Elke maand vertelt een Olympisch Kaderlid de KNHS over zijn fascinatie voor wedstrijden rijden, de eerste schreden op het wedstrijdpad, de mooiste herinneringen. En er zijn ook tips! In de zesde KNHS aflevering praten ze met TeamNL-amazone Nicole den Dulk, zo langzamerhand de stille kracht van het Nederlandse para dressuurteam.
Hoe kijk je terug op dit wedstrijdjaar, Nicole?
Nicole: ‘Ik ben heel tevreden. Ik had wat wisseling in training en ben uiteindelijk bij Joyce Lenaerts terechtgekomen. Dat was vrij laat in het seizoen maar het gaat heel goed. Mijn doel was kwalificatie voor het EK in Rotterdam. Dat ik daar dan met drie medailles vandaan kwam, was helemaal super! Historisch ook, want we hebben in de para dressuur nog niet eerder teamgoud op een EK behaald. Ik ben ook blij dat dit de eerste winter is dat ik niet hoef te worden geopereerd. De huid op mijn billen is gevoelig door mijn dwarslaesie en de rolstoel. In de aanloop naar Rio is daar een wondje ontstaan, dat ik natuurlijk niet voel. Daar moest ik steeds aan worden geholpen, anders kan ik botvliesontsteking oplopen en dat is risicovol. De afgelopen jaren lag ik er daardoor in de winter drie maanden uit en kon ik eigenlijk niets. Dat is mentaal heel pittig, want dan is mijn wereld zo klein. Het gaat nu gelukkig heel goed en ik kan gewoon trainen en fitnessen.’
De teamkwalificatie voor Tokio 2020 is binnen. Hoe ziet jouw weg daarnaartoe eruit?
‘We zijn aan het kijken welke wedstrijden ik volgend jaar precies rijd. Van de KNHS horen we nog welke selectiewedstrijden er zijn. We weten al dat het NK Para Dressuur eind mei en de internationale wedstrijd in De Peelbergen in juni tellen. We stippelen dit echt goed uit, want ik wil Wally niet overbelasten. Ik ga daarom niet naar Doha in Qatar, waar we het vorig jaar goed deden. Dat vind ik voor het komend seizoen te veel. We rijden ook wat reguliere wedstrijden om het wedstrijdritme vast te houden. Op het NK wil ik pieken.’
volledig interview: KLIK HIER
Hoe kijk je terug op dit wedstrijdjaar, Nicole?
Nicole: ‘Ik ben heel tevreden. Ik had wat wisseling in training en ben uiteindelijk bij Joyce Lenaerts terechtgekomen. Dat was vrij laat in het seizoen maar het gaat heel goed. Mijn doel was kwalificatie voor het EK in Rotterdam. Dat ik daar dan met drie medailles vandaan kwam, was helemaal super! Historisch ook, want we hebben in de para dressuur nog niet eerder teamgoud op een EK behaald. Ik ben ook blij dat dit de eerste winter is dat ik niet hoef te worden geopereerd. De huid op mijn billen is gevoelig door mijn dwarslaesie en de rolstoel. In de aanloop naar Rio is daar een wondje ontstaan, dat ik natuurlijk niet voel. Daar moest ik steeds aan worden geholpen, anders kan ik botvliesontsteking oplopen en dat is risicovol. De afgelopen jaren lag ik er daardoor in de winter drie maanden uit en kon ik eigenlijk niets. Dat is mentaal heel pittig, want dan is mijn wereld zo klein. Het gaat nu gelukkig heel goed en ik kan gewoon trainen en fitnessen.’
De teamkwalificatie voor Tokio 2020 is binnen. Hoe ziet jouw weg daarnaartoe eruit?
‘We zijn aan het kijken welke wedstrijden ik volgend jaar precies rijd. Van de KNHS horen we nog welke selectiewedstrijden er zijn. We weten al dat het NK Para Dressuur eind mei en de internationale wedstrijd in De Peelbergen in juni tellen. We stippelen dit echt goed uit, want ik wil Wally niet overbelasten. Ik ga daarom niet naar Doha in Qatar, waar we het vorig jaar goed deden. Dat vind ik voor het komend seizoen te veel. We rijden ook wat reguliere wedstrijden om het wedstrijdritme vast te houden. Op het NK wil ik pieken.’
volledig interview: KLIK HIER