De Zweedse springruiter Peder Fredricson heeft weinig introductie meer nodig. Geboren in een echte paardenfamilie is de meervoudig Olympiër altijd omringd geweest met de beste kennis, al vindt Frericson dat je nooit volledig bent uitgeleerd. Zijn kijk op 'goede horsemanship' is dan ook bijzonder interessant. "Horsemanship draait om kennis, en om het goed te kunnen beoefenen moet je zoveel mogelijk weten over alle verschillende aspecten van het leven van je paard."
Ken je paard
Een paard dat zich goed voelt, zal ook beter presteren. "Om de paarden zich optimaal te laten voelen, moeten we begrijpen hoe ze mentaal en fysiek functioneren en welke behoeften ze hebben", aldus Peder. Volgens de springruiter kan je alleen oppikken dat het paard iets dwars zit wanneer je het paard echt kent, en alleen dan kan je ook proberen te achterhalen wat dat is en wat er moet veranderen om verder te komen en beter te worden. Hij benadrukt hierbij wel dat een samenwerking met de nodige vakspecialisten prioritair blijft, maar "je kunt niet alles aan hen overlaten". "Ik denk dat het moeilijk is voor een dierenarts om beter dan de ruiter te weten hoe het paard zich voelt; de dierenarts ziet het paard misschien maar om de twee maanden, terwijl je er als ruiter bijna elke dag bij bent. Ik geloof niet in zomaar naar de dierenarts gaan en dan alles in hun handen over te laten."
Sta als team in voor goede horsemanship
"In mijn stal neem ik de verantwoordelijkheid voor al deze aspecten van het management en dan beslis ik met welke professionals ik graag samenwerk. Laat niet alle beslissingen over aan 'iemand anders' - zorg dat je zelf de controle hebt en zoek de professionele mensen die je vertrouwt om mee samen te werken. Je moet betrokken zijn bij je paard," vertelde Peder. Zonder goed horsemanship kan je volgens de Zweed niet succesvol zijn. In de top van de sport kan men er wel op berusten dat de paarden steeds goed verzorgd worden, is het niet door de ruiters zelf, dan nemen de grooms dit wel voor hun rekening. "Een goed team is heel belangrijk, en de paarden zouden niet zo goed presteren als ze nu doen moesten ze niet de juiste verzorging krijgen."
Behoud een open geest in het management
Ook bij Peder lopen verschillende paarden in periodes doorheen het jaar blootsvoets. Hij vermeldt hier wel bij dat dit geen strakke zwart of wit discussie is. "Je moet begrijpen welke paarden zich beter voelen zonder ijzers, en tijdens welke periodes. Dit is heel individueel." Het is niet of of, je moet je paard leren kennen. Elk paard is anders en je moet weten waar het zich het beste bij voelt. Hij raadt dan ook aan je paard op te volgen, zodat je ook weet hoe de hoeven er uit zien en hoe deze groeien.
Een andere shift in zijn management is er gekomen met betrekking tot het weidemanagement. Zo laat hij zijn toppaarden nu ook samen in de weide, twee per twee. "De paarden bewegen natuurlijker, en veel meer ook, omdat ze elkaar kunnen krabben en meer interactie hebben", legt Peder uit. "Dit is goed voor zowel hun hersenen als hun lichaam. Het betekent ook dat ze nog langer buiten kunnen staan dan voorheen, omdat we minder weilanden gebruiken." Anders dan velen maakt Fredricson zich geen zorgen over blessures die zouden kunnen voorvallen bij het samen buitenzetten van de paarden. "Als ze blootsvoets staan, is de kans op blessures heel klein. Ijzers zijn gladder en vergroten de kans dat de paarden zichzelf bezeren," merkt hij op. De springruiter is dan ook van mening dat de paarden de vrijheid nodig hebben om zich eens te laten gaan. "Ik vind het eigenlijk wel leuk als de paarden af en toe een spurtje trekken, dat is ook natuurlijk voor ze. En om eerlijk te zijn is het misschien nog meer voor mezelf om de paarden samen buiten te hebben - het geeft me voldoening: Ik zie ze graag zo."
Bron: World of Showjumping
Ken je paard
Een paard dat zich goed voelt, zal ook beter presteren. "Om de paarden zich optimaal te laten voelen, moeten we begrijpen hoe ze mentaal en fysiek functioneren en welke behoeften ze hebben", aldus Peder. Volgens de springruiter kan je alleen oppikken dat het paard iets dwars zit wanneer je het paard echt kent, en alleen dan kan je ook proberen te achterhalen wat dat is en wat er moet veranderen om verder te komen en beter te worden. Hij benadrukt hierbij wel dat een samenwerking met de nodige vakspecialisten prioritair blijft, maar "je kunt niet alles aan hen overlaten". "Ik denk dat het moeilijk is voor een dierenarts om beter dan de ruiter te weten hoe het paard zich voelt; de dierenarts ziet het paard misschien maar om de twee maanden, terwijl je er als ruiter bijna elke dag bij bent. Ik geloof niet in zomaar naar de dierenarts gaan en dan alles in hun handen over te laten."
Sta als team in voor goede horsemanship
"In mijn stal neem ik de verantwoordelijkheid voor al deze aspecten van het management en dan beslis ik met welke professionals ik graag samenwerk. Laat niet alle beslissingen over aan 'iemand anders' - zorg dat je zelf de controle hebt en zoek de professionele mensen die je vertrouwt om mee samen te werken. Je moet betrokken zijn bij je paard," vertelde Peder. Zonder goed horsemanship kan je volgens de Zweed niet succesvol zijn. In de top van de sport kan men er wel op berusten dat de paarden steeds goed verzorgd worden, is het niet door de ruiters zelf, dan nemen de grooms dit wel voor hun rekening. "Een goed team is heel belangrijk, en de paarden zouden niet zo goed presteren als ze nu doen moesten ze niet de juiste verzorging krijgen."
Behoud een open geest in het management
Ook bij Peder lopen verschillende paarden in periodes doorheen het jaar blootsvoets. Hij vermeldt hier wel bij dat dit geen strakke zwart of wit discussie is. "Je moet begrijpen welke paarden zich beter voelen zonder ijzers, en tijdens welke periodes. Dit is heel individueel." Het is niet of of, je moet je paard leren kennen. Elk paard is anders en je moet weten waar het zich het beste bij voelt. Hij raadt dan ook aan je paard op te volgen, zodat je ook weet hoe de hoeven er uit zien en hoe deze groeien.
Een andere shift in zijn management is er gekomen met betrekking tot het weidemanagement. Zo laat hij zijn toppaarden nu ook samen in de weide, twee per twee. "De paarden bewegen natuurlijker, en veel meer ook, omdat ze elkaar kunnen krabben en meer interactie hebben", legt Peder uit. "Dit is goed voor zowel hun hersenen als hun lichaam. Het betekent ook dat ze nog langer buiten kunnen staan dan voorheen, omdat we minder weilanden gebruiken." Anders dan velen maakt Fredricson zich geen zorgen over blessures die zouden kunnen voorvallen bij het samen buitenzetten van de paarden. "Als ze blootsvoets staan, is de kans op blessures heel klein. Ijzers zijn gladder en vergroten de kans dat de paarden zichzelf bezeren," merkt hij op. De springruiter is dan ook van mening dat de paarden de vrijheid nodig hebben om zich eens te laten gaan. "Ik vind het eigenlijk wel leuk als de paarden af en toe een spurtje trekken, dat is ook natuurlijk voor ze. En om eerlijk te zijn is het misschien nog meer voor mezelf om de paarden samen buiten te hebben - het geeft me voldoening: Ik zie ze graag zo."
Bron: World of Showjumping