openingsronde van vandaag.
"Het is het zwaarste parcours dat ik ooit heb gesprongen, het zwaarste parcours dat ik ooit heb gezien en Checker deed het lijken op zomaar een andere Grand Prix!" zei Christian Kukuk nadat hij als achtste de ring had verlaten.
Maikel van der Vleuten volgde snel met Beauville Z, maar voor velen zou slechts één frustrerende fout hen een plaats in de barrage kosten. Verschillende combinaties bereikten de laatste oxer voordat ze een balk hoorden vallen, waaronder Amerika's Laura Kraut/Baloutinue en Oostenrijk's Max Kühner/Elektric Blue P. Ook de dubbele hindernis op nummer vijf bleek een grote uitdaging, waarbij paarden zich wijd moesten strekken over het tweede element, hoewel het verticale eerste element daar een einde maakte aan de kansen van de individuele titelverdediger Ben Maher uit Groot-Brittannië met Dallas Vegas Batilly.
Toen het neerkwam op de laatste zeven combinaties, stonden er nog maar twee foutloze rondes op het bord, dus het publiek in het overvolle stadion zat op het puntje van hun stoel toen de langetermijn-nummer één van de wereld, Henrik von Eckermann uit Zweden, van start ging met de levende legende King Edward. En alles ging perfect totdat ze bij de open waterhindernis op nummer zes kwamen.
Sensatie
Zoals de man wiens sensationele record met de kleine 14-jarige vosruin onder meer teamgoud in Tokio drie jaar geleden omvat, uitlegde: “we kwamen iets te dicht bij het water, hadden een hoge sprong daarop en ik zag de zes (passen naar de volgende hindernis) niet omdat ik steil landde bij het water, dus ik moest hem echt terugnemen voor de zeven (passen). En dat zorgde voor een korte sprong over de Parijs-sprong en toen moest ik echt gaan voor de tijd.”
Het werd allemaal een beetje chaotisch toen ze na de volgende oxer op nummer acht landden, en in een warboel van verwarring tussen paard en ruiter gingen de twee uit elkaar voor eliminatie. De lijn van het parcours had hen naar rechts moeten leiden, maar ze gingen in verschillende richtingen toen het paard naar links dook om het startbord aan de rand van de arena te ontwijken.
Von Eckermann legde daarna huilend uit: “hij draait makkelijk naar rechts en ik volgde hem teveel, en op de een of andere manier ging hij in een seconde een beetje naar links en verloor ik mijn balans naar rechts. En toen raakte hij een beetje van streek daardoor en ging weer een beetje naar links, en ik probeerde hem echt naar rechts te krijgen, maar toen stonden de startborden daar en kon ik hem daar niet voorlangs krijgen en hij draaide naar links en ik ging naar rechts”. Het was het meest onverwachte vertrek voor de meervoudige kampioenen.
Derde foutloze ronde
Maar Zwitserland's Guerdat had dat allemaal niet gezien omdat hij op weg was naar de ring om de derde foutloze ronde van de dag te produceren met de soepelste ronde van zijn individuele Europees kampioenschap winnende merrie, Dynamix de Belheme.
Voor zijn landgenoot Martin Fuchs verliep het direct daarna echter niet soepel, want hij verloor zijn linker beugel na het springen van het tweede element van de dubbele hindernis op vijf en kon deze niet terugkrijgen. Op de een of andere manier slaagde hij erin om helemaal tot aan de gigantische laatste oxer te komen voordat Leone Jei die raakte en hen uit de medaillewedstrijd haalde.
De laatste vier maakten allemaal fouten, inclusief de laatste man in de ring, de Fransman Julien Epaillard. Hij leek goed op weg om er een vierkoppige strijd van te maken in de barrage totdat, tot wanhoop van het thuispubliek, zijn merrie Dubai du Cedre het tweede element van de dubbele hindernis op nummer 12 raakte.
Nu was het tijd voor de laatste drie-partijen confrontatie waarin Kukuk en Checker 47 de leiding namen. En ze aarzelden niet, galopperend naar huis in een snelle en foutloze ronde van 38,34 seconden om de druk op de overgebleven twee te zetten.
Van der Vleuten en Beauville Z waren als volgende aan de beurt, maar met een balk in 39,12 seconden lieten ze het open voor Guerdat en Dynamix de Belheme om het te stelen met hun laatste run van deze Spelen. De Zwitserse ster slaagde er echter niet in, raakte de op één na laatste balk in 38,38 seconden, wat de Nederlander naar het brons duwde en hem in de zilveren medailleplaats vestigde.
Tevreden
Guerdat, de Olympisch kampioen individueel van 2012 met Nino des Buissonnets, zei dat hij tevreden was met zijn Versailles-resultaat.
“We streven allemaal naar goud, maar om de tweede (zilver) te hebben is ook heel bijzonder! Mijn merrie was vandaag spectaculair en natuurlijk ben ik teleurgesteld over mijn barrage, het was niet wat ik wilde, maar ik wil met trots focussen op onze tweede Olympische medaille!” - Steve Guerdat
“Barrages zijn nog steeds onze zwakte met Dynamix, het afgelopen jaar probeer ik dat zoveel mogelijk te trainen, maar je krijgt niet te veel pogingen. Vandaag was ik best zelfverzekerd omdat het haalbaar was, de tijd was niet gek, maar het was een rommel, mijn barrage was niet goed genoeg, maar het maakt me echt niet uit. Ik zal genoeg tijd hebben om erover na te denken in de toekomst, maar nu wil ik gewoon genieten van de medaille die ik heb gewonnen - niet van degene die ik heb verloren!
“Ik ga hiervan genieten omdat ik na Londen (waar hij goud won) een paar spijt heb. Ik denk dat ik er niet genoeg van heb genoten, van show naar show rennend, als ik terugkijk, denk ik dat deze medaille zo moeilijk te krijgen is, maar nu heb ik de kans om er nog een te krijgen. Ik heb een geweldige familie, vooral mijn vrouw en mijn dochter, dus ik ga de komende maanden zeker meer tijd met hen doorbrengen”, voegde hij eraan toe.
Van der Vleuten sprak over de uitdaging die paarden en ruiters vandaag onder ogen zagen. “Toen ik het parcours liep, dacht ik dat ik zoiets nog nooit had gezien, zo moeilijk in alle opzichten, het was groot, de sprongen waren moeilijk, het was technisch, de toegestane tijd (84 seconden) was oké, het was erg lang met 15 hindernissen inclusief een driesprong en twee dubbels, dus het was zwaar voor de paarden. Toen ik door de finish kwam, dacht ik dat de manier waarop mijn paard deze ronde deed ongelooflijk was, het is een wereldklasse paard en hij verdiende deze medaille vandaag”, zei hij.
Dit was de tweede opeenvolgende Olympische bronzen medaille van de Nederlander met zijn ongelooflijk consistente paard.
Emotioneel
De nieuw gekroonde individuele gouden medaillewinnaar Kukuk zei: “dit is de meest emotionele dag in mijn leven! Dit is het hoogste dat je kunt bereiken in onze sport, ik ben een van de weinigen die zichzelf Olympisch kampioen - Olympisch gouden medaillewinnaar - kan noemen - dit is iets dat voor altijd zal blijven!”
“In de komende dagen komt er waarschijnlijk ook veel op me af, maar op dit moment ben ik gewoon echt, echt trots en blij voor mijn paard, mijn familie, mijn personeel, mijn verzorger, mijn hele team. Ik weet dat dit erg gelukkig is, en ik zal echt genieten van deze dag!”
Hij ging de drie-partijen barrage in vol vertrouwen. “We hadden slechts drie foutloze rondes, dus ik wist dat ik een medaille had, dus ik voelde nul druk toen ik de ring in ging. Ik genoot echt van elk moment toen ik erin ging. Ik zei tegen mezelf, je zult je best doen zoals altijd en wat er ook gebeurt, je accepteert het.
“Ik wist ook wat mijn paard kan doen en wat ik kan doen. We hebben dit jaar al twee Grand Prix gewonnen, dus we zijn erg competitief. Ik probeerde de balans te
vinden, om het niet te overdrijven en niet het laatste risico te nemen. Maar toch was ik zo snel dat ik wist dat de andere twee hier en daar wat risico zouden moeten nemen en dan zouden ze er een balk af hebben. Dat gebeurde bij beiden. Ze moesten het proberen en ze hadden er een balk af. Dus ik was de enige met een dubbele foutloze ronde en dat maakt me erg trots!”, zei Kukuk.
Hij is de zesde Duitse Olympisch gouden medaillewinnaar individueel springen en heeft nu zijn naam geplaatst tussen de grootheden van de sport, waaronder iconische landgenoten Hans Günter Winkler, die met Halla bovenaan stond tijdens de Stockholm Spelen van 1956, Alwin Schockemöhle, winnaar met Warwick Rex in Montreal in 1976, en zijn baas Ludger Beerbaum, die de titel won in 1992 in Barcelona met Classic Touch.
“Dit was een zeer mooie dag”, besloot de nieuwe kampioen.