Bruggink: Heel veel. Na de overwinning gebeurden er heel veel mooie, maar ook rare dingen. 2019 begon dan weer slecht; op 4 januari lag ik in het ziekenhuis met een gebroken heup. Is mijn carrière voorbij? Ik weet het niet. Wat ik zeker weet is dat ik nog een lange weg te gaan heb. Mijn enige hoop nu is dat ik ooit weer in het zadel raak, maar dat is nu nog verre toekomstmuziek.
Wat doe je nu de hele dag? Paarden trainen of scouten?
Bruggink: Ik verveel me eigenlijk niet. Op deze Jumping Tubbergen probeer ik elke dag aanwezig te zijn, maar het eind van de dag merk ik dat ik helemaal leeg ben. Mijn conditie is volledig weg.
Kijk je hierdoor anders tegen het leven aan?
Bruggink: Ja, toch wel. Er is veel meer dan alleen paarden! Ik moest me aanpassen, de boel moest wel blijven draaien bij ons op stal. Ik sta er nu vanaf de grond naar te kijken, en dat is soms moeilijk. Het geeft je wel een andere kijk op de sport en alles wat erbij komt kijken.
En dan heb je ook nog kinderen thuis! Heb je het daar ook druk mee?
Bruggink: Vorige week verschoonde ik voor het eerst weer een luier, en dat lukte niet eens omdat ik zo weinig balans heb. Ik wil de kleine natuurlijk niet laten vallen. Maar het is leuk met de kinderen! Ik kan ze alleen nog niet bijhouden (lacht).
Als je een voorspelling moet doen, wie wint er dan volgens jou de Grote Prijs op zondag?
Bruggink: Dat vraag je me nu al? Ik heb zelf de startlijst nog niet gezien! Voor mij moet gewoon de beste winnen.
Klik hier voor het volledige interview.