Isabell Werth was niet zuinig met haar kritiek op de juryleden bij de Europese kampioenschappen in Hagen. Met St-Georg ging ze in gesprek over hoe zij haar toekomst met welke paarden plant en hoe het met Bella Rose gaat na haar koliekoperatie.
Hoe kijk je uit naar het wereldbeker seizoen? Sommige kwalificaties zijn al geannuleerd.
Isabell Werth: Dat is nu de grote spannende vraag. Ik neem aan en hoop dat Lyon en Frankfurt doorgang zullen vinden. Ik heb nog niets gehoord van Madrid, Stuttgart en Salzburg zijn afgelast, de kwalificatiewedstrijd wordt misschien verplaatst naar Basel. Maar dat zal pas volgend jaar gebeuren. Dit jaar hebben we nog een handvol toernooien, meer niet.
Welk paard heb je in gedachten voor de Wereldbeker?
Ik zal Emilio en Weihegold gebruiken, en ook Quantaz in de indoor, maar ik zal moeten zien waar ik rijd wie. Quantaz is nog steeds een beetje nerveus, dat liet hij hier ook zien. Ik moet zien dat ik hem niet meteen in de Wereldbeker gooi, maar hem een beetje rustig opbouw. Hij heeft nog niet veel in de arena gereden. Ik denk dat ik met Emilio plan voor de Wereldbekerfinale.
Je had duidelijk kritiek op de jury in Hagen, wat ook in de media werd gemeld. Was dat een emotionele uitbarsting of gewoon een constatering dat je als ruiter ook wel eens een andere mening mag hebben?
Als ik zeg dat ik sommige beslissingen niet begrijp, wordt dat natuurlijk anders opgevat dan wanneer veel mensen in de stallen erover klagen. Zelden heb ik zoveel kritiek op de juryk gehoord als in Hagen, van alle kanten. Ik denk dat we een duidelijke richting kwijt zijn, hier in Aken heb ik niet veel gezien, zelfs hier waren er extreme verschillen, Fabienne Müller-Lütkemeier had plaatsnummers van één tot tien bij de verschillende juryleden in de Grand Prix 4*. Dit zijn zeer beangstigende verschillen. Dan vraag je jezelf af, was een van hen op een andere gebeurtenis dan de andere? Ik mis een duidelijke richting. Misschien heeft het feit dat wij tijdens de Corona-periode minder op pad waren en dat de juryleden ook zelden samen keurden, ertoe geleid dat alles een beetje heen en weer zwom. Voorbeeld: Wat is een fout in de vliegende galopwissels? Een vijf, een zes, een zeven, een vier?
Het hangt van de fout af, nietwaar?
Precies, maar het moet gedefinieerd worden. Het is niet mogelijk dat een ruiter met een wisselfout een vijf krijgt, de volgende een vier, de derde een zes. Het moet duidelijk zijn dat een wisselfout een vijf is. Of een ander voorbeeld: dubbel springen in de pirouette. De ene jury merkt het op, de andere niet. Derde voorbeeld: de punten in stap liggen extreem ver uit elkaar. Ik verwacht dat de jury dit op een eenduidige manier kan beoordelen.
Zijn er veel nieuwe juryleden op dit niveau?
Veel juryleden zijn niet nieuw, maar ik geloof dat sommigen van hen nog maar weinig hebben gejureerd. Ik denk ook dat er heel weinig directe communicatie is geweest tussen juryleden, trainers, ruiters, ook om dingen te bespreken. En om duidelijke lijnen te hebben. Dat was vroeger veel meer het geval. Dat is ook verdwenen in de twee jaar van Corona. Ik denk dat we het moeten bespreken. Ik heb toen deze kritiek eruit gehaald. Het was geen persoonlijk emotioneel ding. Ik was ook niet aan het tieren. Ik zei alleen dat ik het niet kon begrijpen zonder dat het op een gezeur uitdraaide. Ik krijg ook kritiek in het examen, en ik krijg een vier of vijf. Maar de rechters moeten ook kritiek verdragen en we moeten het ook hebben over een correctie. Voor zover ik weet, bestaat er een "Code of points", opgesteld door het FEI Dressage Committee, waarin elke les wordt beschreven en de punten die worden toegekend voor bepaalde prestaties.
Hoe gaat het met Bella Rose?
Godzijdank gaat het weer heel goed met haar. De dokters hebben haar maag een keer open moeten maken. De dunne darm was in een spleet tussen de lever en de alvleesklier gegleden. Dat is een anatomische situatie die zichzelf niet zal oplossen. Dan moet je hem openmaken, de darm er weer uittrekken en hopen dat hij niet beschadigd is omdat je op tijd hebt gehandeld. Als het al beschadigd is, d.w.z. het paard begint te kolieken om tien uur 's avonds en je vindt het pas om zeven uur 's morgens, dan is het te laat. Dat is meestal het doodvonnis. Gelukkig, Bella kreeg een hartaanval op de middag. De dokters hoefden niets uit te snijden, alleen de darm uit de spleet te trekken. Bella mag nu weer naar buiten, ze kan grazen, mag een beetje bewogen worden, het litteken is klein, slechts ongeveer 20 centimeter. Het zou haar carrière ook niet hebben beëindigd als ze maar een jaar of tien was geweest.
Bron: ST-Georg