Volgens Blaauw spelen verschillende aspecten een rol. ,,Manegepaarden zijn beduidend duurder dan een aantal jaren geleden. De horeca is een belangrijke bron van inkomsten voor veel maneges en die is nu gesloten. En er zijn geen evenementen. Dat is vaak de kers op de taart. Daarnaast heb je te maken met aansprakelijkheid. De bedragen aan verzekeringspremies nemen hand over hand toe. Als fokker of pensionstal heb je daar wellicht wat minder last van.’’
Toch ziet hij de leden van de FNRS niet bij bosjes omvallen. ,,Er is geen significante daling in het aantal maneges of manegeruiters, maar het is net als voor veel andere ondernemers wel ontzettend zwaar. Van de andere kant is het goede nieuws dat mensen nu in eigen land iets proberen te doen, het liefst in de natuur.’’
,,Je moet rekenen dat een groot paard zo’n 300 euro per maand kost’’, vertelt Liane Schellekens van Manege De Rekkendonken in Liempde. ,,Vorig jaar hebben we al onze reserves opgemaakt en dan houd je het nog wel een paar weken vol, maar geen maanden.’’ De meeste van de 20 lespaarden en -pony’s staan nog steeds op stal in Liempde, maar ze zijn geen eigendom meer van De Rekkendonken. ,,Dat scheelt ons in de vaste lasten. Aan de dierenarts waren wij 8000 tot 10.000 euro per jaar kwijt. En de hoefsmid 8000.’’ Kosten die nu voor rekening van de huidige eigenaren komen.
Bron: bd.nl
