Het NK voor de jeugd stond eigenlijk gepland tijdens de internationale wedstrijd in Renswoude eerder dit jaar, maar deze wedstrijd kon helaas niet doorgaan. De organisatie van Varsseveld zag wel kans hun wedstrijd te organiseren en wilde graag de jeugd een mooi kampioenschap bieden.Tijdens het Achterhoeks Hippisch Festijn stonden vijf internationale rubrieken op het programma en dat leverde drie dagen mooie eventingsport met volle startlijsten.Het NK Junioren was onderdeel van de CCI2*-L wedstrijd, de Young Riders gingen de strijd aan in de CCI3*-L.
Bij de Young Riders viel de beslissing in het springen. Waar Bjinse Venderbosch met Vesuve d’Aveyron foutloos wist te blijven kreeg naaste concurrent Jade Woeltjes helaas twee balken. Toch een hele knappe prestatie van de amazone die in de dressuur brutaal de leiding wist te pakken en ook een foutloze cross realiseerde. Jade was dan ook heel blij met het gewonnen zilver. Brons gaat naar Beau Posthumus met Smokie. In de internationale CCI3*-L wedstrijd eindigden Bjinse en Jade als beste Nederlandse combinaties op de plaatsen 3 en 5.
Bij de Junioren moest Kristy Snepvangers nog genoegen nemen met een tweede plaats na de dressuur, maar een foutloos gereden cross bracht haar naar de kop van het klassement. In het springen maakte de amazone het met Gaelic Las keurig af en won onbedreigd goud. Ze was met een derde plaats ook de beste Nederlandse in de internationale CCI2*-L wedstrijd. Zilver ging naar Britt van Rijsewijk met Aligarkh en brons gaat naar Splinter Bergsma met Vigo Key SR Z.
Junioren kampioen Kristy Snepvangers is pas 16-jaar en kan dus voorlopig nog bij de junioren blijven rijden. Het goud van dit weekend was haar eerste medaille op een NK, ze vertelt enthousiast. “Het ging echt super goed hier. Ik heb al een paar keer internationaal goed mee kunnen doen, maar dat het dan hier op een NK ook zo lukt dat is wel echt heel bijzonder. Mijn paard Ted (officieel Gaelic Lad) is nu in zo een goede conditie, dat hij ook echt een titel verdient. Vooraf had ik het niet verwacht, maar er wel heel erg op gehoopt ook omdat ik wist dat mijn paard zo fit was. Ik ben zo trots op mijn paard, hij pakte in de cross echt als een machine aan en liet het voor mij makkelijk voelen. Heel bijzonder. Ik heb hem nu twee jaar en dit jaar zijn we echt naar elkaar toegegroeid en gaat het wedstrijd na wedstrijd beter.”
