Voor dressuuramazone Laurence Roos is paardensport geen full time bezigheid. Haar inkomsten komen van haar praktijk als tandarts. Op het moment dat we haar bellen is Laurence bezig met…patiënten af te bellen.
“Dat is uiteraard niet aangenaam, maar het kan niet anders”, legt Laurence uit. “We hadden bij de beroepsvereniging van tandartsen aangedrongen op duidelijke maatregelen en die zijn er nu. Enkel de mensen met ondraaglijke tandpijn mogen nog tot bij ons komen. Ons beroep is risicovol want we komen heel dicht bij de patiënten. Bovendien verspreidt onze apparatuur ook een nevel die besmettelijk kan zijn. Dit is dus de enige logische beslissing, al hoop ik wel dat de coronacrisis niet al te lang zal duren. Drie weken zonder inkomsten is al heel wat, maar nog overkomelijk. Als het nog veel langer zou duren, dan zou het problematisch kunnen worden. Maar begrijp me niet verkeerd: de gezondheid van de bevolking gaat voor alles. We moeten er echt met vereende krachten alles aan doen om dit vervelende virus te bedwingen.”
Niet werken betekent wel meer tijd voor andere dingen. “Je kan het inderdaad ook positief bekijken. Dingen die je anders laat liggen wegens geen tijd, doe je nu wel: (lacht) de lenteschoonmaak bijvoorbeeld. Ik heb nu ook meer tijd om te trainen. Dat kan jammer genoeg wel niet meer op verplaatsing, maar thuis heb ik gelukkig ook alle vereiste accommodatie.”
Haar paard zal dus niet al te veel last ondervinden van deze onwezenlijke situatie, maar haar planning wordt wel verstoord. “Normaal zit ik nu midden in het competitieseizoen en is mijn planning opgemaakt met het oog op de Olympische Spelen in Tokio. Wedstrijdniveau is uiteraard wél van belang op dit moment. Ik hoop echt dat de Olympische Spelen zullen plaatsvinden. Het zijn mijn eerste Spelen, dus kan je begrijpen dat een afgelasting hard zou aankomen. Maar ik mag nog niet echt klagen. Wat moeten de zwemmers dan zeggen? Die hebben geen zwembad om te trainen. Of de spelers die in ploegverband zullen deelnemen. Het heeft weinig zin om de Spelen te laten plaatsvinden als heel wat atleten maar half voorbereid aankomen in Tokio, niet? Maar ik wil zeker nog niet doemdenken. Ik ga er nog altijd van uit dat ik naar Tokio ga.”
bron: KBRSF
“Dat is uiteraard niet aangenaam, maar het kan niet anders”, legt Laurence uit. “We hadden bij de beroepsvereniging van tandartsen aangedrongen op duidelijke maatregelen en die zijn er nu. Enkel de mensen met ondraaglijke tandpijn mogen nog tot bij ons komen. Ons beroep is risicovol want we komen heel dicht bij de patiënten. Bovendien verspreidt onze apparatuur ook een nevel die besmettelijk kan zijn. Dit is dus de enige logische beslissing, al hoop ik wel dat de coronacrisis niet al te lang zal duren. Drie weken zonder inkomsten is al heel wat, maar nog overkomelijk. Als het nog veel langer zou duren, dan zou het problematisch kunnen worden. Maar begrijp me niet verkeerd: de gezondheid van de bevolking gaat voor alles. We moeten er echt met vereende krachten alles aan doen om dit vervelende virus te bedwingen.”
Niet werken betekent wel meer tijd voor andere dingen. “Je kan het inderdaad ook positief bekijken. Dingen die je anders laat liggen wegens geen tijd, doe je nu wel: (lacht) de lenteschoonmaak bijvoorbeeld. Ik heb nu ook meer tijd om te trainen. Dat kan jammer genoeg wel niet meer op verplaatsing, maar thuis heb ik gelukkig ook alle vereiste accommodatie.”
Haar paard zal dus niet al te veel last ondervinden van deze onwezenlijke situatie, maar haar planning wordt wel verstoord. “Normaal zit ik nu midden in het competitieseizoen en is mijn planning opgemaakt met het oog op de Olympische Spelen in Tokio. Wedstrijdniveau is uiteraard wél van belang op dit moment. Ik hoop echt dat de Olympische Spelen zullen plaatsvinden. Het zijn mijn eerste Spelen, dus kan je begrijpen dat een afgelasting hard zou aankomen. Maar ik mag nog niet echt klagen. Wat moeten de zwemmers dan zeggen? Die hebben geen zwembad om te trainen. Of de spelers die in ploegverband zullen deelnemen. Het heeft weinig zin om de Spelen te laten plaatsvinden als heel wat atleten maar half voorbereid aankomen in Tokio, niet? Maar ik wil zeker nog niet doemdenken. Ik ga er nog altijd van uit dat ik naar Tokio ga.”
bron: KBRSF