Vorige week postte we al een interview met Drabbe, maar vandaag is parcoursbouwer Marco de Jong aan de beurt. We spraken met hem over hoe de coronacrisis zijn leven beïnvloedt.
Voor parcoursbouwer Marco de Jong heeft het Coronavirus een behoorlijk grote invloed. Normaal ben je iedere week drie of vier dagen op pad om een parcours te bouwen en nu zit je ineens thuis. De agenda is leeg en er is dus geen werk.
Gelukkig voor Marco is dit niet zijn enige bron van inkomsten en heeft hij ook nog lesklanten. Ook dit is momenteel iets minder geworden, maar op de privé stallen kunnen de lessen gewoon doorgaan. Omdat ik nu meer vrije tijd heb, heb ik zelf het rijden van de paarden ook weer opgepakt. Wij hebben thuis 25 stallen en de werkzaamheden gaan daar natuurlijk gewoon door. Samen met Jantien en Sanne verzorg en train ik de paarden maar ik doe ook het onderhoud op stal.
Inmiddels ben ik sinds 2002 aan de slag als parcoursbouwer en heb dit de laatste vijf jaar vrij fanatiek gedaan. Daarvoor was ik zelf actief als springruiter naast het bouwen van de parcours. Sinds vorig jaar heb ik mij ook gediplomeerd voor het bouwen van internationale tweesterren competities. De impact op de paardensport nu met het aflasten van de wedstrijden is veel groter dan ik aanvankelijk had verwacht. Het zoeken naar sponsoren voor evenementen is nu heel moeilijk, daarom worden er ook al wedstrijden afgelast in bijvoorbeeld juni of juli.
Op dit moment spring ik thuis veel bij in het extra onderhoud, denk aan het schilderen, opruimen, alles een keer met de hoge-druk-spuit schoonmaken, dat soort klussen. Omdat ook Sanne nu veel minder op pad is, zijn we nu met zijn allen druk op en rondom het bedrijf. Wij hebben thuis alles goed voor elkaar met een mooie rijbaan en oefenmogelijkheden voor Sanne. Het fit houden van de paarden en de conditietraining doen wij op het strand of op de heuvel. De bedoeling is dat als het seizoen dan straks eindelijk echt begint, dat Sanne ook alles direct weer kan oppakken.Toch verwacht ik op de lange termijn ook wel gevolgen door de vele afgelaste wedstrijden. Kijk bijvoorbeeld naar de Olympische Spelen, je kunt niet twee weken van te voren je paard gaan opbouwen voor een evenement als de Spelen. Dit heeft tijd en opbouw nodig, met een paard dat niet fit genoeg is hoef je geen Spelen te rijden.
Ik verwacht dat de wedstrijden uiteindelijk wel weer zullen aantrekken. Ook als het complete zomer seizoen zou worden afgelast, zullen er altijd mensen met paarden blijven en ook de paardensport op zich zal hij volgens mij geen stille dood sterven. Zodra het weer mogelijk is, zal er in ieder geval lokaal dan ook weer het een en ander georganiseerd gaan worden. Zelf ben ik als parcoursbouwer actief in Nederland maar ook veel in België. Ik bouw van de basissport tot en met de 1m50 en doe dit bijvoorbeeld voor de Peelbergen, Opglabbeek en in Lier. Dit zijn ook de accommodaties die zodra het weer mogelijk is, vrijwel direct de mogelijkheden hebben om de wedstrijden op te pakken.Qua parcours bouw ik het liefst een Grote Prijs met barrage. Ik maak van te voren een plan en daar wijk ik eigenlijk niet van af. Maar ook het bouwen van een basis parcours vindt ik erg leuk. Maar de rubrieken waarbij de climax achteraf is in de vorm van een barrage of winning round, vind ik toch het allermooiste. Het is altijd leuk om de beste ruiters weer terug te zien voor die laatste spannende ronde. Ook Marco is niet heel gecharmeerd van de twee-fasen special rubrieken. Het zijn rubrieken die vooral snel gaan, maar het zijn geen leuke rubrieken om naar te kijken.
Wat mij vooral aanspreekt is het meedenken met de organisatie en het aansturen van de parcourshulpen, zodat ook die de volgende keer gemotiveerd terug komen.
Voor parcoursbouwer Marco de Jong heeft het Coronavirus een behoorlijk grote invloed. Normaal ben je iedere week drie of vier dagen op pad om een parcours te bouwen en nu zit je ineens thuis. De agenda is leeg en er is dus geen werk.
Gelukkig voor Marco is dit niet zijn enige bron van inkomsten en heeft hij ook nog lesklanten. Ook dit is momenteel iets minder geworden, maar op de privé stallen kunnen de lessen gewoon doorgaan. Omdat ik nu meer vrije tijd heb, heb ik zelf het rijden van de paarden ook weer opgepakt. Wij hebben thuis 25 stallen en de werkzaamheden gaan daar natuurlijk gewoon door. Samen met Jantien en Sanne verzorg en train ik de paarden maar ik doe ook het onderhoud op stal.
Inmiddels ben ik sinds 2002 aan de slag als parcoursbouwer en heb dit de laatste vijf jaar vrij fanatiek gedaan. Daarvoor was ik zelf actief als springruiter naast het bouwen van de parcours. Sinds vorig jaar heb ik mij ook gediplomeerd voor het bouwen van internationale tweesterren competities. De impact op de paardensport nu met het aflasten van de wedstrijden is veel groter dan ik aanvankelijk had verwacht. Het zoeken naar sponsoren voor evenementen is nu heel moeilijk, daarom worden er ook al wedstrijden afgelast in bijvoorbeeld juni of juli.
Op dit moment spring ik thuis veel bij in het extra onderhoud, denk aan het schilderen, opruimen, alles een keer met de hoge-druk-spuit schoonmaken, dat soort klussen. Omdat ook Sanne nu veel minder op pad is, zijn we nu met zijn allen druk op en rondom het bedrijf. Wij hebben thuis alles goed voor elkaar met een mooie rijbaan en oefenmogelijkheden voor Sanne. Het fit houden van de paarden en de conditietraining doen wij op het strand of op de heuvel. De bedoeling is dat als het seizoen dan straks eindelijk echt begint, dat Sanne ook alles direct weer kan oppakken.Toch verwacht ik op de lange termijn ook wel gevolgen door de vele afgelaste wedstrijden. Kijk bijvoorbeeld naar de Olympische Spelen, je kunt niet twee weken van te voren je paard gaan opbouwen voor een evenement als de Spelen. Dit heeft tijd en opbouw nodig, met een paard dat niet fit genoeg is hoef je geen Spelen te rijden.
Ik verwacht dat de wedstrijden uiteindelijk wel weer zullen aantrekken. Ook als het complete zomer seizoen zou worden afgelast, zullen er altijd mensen met paarden blijven en ook de paardensport op zich zal hij volgens mij geen stille dood sterven. Zodra het weer mogelijk is, zal er in ieder geval lokaal dan ook weer het een en ander georganiseerd gaan worden. Zelf ben ik als parcoursbouwer actief in Nederland maar ook veel in België. Ik bouw van de basissport tot en met de 1m50 en doe dit bijvoorbeeld voor de Peelbergen, Opglabbeek en in Lier. Dit zijn ook de accommodaties die zodra het weer mogelijk is, vrijwel direct de mogelijkheden hebben om de wedstrijden op te pakken.Qua parcours bouw ik het liefst een Grote Prijs met barrage. Ik maak van te voren een plan en daar wijk ik eigenlijk niet van af. Maar ook het bouwen van een basis parcours vindt ik erg leuk. Maar de rubrieken waarbij de climax achteraf is in de vorm van een barrage of winning round, vind ik toch het allermooiste. Het is altijd leuk om de beste ruiters weer terug te zien voor die laatste spannende ronde. Ook Marco is niet heel gecharmeerd van de twee-fasen special rubrieken. Het zijn rubrieken die vooral snel gaan, maar het zijn geen leuke rubrieken om naar te kijken.
Wat mij vooral aanspreekt is het meedenken met de organisatie en het aansturen van de parcourshulpen, zodat ook die de volgende keer gemotiveerd terug komen.