Ook vandaag gunt Lisa Nooren ons een blik achter de schermen van haar Corona-dag. "Hi Again!," gaat de amazone van start. Vandaag begon eerst met een paar uurtjes les geven. Wilma Marklunds is een Zweedse amazone die via de Young Riders Academy bij ons terecht is gekomen. Haar doel dit jaar was de Europese Kampioenschappen in Vilamoura en beiden Henk en ik zouden haar gedurende dit traject begeleiden.
"...Het is nu nog afwachten of ze de kampioenschappen gaan uitstellen of dat deze afgelast worden – dit soort momenten zijn toch nog spannend.
Papa is natuurlijk nog altijd de hoofdtrainer maar we hebben samen besloten dat ik dit af en toe ook van hem overneem. Dit is voor mij een enorm goede oefening. Dat je een goede ruiter bent betekend niet automatisch dat je ook een goede trainer bent en vice versa. Het is niet altijd makkelijk om een gevoel dat voor jou als nature is onder woorden te brengen en te verwachten dat iemand dit gevoel ook beleeft. Ik vind het een heel leuke uitdaging om hieraan te werken en mezelf constant te kunnen verbeteren.
Na twee uurtjes les te hebben gegeven is het heerlijk om op mijn eerste paard te klimmen. Ik kan me totaal in een training verliezen, al heb ik een slechte dag ik kom altijd bijna gegarandeerd met een beter humeur van een paard af. So lucky dat ik dit mijn baan kan noemen! Als het eventjes lukt probeer ik op het moment de paarden voor de lunch af te werken. Dit geeft me de tijd om na de lunch op stal te helpen, er zijn altijd wel een of twee paarden die de wei niet in mogen en die dus hand gegraasd moeten worden of nog een keer extra de heuvel af moeten lopen. Ik kan nu ook eindelijk allerlei dingen doen die ik normaal graag uitstel. Vanmiddag op het programma stond het uitruimen, schoonmaken en herorganiseren van de vrachtwagen – I hate it maar mijn zus en onze manager stond zowat met de zweep achter me dus heb het helemaal netjes afgemaakt haha!
Begin van de avond duik in de keuken in – I love to cook! Vanavond staat risotto op het menu en de tweede er derde afleveringen van ‘The Last Dance’ kijken op Netflix over Michael Jordan en de Chicago Bulls, wat een inspiratie!
"...Het is nu nog afwachten of ze de kampioenschappen gaan uitstellen of dat deze afgelast worden – dit soort momenten zijn toch nog spannend.
Papa is natuurlijk nog altijd de hoofdtrainer maar we hebben samen besloten dat ik dit af en toe ook van hem overneem. Dit is voor mij een enorm goede oefening. Dat je een goede ruiter bent betekend niet automatisch dat je ook een goede trainer bent en vice versa. Het is niet altijd makkelijk om een gevoel dat voor jou als nature is onder woorden te brengen en te verwachten dat iemand dit gevoel ook beleeft. Ik vind het een heel leuke uitdaging om hieraan te werken en mezelf constant te kunnen verbeteren.
Na twee uurtjes les te hebben gegeven is het heerlijk om op mijn eerste paard te klimmen. Ik kan me totaal in een training verliezen, al heb ik een slechte dag ik kom altijd bijna gegarandeerd met een beter humeur van een paard af. So lucky dat ik dit mijn baan kan noemen! Als het eventjes lukt probeer ik op het moment de paarden voor de lunch af te werken. Dit geeft me de tijd om na de lunch op stal te helpen, er zijn altijd wel een of twee paarden die de wei niet in mogen en die dus hand gegraasd moeten worden of nog een keer extra de heuvel af moeten lopen. Ik kan nu ook eindelijk allerlei dingen doen die ik normaal graag uitstel. Vanmiddag op het programma stond het uitruimen, schoonmaken en herorganiseren van de vrachtwagen – I hate it maar mijn zus en onze manager stond zowat met de zweep achter me dus heb het helemaal netjes afgemaakt haha!
Begin van de avond duik in de keuken in – I love to cook! Vanavond staat risotto op het menu en de tweede er derde afleveringen van ‘The Last Dance’ kijken op Netflix over Michael Jordan en de Chicago Bulls, wat een inspiratie!