Practice to Perform, zo heet de jonge onderneming van doorzetter Vera Grevelink. De amazone uit Asten heeft zich erop toegelegd om mensen te begeleiden. In het paardrijden, maar ook daarbuiten.  Multi-inzetbaar, noemt ze zichzelf. En ze rapporteert over haar bevindingen zodat mensen verder kunnen, een methode die niet heel gebruikelijk is. De 28-jarige Vera Grevelink heeft niet een standaard-verhaal als het gaat over de introductie in de paardensport. Op haar 8ee kwam er thuis een Haflinger op stal waarmee ze op de manege reed. Een vervelend paardje ook nog, waarbij het de kunst was om erop te blijven zitten. Een paar jaar reed Vera op pony’s van anderen toch haar wedstrijdjes: “Mensen vonden het sneu dat ik niet op wedstrijd kon met de Haflinger. Waarmee ik uiteindelijk toch tot de M2 ben gekomen, dat dan weer wel.” Toen de E-pony van haar zus beschikbaar kwam, ging het een stuk beter: Vera reed met deze Wildzang’s Pasquino tot en met de Z in springen, dressuur en eventing en toen ze met hem bij de paarden ging rijden, bracht ze het tot Z2-dressuur, M-springen en M-eventing. Een paar maanden studie in Arnhem werden een teleurstelling en net toen ze eigenlijk wilde gaan werken, bleek dat ze via het inzicht van Marion Schreuder in kon stromen in de opleiding in Deurne. Drie jaar bleef ze er intern en om haar HBHO-diploma te behalen, volgde ze vooral voor de onderwijskundige vakken de laatste twee jaren aan de Stoas hogeschool in Wageningen. [caption id="attachment_163182" align="alignnone" width="266"] De haflinger Simon vd Plasweide waar het mee begon in 1998[/caption] Met de pony en een paard via Marion Schreuder volgde ze Deurne. Toen ze Udiana, de Haarlem X Roemer van haar zus over kon nemen, ging het snel, zeker omdat er ook een stage bij de internationale eventingruiter Jan van Beek volgde. Ze begon voorzichtig internationaal eventing te rijden, won o.a. de twee sterren-wedstrijd in Maarsbergen en in 2010 de Eventing Cup, de prijs voor de beste Nederlandse amateurruiter over alle wedstrijden van dat jaar. Even later startte ze in internationale drie sterren-wedstrijden zoals de landenwedstrijd in Waregem en de wedstrijd in het Portugese Barroca d’Alva waar ze zeer verdienstelijk 7e werd. Inmiddels had ze ook Joy van het Akenhof (Winningmood van de Arenberg X Elanville) van groene vierjarige opgeleid tot 2*-niveau.  Ondertussen werd de vosmerrie Enita (v. Vingino)  aangekocht als verkoopproject maar deze bleek zo talentvol dat ze deze merrie in sneltreinvaart van onbeleerde merrie naar CIC2* niveau opleidde. [caption id="attachment_163179" align="alignnone" width="429"] Met Udiana tijdens Outdoor Brabant[/caption] Met die bagage begon ze voor zichzelf met Practice to Perform: “Ik heb nog even paarden gereden bij iemand maar met het les geven ging het steeds leuker. Ik wil niet een standaard-instructeur zijn, doe meer aan begeleiding. Ouders komen bijvoorbeeld niet uit de paardensport en besteden die begeleiding uit aan mij. Daarbij kan ik door mijn achtergrond allround werken, helemaal niet alleen op het paardrijden gericht. Bijvoorbeeld als leerlingen problemen hebben in hun studie. Ik begin altijd met een 0-meting en in de loop van de begeleiding vul ik mijn verslag steeds verder aan. Eigenlijk maak ik een rapportage voor de ruiter of de eigenaar over de voortgang en mijn bevindingen. Door die methode en mijn achtergrond kan ik breder kijken dan de meeste instructeurs die het alleen in het rijden zelf zoeken. Ik ben iemand die alles graag uitvogelt en dan rapporteert, zodat mensen verder kunnen. Die werkwijze is nog niet zo bekend.” Zelf laat Vera Grevelink zich bijspijkeren door mensen als Pauline van Nispen, Saskia Maertens of de Australische Lucinda Fredericks als die vanuit Engeland in Nederland is: “Ook die begeleiding zoek ik heel bewust op, zelfs per paard. Het kan mij niet precies genoeg gaan. Inmiddels heb ik een grote variatie aan klanten opgebouwd. Sommigen komen om de paar maanden voor een les. Maar ik heb ook iemand begeleid die helemaal vast zat in haar rijden. Het had geen nut om het paard ergens anders onder te brengen, ze moesten er samen uit komen. Of iemand die niet meer buiten durfde te rijden terwijl ze dat wel heel graag wilde. We hebben gewerkt aan het vertrouwen dat ze dat paard onder controle kon krijgen, geleerd om te ontspannen. Dat is ook goed gekomen, met een maand of drie begeleiding. Nu organiseer ik ook cross-trainingen. Of weekendtrainingen, allemaal volgens hetzelfde concept: hoe beginnen we, wat willen we bereiken, wat hebben we bereikt. Heel erg leuk om te doen!” Website Vera Grevelink Profiel Vera Grevelink Universal Horse Data