Marcus Ehning: "Het moet plezant blijven..."

Marcus Ehning: "Het moet plezant blijven..."
Vraag je aan een ruiter wie hij één van de beste springruiters ter wereld vindt, om niet te zeggen, dé beste, dan hoor je vaak de naam Marcus Ehning. Welk parcours de Duitse springruiter ook aflegt, het ziet er steeds stijlvol en eenvoudig uit.

"Ik besef dat ik een voorbeeld ben voor verschillende mensen," gaat Ehning van wal. "Toch ben ik niet de open persoon waar je steeds bij terecht kan voor een praatje. Thans heeft mijn 'bekendheid' ook een zekere tol. Ik kan me niet veroorloven om kwaad te worden op een paard in de ring. Als je een paard stil trekt zou dat verkeerd geïnterpreteerd kunnen worden en dan is het hek helemaal van de dam."

Dat bewustzijn reflecteert zich in het rijden van de Duitse springruiter. "Je houdt dat in je achterhoofd. Het geeft je anderzijds ook het gevoel van waardering die je soms verlangt."

Paardrijden centraal

"Paardrijden staat bij mij centraal. Ik leef om bezig te zijn met paarden," vertelt Ehning. "Elke keer ik in het zadel vertoef haal ik voldoening uit mijn activiteit." (verder onder foto)



Wat is de basis van je succes?

"Je moet een goed plan hebben. Als je een goed plan hebt leg je niet teveel druk op je paard. Ik rijd het beste als ik enerzijds een goed plan heb voorgelegd en anderzijds als ik mezelf niet te veel druk op leg."

"Ik probeer ook niet te zwaar te trainen. Alles spelenderwijs. Een paard moet gelukkig zijn als hij werkt, ik maak er ook geen probleem van als ze een keer het hoofd in de lucht steken of eens bokken van plezier. Het is belangrijk dat ze je vertrouwen en in je geloven als ruiter."

Wat is het moeilijkste?

"Het recht houden van een paard, zonder twijfel," vertelt Ehning bevestigend. "Ik vind het recht houden van een paard het moeilijkste onderdeel. Als je naar voren galoppeerd en weer verzamelt moet het paard recht blijven onder je. Veelal zal de achterhand naar binnen of buiten draaien. Een recht gesteld paard is een paard in balans, dat is belangrijk."

Mooiste herinnering dit jaar?

"De barrage in Brussel met Comme Il Faut. Dat was echt een leuke barrage. Alles liep 'smooth', niets was geforceerd. Het voelde aan alsof we een klein 1.00/1.10m parcourtje aan het springen waren. Dat moment koester je gewoon. Net als de ereronde na de Grote Prijs in Aken. Ik vertrouwde volledig op Prêt à Tout en liet gewoon de teugels los, op die grote piste. Mooier bestaat niet!"