Als we hem bellen, is hij bij de Longines Global tour in Madrid, maar dat vindt hij geen probleem, hij maakt dezelfde dag nog tijd voor ons. Hij is net vader geworden van zijn tweede dochter, Sophie, hij is 33 jaren jong, reed in 2006 zijn eerste landenwedstrijd en heeft er sindsdien ruim 25 gereden, was in 2006 en 2010 Rabo talent van het jaar, heeft in elke leeftijdsklasse titels gewonnen, maar als we aan hem denken, denken we misschien wel als eerste aan de bij leven al een legende zijnde KWPN hengst, Verdi TN. We spreken dit keer met de Brabantse Maikel van der Vleuten!
“Maikel, hoe gaat het met jou, je vrouw en Sophie ?”, beginnen we het gesprek iets anders dan bij andere ruiters. Je wordt natuurlijk niet zo heel vaak vader ! “Goed”, is het antwoord waarbij we de lach op zijn gezicht horen. “Alles gaat voorspoedig met moeder en dochter. En ook met mij gaat het prima. Ik ben niet ziek geweest en heb mijn twee Covid-19 vaccinaties al gehad. Dit in verband met mijn eventuele deelname aan Tokio. En ook dat is goed gegaan, ik heb geen enkele bijwerking gehad. Ik ben nu dus in Madrid en heb daar o.a. Beauville bij me, die het dit jaar moet gaan doen bij afwezigheid van Dana Blue. Dana is geopereerd en het is nu afwachten, maar het lijkt goed te komen.
Ik heb eigenlijk weinig last gehad van Corona. Tijdens de Rhino-uitbraak ben ik wel even thuis geweest, maar verder ben ik redelijk door gegaan. Wel heb ik iets minder grote concoursen gereden en wat meer 2* en 3* concoursen in Nederland en België, maar ik kon best aan de gang blijven. Ik heb bijvoorbeeld St. Tropez, Valkenswaard en Doah gereden. Ik was wel iets meer thuis, maar dat was ook een voordeel, ik heb zo wat meer kunnen beleven van moeder en kind, dat vond ik natuurlijk ook heel mooi. Ik ben graag op concours, maar ook graag thuis. Echter als je dan wat meer thuis bent en wat meer traint, wil je het ook graag weer in praktijk brengen, voldoening uit je training halen.
Trots op CHIO Rotterdam
Ik ben dan ook enorm blij dat Rotterdam doorgaat. Ik ga daar sowieso graag heen, zulke wedstrijden zie je graag op de kalender. Alle ruiters willen daar heen, om het type concours, maar ook om de landenwedstrijd. Voor het team rijden is nu eenmaal mooi, het is een eer om voor je land te mogen rijden. Ik vind dat wij ruiters trots op jullie organisatie en sponsoren mogen zijn, het lukt jullie toch maar om het CHIO plaats te laten vinden”. Maikel begint te lachen: “Als ik trouwens aan Rotterdam denk, denk ik ook meteen aan het pannenkoekenhuis, De Big, het is een traditie geworden om daar eten. Maar ik denk ook aan jullie mooie bos. Ik heb al eerder gezegd, ik heb altijd het gevoel dat mijn paarden graag naar jullie concours komen. Je kunt er fijn met ze grazen, door het bos wandelen en ik zie dat ze zich daar lekker bij voelen. Voor mijzelf is het CHIO Rotterdam en voor het team rijden eigenlijk ook een droom die is uitgekomen. Vroeger kwam ik er met mijn vader en vond het allemaal heel indrukwekkend en nu mag ik er zelf rijden”.
De dag na het CHIO moet bondscoach Rob Ehrens het team voor Tokio bekend maken. Ziet de jonge, Brabantse topruiter zichzelf als een kanshebber ? “Dat is niet aan mij. Voorlopig moet Beauville zijn vormbehoud tonen. Nu heb ik hem mee in Madrid, daarna rij ik hem de Longines Global Tour in Valkenswaard en dan staat Rotterdam op agenda. Natuurlijk zit het in mijn achterhoofd zeker in de planning. De Olympische Spelen zijn het hoogst haalbare en daar wil iedereen rijden als je het gevoel hebt een bijdrage te kunnen leveren. Ik ben nu dus in Madrid. Volgende week ga ik naar Saint Tropez. Beauville gaat dan naar huis en loopt de week daarna Valkenswaard. De andere paarden gaan door. De weken tussen Valkenswaard en Rotterdam moet ik nog plannen, dat zullen waarschijnlijk 2* concoursen worden met jongere paarden.
Om mijn verhaal af te sluiten, ik zie echt uit naar Rotterdam. Wij ruiters kijken altijd uit naar de echt grote concoursen en helemaal in eigen land, maar nu nog meer dan anders, ik ga heel erg mijn best doen om jullie mooie sport te leveren”.
Alweer zo’n enthousiaste ruiter, hier doen organisatie, sponsoren en de vele vrijwilligers allemaal voor. Ook jij bedankt voor je tijd Maikel; Heel veel succes in Madrid, veel geluk met de kleine Sophie, beterschap voor Dana Blue en heel graag tot in Rotterdam!
bron: CHIO Rotterdam
“Maikel, hoe gaat het met jou, je vrouw en Sophie ?”, beginnen we het gesprek iets anders dan bij andere ruiters. Je wordt natuurlijk niet zo heel vaak vader ! “Goed”, is het antwoord waarbij we de lach op zijn gezicht horen. “Alles gaat voorspoedig met moeder en dochter. En ook met mij gaat het prima. Ik ben niet ziek geweest en heb mijn twee Covid-19 vaccinaties al gehad. Dit in verband met mijn eventuele deelname aan Tokio. En ook dat is goed gegaan, ik heb geen enkele bijwerking gehad. Ik ben nu dus in Madrid en heb daar o.a. Beauville bij me, die het dit jaar moet gaan doen bij afwezigheid van Dana Blue. Dana is geopereerd en het is nu afwachten, maar het lijkt goed te komen.
Ik heb eigenlijk weinig last gehad van Corona. Tijdens de Rhino-uitbraak ben ik wel even thuis geweest, maar verder ben ik redelijk door gegaan. Wel heb ik iets minder grote concoursen gereden en wat meer 2* en 3* concoursen in Nederland en België, maar ik kon best aan de gang blijven. Ik heb bijvoorbeeld St. Tropez, Valkenswaard en Doah gereden. Ik was wel iets meer thuis, maar dat was ook een voordeel, ik heb zo wat meer kunnen beleven van moeder en kind, dat vond ik natuurlijk ook heel mooi. Ik ben graag op concours, maar ook graag thuis. Echter als je dan wat meer thuis bent en wat meer traint, wil je het ook graag weer in praktijk brengen, voldoening uit je training halen.
Trots op CHIO Rotterdam
Ik ben dan ook enorm blij dat Rotterdam doorgaat. Ik ga daar sowieso graag heen, zulke wedstrijden zie je graag op de kalender. Alle ruiters willen daar heen, om het type concours, maar ook om de landenwedstrijd. Voor het team rijden is nu eenmaal mooi, het is een eer om voor je land te mogen rijden. Ik vind dat wij ruiters trots op jullie organisatie en sponsoren mogen zijn, het lukt jullie toch maar om het CHIO plaats te laten vinden”. Maikel begint te lachen: “Als ik trouwens aan Rotterdam denk, denk ik ook meteen aan het pannenkoekenhuis, De Big, het is een traditie geworden om daar eten. Maar ik denk ook aan jullie mooie bos. Ik heb al eerder gezegd, ik heb altijd het gevoel dat mijn paarden graag naar jullie concours komen. Je kunt er fijn met ze grazen, door het bos wandelen en ik zie dat ze zich daar lekker bij voelen. Voor mijzelf is het CHIO Rotterdam en voor het team rijden eigenlijk ook een droom die is uitgekomen. Vroeger kwam ik er met mijn vader en vond het allemaal heel indrukwekkend en nu mag ik er zelf rijden”.
De dag na het CHIO moet bondscoach Rob Ehrens het team voor Tokio bekend maken. Ziet de jonge, Brabantse topruiter zichzelf als een kanshebber ? “Dat is niet aan mij. Voorlopig moet Beauville zijn vormbehoud tonen. Nu heb ik hem mee in Madrid, daarna rij ik hem de Longines Global Tour in Valkenswaard en dan staat Rotterdam op agenda. Natuurlijk zit het in mijn achterhoofd zeker in de planning. De Olympische Spelen zijn het hoogst haalbare en daar wil iedereen rijden als je het gevoel hebt een bijdrage te kunnen leveren. Ik ben nu dus in Madrid. Volgende week ga ik naar Saint Tropez. Beauville gaat dan naar huis en loopt de week daarna Valkenswaard. De andere paarden gaan door. De weken tussen Valkenswaard en Rotterdam moet ik nog plannen, dat zullen waarschijnlijk 2* concoursen worden met jongere paarden.
Om mijn verhaal af te sluiten, ik zie echt uit naar Rotterdam. Wij ruiters kijken altijd uit naar de echt grote concoursen en helemaal in eigen land, maar nu nog meer dan anders, ik ga heel erg mijn best doen om jullie mooie sport te leveren”.
Alweer zo’n enthousiaste ruiter, hier doen organisatie, sponsoren en de vele vrijwilligers allemaal voor. Ook jij bedankt voor je tijd Maikel; Heel veel succes in Madrid, veel geluk met de kleine Sophie, beterschap voor Dana Blue en heel graag tot in Rotterdam!
bron: CHIO Rotterdam