Meteen als ze de telefoon opneemt weer die lach. Ouderwets. Hoe anders was dat bij ons vorige gesprek voorafgaand aan het CHIO. Toen overheerste vooral de twijfel. Naast die lach klinkt, ondanks dat ze soms haar woorden nog lijkt te overwegen, ook weer het fanatisme wat haar zo kenmerkt. Super om te horen. Want we hebben haar gemist in de ring. En het publiek ook, bleek uit de vele spontane reacties.

Goede keuze

Emmelie: “Ja, het gaat goed. Ik heb geen terugslag gehad na het CHIO. Ik hou het nog wel steeds bij het rijden van twee paarden. Op aanraden van de artsen en fysiotherapeut. Voor Rotterdam wilde ik het dag voor dag bekijken en op een gegeven moment had ik er echt een goed gevoel bij en dus ben ik gegaan. Volgens mij is dat de goede keus geweest en daar was ik blij mee. Als ik maar enigszins getwijfeld had, was ik niet gegaan. Indian Rock heeft zeker bijgedragen aan deze beslissing, ik wist dat ik op hem kon vertrouwen. Als het met hem thuis goed gaat, gaat het op concours ook goed.

Tijdens het rijden heb ik ook geen enkele last gehad. Als ik eenmaal rijd, voel ik mijn knie zelfs amper. Alles buiten het rijden is nog lang niet zoals het geweest is. Lopen, even een stal recht leggen, stappen met een paard, dat is allemaal nog lang niet zoals het moet zijn. Overigens scheelt het ook als mijn spieren wat warm zijn gedraaid en natuurlijk dat Indian Rock heel fijn te rijden is.

Kan nog beter

Ik had in de Grand Prix Special nog een paar foutjes en er zit zeker nog meer potentie in met hem. Ik heb altijd gezegd dat hij één van de betere paarden is, alleen het moet nog foutlozer. Als dat het geval is, ben ik er zeker van dat hij bijvoorbeeld op CHIO Aken tussen de beteren vooraan had kunnen staan.”

Meer genoten dan anders

We vragen ons af, zo lang niet op concours geweest en dan meteen die imponerende piste in het Kralingse bos binnen rijden. Vonden Emmelie en Indian Rock dat niet spannend? Ze antwoordt resoluut. Emmelie: “Nee hoor, dat maakt mij niet uit. Ik denk dat het juist beter voor ons was om meteen een grote wedstrijd te rijden. Zowel Indian Rock als ik hebben geen oefenrondjes nodig. Het gevoel was ook gewoon goed. De week ervoor heb ik het wel even moeilijk gehad, ik vroeg me toen echt af of ik er goed aan deed. Maar toen de beslissing genomen was en we in Rotterdam waren, heb ik genoten. Eigenlijk nog wel meer dan anders. Ik besefte toen weer hoe mooi het is om zulke concoursen te rijden met een paard als Indian Rock.

Verder heb ik eigenlijk niet heel veel plannen. Ik had me voorgenomen eerst te kijken hoe het CHIO zou uitpakken zowel tijdens als erna. Nu ben ik weer druk met mijn revalidatie en die zal nog maanden duren. Kronenberg wil ik wel rijden en dan heel misschien het EK. Maar dat ligt ook aan de andere ruiters en natuurlijk aan de bondscoach. Verder heb ik geen plannen of doelen.

GEWELDIG

Voorlopig geniet ik nog na, als ik aan Rotterdam denk, komt er maar één woord in me op: GEWELDIG. Ik heb genoten van het weer op concours zijn en het rijden. Ik ben geen feestbeest en ga 's avonds bijvoorbeeld niet naar de feestjes. Rotterdam staat voor mij voor rust en ruimte. Het bos, onze eigen losrijpiste dit jaar voor pannenkoekenhuis De Big, heerlijk. Als ik één punt van kritiek mag noemen, het publiek op de korte zijde Ratina zit op warme dagen echt vol in de zon. Het zou mooi zijn om daar wat aan te doen.

Een boost door publiek

Na een editie terugkijken in de (hippische) media doen we graag. Zo zagen we schitterende beelden van de partner van Emmelie, Jeroen Witte, en hun dochtertje Micky die Emmelie enthousiast toejuichten na haar succesvolle Grand Prix Special. Emmelie: “Klopt. Micky vindt paarden nu al heel leuk. 's Avonds voor ze gaat slapen moeten we alle luikjes af om de paarden welterusten te zeggen. Ze ziet geen enkel gevaar en vindt ze allemaal lief. Ze vindt alle dieren leuk. Daar ben ik blij om en ik vind dat belangrijk, zo ben ik zelf ook. Terug naar die zaterdagavond, het publiek was enthousiast en dat vond ik leuk. Meteen toen ik binnen reed, klonk er applaus en dat gaf me een boost. Ook na afloop weer dat enthousiasme. En mijn dochter en partner erbij, super fijn dat ze erbij waren, ja dat gaf best wat emotie.

Zo wil ik ook graag afsluiten. Met het benadrukken dat ik heel blij was met hoe het publiek op me reageerde. Ik bedoel, dat kan ook anders zijn, het kan ze ook onverschillig laten dat ik er weer ben. Die reactie van het publiek heeft me echt goed gedaan, dat gaf me veel zelfvertrouwen en energie om goed te gaan rijden.”

bron: CHIO.nl