"Ik had wel gezien dat ik een wond op mijn bil had, maar ik smeerde het in en reed weer verder. Soms was de wond dicht, maar tijdens de Paralympische Spelen in Rio was de wond door de warmte weer open gegaan. Ik heb het goed verzorgd en heb toch gewoon gereden. Na een tijd was het wel weer helemaal dicht. Ik kreeg wel af en toe zweetaanvallen en dat bleek achteraf te komen door de wond die inwendig was gaan ontsteken, ook al was hij aan de buitenkant dicht. De pijn voel ik niet. Ik zit natuurlijk de hele dag in een rolstoel en daarnaast op het paard en dat is beide niet bevorderlijk geweest."
Groot gat
Nicole besloot om er toch iets aan te laten doen. "De arts had een echo gemaakt en toen bleek dat er onder de huid een hele holte was, waar de ontsteking zat. Drie weken geleden hebben ze me daaraan geholpen in het ziekenhuis door het open en schoon te maken. Het gat bleek echter veel groter dan de arts van te voren dacht. Aanvankelijk zou ik tien dagen op bed moeten blijven liggen, maar ik lig nu al drie weken en het duurt zeker nog twee weken voor het goed dicht is. Ik heb nu een vacuümpomp op de wond. Die haalt al het vuil eruit en zuigt het gezonde weefsel naar voren, zodat de wond sneller heelt."
Geen risico lopen
Over twee weken zou de wond in principe dicht moeten zijn, maar dan kan ze niet meteen weer te paard. "Ik denk dat ik dit jaar niet meer zal rijden. Als het gat dicht is, moet de huid nog helen en sterker worden. Ik neem nu echt de tijd, want ik wil niet het risico lopen dat het weer mis gaat. Gelukkig hebben we dit jaar geen belangrijke wedstrijden meer. Volgend jaar ga ik weer lekker met Wally aan de slag", blikt ze positief vooruit.