Deze week strandt de Rolex Grand Slam in 's Hertogenbosch. De winnaar van Genève, Richard Vogel zal er zijn titel verdedigen. "In Genève had niemand verwacht dat ik kans maakte, nu liggen de kaarten anders..."
Ik werd beschouwd als een jonge ruiter die ervaring probeerde op te doen in die klassen. Ik ging erheen met de gedachte om mijn best te doen, en het was dus een ongelooflijk resultaat voor ons om de Rolex Grand Prix op de CHI Genève te winnen. Ik zal die dag nooit vergeten. Het was, en zal altijd, een ongelooflijk speciaal moment voor ons zijn.
We gaan nu naar The Dutch Masters, ik denk dat onze positie een beetje is veranderd. Ik zou niet zeggen dat ik een van de favorieten ben, maar mensen hebben nu hogere verwachtingen van ons. We gaan proberen zo competitief mogelijk te zijn, en het doel is om opnieuw te proberen te winnen.
Het zal mijn eerste keer zijn dat ik meedoe aan deze wedstrijd. Ik heb alleen maar geweldige dingen over gehoord - al mijn mede-ruiters houden van de show, dus ik kijk ernaar uit om te gaan, en nog meer om daar naartoe te gaan als de live-kanshebber voor de Rolex Grand Slam of Show Jumping.
Terugkijkend op je overwinning in de Rolex Grand Prix in Genève - hoe speciaal was deze overwinning voor jou?
Het was iets heel speciaals. Waarschijnlijk nog specialer omdat de CHI Genève een van de belangrijkste wedstrijden van vorig seizoen was. Voor de CHI Genève heb ik twee maanden in Mexico meegedaan.
We namen United Touch S niet mee naar Mexico, we lieten hem thuis en maakten een trainingsprogramma voor hem. Mijn groom, Astrid, hield hem in zeer goede vorm terwijl we twee maanden weg waren. Ik kwam slechts twee tot drie weken voor de CHI Genève thuis. We hebben de voorbereidingen zo veel mogelijk aangescherpt in die weken en voelden ons goed voorbereid voor de show.
Op de dag van de Rolex Grand Prix voelde United Touch S zich erg goed. We hadden een goede warming-up en ik denk dat geluk zeker aan onze kant stond. We waren foutloos in de eerste ronde, en toen ik in de barrage tegen mezelf zei dat we niets te verliezen hadden en dat we het moesten proberen.
United Touch S is een ongelooflijk paard - kun je ons daar wat meer over vertellen?
United Touch S is een ongelooflijk paard. Ik heb nog nooit, en zal waarschijnlijk nooit, op een paard zitten met zoveel vermogen. Hij heeft ongelooflijk veel vermogen en een grote galop. Hij heeft ook zo'n wil om te springen en een krachtige afzet - het is een heel speciaal gevoel om hem te kunnen rijden.
In het begin hadden we een paar problemen met de meer technische lijnen. Ik moest een manier vinden om de technische parcoursen aan te passen aan zijn pas, omdat die zo groot is. Het is moeilijk voor hem om zijn pas in te korten, maar hij wordt steeds beter en we proberen nog steeds te verbeteren!
In het begin merkte ik dat ik mijn manier van rijden met hem overdacht. Ik probeerde altijd bij de normale lijnen te blijven die in het parcoursplan stonden. Als het een korte zeven passen was, probeerde ik een korte zeven te doen. Maar we kwamen erachter dat het gemakkelijker was om één pas minder te rijden. Het kostte even tijd om uit te zoeken hoe we de parcoursen geschikt konden maken voor hem. Ik zou zeggen dat we samen groeiden en ontwikkelden tot een sterk team.
United Touch S helpt veel en ik probeer hetzelfde te doen van mijn kant. Ik probeer een parcours hem zo goed mogelijk te laten passen, bijvoorbeeld door een strakkere wending te maken of één pas minder te doen. Ik ken zijn sterke en zwakke punten, en ik probeer het parcours met die kennis te rijden.
Hoe is United Touch S thuis?
Als je in de ring bent met United Touch S, is hij behoorlijk gespannen en gevoelig - hij heeft ook veel bloed. Als we niet meedoen aan een wedstrijd, en als hij in het stalgedeelte op een show of thuis is; hij is echt ontspannen en heel kalm. Hij is een relaxt paard, hij is een hengst maar gedraagt zich niet echt als een, dus je kunt naast merries rijden zonder probleem. Hij gedraagt zich heel goed en is een harde werker. Zoals ik al zei, werken we aan zijn pas. We doen dit werk misschien drie of vier keer per week, de andere keren doet hij ander werk zoals buitenritten maken. Aan zijn pas werken is hard werken voor hem, maar hij geniet ervan en wil graag verbeteren. Ik kan echt voelen dat hij de verbeteringen zelf herkent en dat hij van het proces en het harde werk houdt dat nodig is om te verbeteren.
Hoe belangrijk is jouw team, bijvoorbeeld, grooms, dierenartsen, etc., voor jouw succes?
Ze zijn zo belangrijk - iedereen speelt een vitale rol. Als je één persoon weghaalt, veroorzaakt dat problemen. Het garandeert niet dat je een van de Majors wint, maar zonder het fundament dat het team creëert, zou er geen kans zijn om succesvol te presteren op het hoogste niveau van de sport.
Er ligt veel verantwoordelijkheid bij de groomers; Felicia is mijn showgroom die naar alle belangrijke shows komt. Ze vliegt met me mee van Wellington naar Duitsland. Als ik aan een trainingswedstrijd deelneem, is ze misschien niet per se aanwezig, maar ze mist slechts één of twee shows per jaar.
Thuis, in Duitsland, heb ik geweldige en betrouwbare teamleden. Hier in Wellington hebben we momenteel een nieuw meisje, Maggie, die niet zo ervaren is, maar ze doet het geweldig. Telkens wanneer we naar een show gaan, blijft ze op de thuisbasis om voor de paarden te zorgen die die week niet meedoen. We reizen heen en weer - het is slechts tien minuten van de show, dus we kunnen er veel zijn.
In Europa zijn de omstandigheden een beetje anders omdat de shows een paar uur van huis zijn, of soms zelfs niet in Europa, zoals het CSIO Spruce Meadows 'Masters' Tournament in Calgary. Daarom hebben we thuis een goed team nodig dat de paarden kent, goed kan rijden, goed kan longeren en ook gevoel heeft voor de paarden. Ze moeten in staat zijn om subtiele veranderingen in hun humeur op te merken. We willen altijd een stap voor zijn - soms als je problemen pas opmerkt wanneer iedereen ze gemakkelijk kan zien, kan het moeilijker zijn om het paard te behandelen dan wanneer je de waarschuwingssignalen vroeg herkent. Daar streven we naar en daarom hebben we zeer goede mensen nodig. We willen ze de best mogelijke zorg bieden.
We werken met twee zeer goede hoefsmeden. Eén genaamd Christian Götz die de oudere paarden doet, en Manuel Black die ook erg goed is en de jongere paarden doet. Telkens wanneer we worstelen met een paard, hebben we twee individuele meningen, maar ze respecteren elkaar allebei echt.
Onze dierenarts, Shane Fouhy en Ulli Laege, zorgen heel goed voor onze paarden. Ze hebben dezelfde filosofie als wij, namelijk ervoor zorgen dat we een stap voor zijn op de paarden. We wachten niet tot een paard kreupel is om te reageren, we zorgen er altijd voor dat onze paarden zo gezond mogelijk zijn. Ik denk dat dat ongelooflijk belangrijk is als je aan de top van de sport wilt concurreren.
De paarden moeten zo mentaal gezond en voorbereid mogelijk zijn. Daarom zeg ik dat er veel verantwoordelijkheid ligt bij de groom. Ze moeten weten wanneer een paard meer moet werken of als ze meer tijd nodig hebben in het veld of zelfs een buitenrit in het bos.
We zijn ervan overtuigd dat de hersenen en de mentale gezondheid van het paard een groot deel zijn van de prestaties van een paard. Er zijn veel verschillende dingen om over na te denken en bovenop te zitten, ik heb het geluk een geweldig team te hebben - het zou onmogelijk zijn om het zonder hen te doen. Er is een gezegde 'het kost een heel dorp' en ik denk dat dat zo waar is.
bron: Rolex Grand slam
Ik werd beschouwd als een jonge ruiter die ervaring probeerde op te doen in die klassen. Ik ging erheen met de gedachte om mijn best te doen, en het was dus een ongelooflijk resultaat voor ons om de Rolex Grand Prix op de CHI Genève te winnen. Ik zal die dag nooit vergeten. Het was, en zal altijd, een ongelooflijk speciaal moment voor ons zijn.
We gaan nu naar The Dutch Masters, ik denk dat onze positie een beetje is veranderd. Ik zou niet zeggen dat ik een van de favorieten ben, maar mensen hebben nu hogere verwachtingen van ons. We gaan proberen zo competitief mogelijk te zijn, en het doel is om opnieuw te proberen te winnen.
Het zal mijn eerste keer zijn dat ik meedoe aan deze wedstrijd. Ik heb alleen maar geweldige dingen over gehoord - al mijn mede-ruiters houden van de show, dus ik kijk ernaar uit om te gaan, en nog meer om daar naartoe te gaan als de live-kanshebber voor de Rolex Grand Slam of Show Jumping.
Terugkijkend op je overwinning in de Rolex Grand Prix in Genève - hoe speciaal was deze overwinning voor jou?
Het was iets heel speciaals. Waarschijnlijk nog specialer omdat de CHI Genève een van de belangrijkste wedstrijden van vorig seizoen was. Voor de CHI Genève heb ik twee maanden in Mexico meegedaan.
We namen United Touch S niet mee naar Mexico, we lieten hem thuis en maakten een trainingsprogramma voor hem. Mijn groom, Astrid, hield hem in zeer goede vorm terwijl we twee maanden weg waren. Ik kwam slechts twee tot drie weken voor de CHI Genève thuis. We hebben de voorbereidingen zo veel mogelijk aangescherpt in die weken en voelden ons goed voorbereid voor de show.
Op de dag van de Rolex Grand Prix voelde United Touch S zich erg goed. We hadden een goede warming-up en ik denk dat geluk zeker aan onze kant stond. We waren foutloos in de eerste ronde, en toen ik in de barrage tegen mezelf zei dat we niets te verliezen hadden en dat we het moesten proberen.
United Touch S is een ongelooflijk paard - kun je ons daar wat meer over vertellen?
United Touch S is een ongelooflijk paard. Ik heb nog nooit, en zal waarschijnlijk nooit, op een paard zitten met zoveel vermogen. Hij heeft ongelooflijk veel vermogen en een grote galop. Hij heeft ook zo'n wil om te springen en een krachtige afzet - het is een heel speciaal gevoel om hem te kunnen rijden.
In het begin hadden we een paar problemen met de meer technische lijnen. Ik moest een manier vinden om de technische parcoursen aan te passen aan zijn pas, omdat die zo groot is. Het is moeilijk voor hem om zijn pas in te korten, maar hij wordt steeds beter en we proberen nog steeds te verbeteren!
In het begin merkte ik dat ik mijn manier van rijden met hem overdacht. Ik probeerde altijd bij de normale lijnen te blijven die in het parcoursplan stonden. Als het een korte zeven passen was, probeerde ik een korte zeven te doen. Maar we kwamen erachter dat het gemakkelijker was om één pas minder te rijden. Het kostte even tijd om uit te zoeken hoe we de parcoursen geschikt konden maken voor hem. Ik zou zeggen dat we samen groeiden en ontwikkelden tot een sterk team.
United Touch S helpt veel en ik probeer hetzelfde te doen van mijn kant. Ik probeer een parcours hem zo goed mogelijk te laten passen, bijvoorbeeld door een strakkere wending te maken of één pas minder te doen. Ik ken zijn sterke en zwakke punten, en ik probeer het parcours met die kennis te rijden.
Hoe is United Touch S thuis?
Als je in de ring bent met United Touch S, is hij behoorlijk gespannen en gevoelig - hij heeft ook veel bloed. Als we niet meedoen aan een wedstrijd, en als hij in het stalgedeelte op een show of thuis is; hij is echt ontspannen en heel kalm. Hij is een relaxt paard, hij is een hengst maar gedraagt zich niet echt als een, dus je kunt naast merries rijden zonder probleem. Hij gedraagt zich heel goed en is een harde werker. Zoals ik al zei, werken we aan zijn pas. We doen dit werk misschien drie of vier keer per week, de andere keren doet hij ander werk zoals buitenritten maken. Aan zijn pas werken is hard werken voor hem, maar hij geniet ervan en wil graag verbeteren. Ik kan echt voelen dat hij de verbeteringen zelf herkent en dat hij van het proces en het harde werk houdt dat nodig is om te verbeteren.
Hoe belangrijk is jouw team, bijvoorbeeld, grooms, dierenartsen, etc., voor jouw succes?
Ze zijn zo belangrijk - iedereen speelt een vitale rol. Als je één persoon weghaalt, veroorzaakt dat problemen. Het garandeert niet dat je een van de Majors wint, maar zonder het fundament dat het team creëert, zou er geen kans zijn om succesvol te presteren op het hoogste niveau van de sport.
Er ligt veel verantwoordelijkheid bij de groomers; Felicia is mijn showgroom die naar alle belangrijke shows komt. Ze vliegt met me mee van Wellington naar Duitsland. Als ik aan een trainingswedstrijd deelneem, is ze misschien niet per se aanwezig, maar ze mist slechts één of twee shows per jaar.
Thuis, in Duitsland, heb ik geweldige en betrouwbare teamleden. Hier in Wellington hebben we momenteel een nieuw meisje, Maggie, die niet zo ervaren is, maar ze doet het geweldig. Telkens wanneer we naar een show gaan, blijft ze op de thuisbasis om voor de paarden te zorgen die die week niet meedoen. We reizen heen en weer - het is slechts tien minuten van de show, dus we kunnen er veel zijn.
In Europa zijn de omstandigheden een beetje anders omdat de shows een paar uur van huis zijn, of soms zelfs niet in Europa, zoals het CSIO Spruce Meadows 'Masters' Tournament in Calgary. Daarom hebben we thuis een goed team nodig dat de paarden kent, goed kan rijden, goed kan longeren en ook gevoel heeft voor de paarden. Ze moeten in staat zijn om subtiele veranderingen in hun humeur op te merken. We willen altijd een stap voor zijn - soms als je problemen pas opmerkt wanneer iedereen ze gemakkelijk kan zien, kan het moeilijker zijn om het paard te behandelen dan wanneer je de waarschuwingssignalen vroeg herkent. Daar streven we naar en daarom hebben we zeer goede mensen nodig. We willen ze de best mogelijke zorg bieden.
We werken met twee zeer goede hoefsmeden. Eén genaamd Christian Götz die de oudere paarden doet, en Manuel Black die ook erg goed is en de jongere paarden doet. Telkens wanneer we worstelen met een paard, hebben we twee individuele meningen, maar ze respecteren elkaar allebei echt.
Onze dierenarts, Shane Fouhy en Ulli Laege, zorgen heel goed voor onze paarden. Ze hebben dezelfde filosofie als wij, namelijk ervoor zorgen dat we een stap voor zijn op de paarden. We wachten niet tot een paard kreupel is om te reageren, we zorgen er altijd voor dat onze paarden zo gezond mogelijk zijn. Ik denk dat dat ongelooflijk belangrijk is als je aan de top van de sport wilt concurreren.
De paarden moeten zo mentaal gezond en voorbereid mogelijk zijn. Daarom zeg ik dat er veel verantwoordelijkheid ligt bij de groom. Ze moeten weten wanneer een paard meer moet werken of als ze meer tijd nodig hebben in het veld of zelfs een buitenrit in het bos.
We zijn ervan overtuigd dat de hersenen en de mentale gezondheid van het paard een groot deel zijn van de prestaties van een paard. Er zijn veel verschillende dingen om over na te denken en bovenop te zitten, ik heb het geluk een geweldig team te hebben - het zou onmogelijk zijn om het zonder hen te doen. Er is een gezegde 'het kost een heel dorp' en ik denk dat dat zo waar is.
bron: Rolex Grand slam