Waardebepaling en Tegemoetkoming

De waardering van een paard hangt af van verschillende factoren. Bij een dood paard omvat de tegemoetkoming de waarde van het dier, de afvoerkosten van het kadaver, en eventuele dierenartskosten. Voor gewonde paarden worden de dierenartskosten vergoed tot maximaal de waarde van het dier. Het doel is om tot zorgvuldige en consistente besluitvorming te komen.

Gegevensverzameling

Voor de taxatie verzamelt een taxateur eerst belangrijke informatie over het paard, zoals ras, geslacht, leeftijd en chipnummer. Deze gegevens, samen met andere details zoals het UBN (uniek bedrijfsnummer), paspoort, ras, gewicht en medische informatie (zoals klinische en röntgenologische keuring), vormen de basis voor de waardebepaling. Ook factoren zoals wedstrijdniveau, fokwaarde, en eventuele drachtigheid van merries worden meegenomen.

Indeling in Taxatiegroepen

Op basis van de verzamelde gegevens wordt het paard ingedeeld in een van de taxatiegroepen: warmbloedpaarden, koudbloedpaarden, kleine pony’s of grote pony’s. Voor iedere groep is er een basisprijs vastgesteld, die periodiek wordt geactualiseerd. Deze prijs vormt het startpunt voor de uiteindelijke waardebepaling.

Correcties op de Basisprijs

De basisprijs kan naar boven of beneden worden bijgesteld afhankelijk van bijzondere kenmerken van het paard, zoals prestaties of keuringsresultaten. Deze aanpassingen worden gemaakt aan de hand van vastgestelde correctieprijzen.

Kosten van Dierenarts en Kadaverafvoer

Afvoerkosten van een door een wolf gedood paard komen in aanmerking voor een vergoeding. Ook de dierenartskosten voor gewonde paarden worden vergoed, tot maximaal de waarde van het dier. In sommige gevallen, zoals bij ernstige verwondingen of complicaties zoals abortus, kan aanvullende compensatie nodig zijn.