“Endurance is een absolute duursport. De trainingsuren in deze tak van paardensport lopen heel hoog op. Dat gaat tot tien, twaalf en soms wel meer uren in de week per paard. Het is dus belangrijk dat je keuzes maakt. Als je een fulltime job hebt of een opleiding volgt, dan moet je goed bedenken hoeveel paarden je daarnaast kunt trainen. Of heb je een bijrijder nodig om ervoor te zorgen dat een paard voldoende uren kan maken om het hoogste niveau conditioneel aan te kunnen?
Zorg voor voldoende effectieve trainingsuren per paard. Training is niet alleen maar voldoende uurtjes in het bos rijden: het gaat om dat je in het bos aan een doel werkt en dat je een plan hebt. Dat je zelf weet waar je als ruiter aan werkt en dat hetgeen je in die trainingsuren doet, een toegevoegde waarde heeft in de verbetering van jou en je paard.
Nog een ander punt: de endurancesport is klein in Nederland. Dat heeft voordelen en nadelen. Het voordeel is dat als je als jong talent aan de gang gaat en hogerop wilt komen, je al vrij snel bij de betere of beste ruiters van Nederland hoort. Het nadeel is dat je in Nederland weinig leermogelijkheden hebt. Dus als je meer ambitie hebt, en je op Europees - en wereldniveau bij de top wilt behoren, is het van belang dat je zo snel mogelijk naar het buitenland gaat om daar ervaring op te doen. Bijvoorbeeld eerst als groom of toeschouwer om te zien hoe de internationale endurancesport eruit ziet in landen die voorop lopen in deze discipline. Daarna als ruiter, om te leren hoe je je staande houd in een groot deelnemersveld en hoe je kunt profiteren van je concurrenten.”