Nu het vast staat dat de Olympische Spelen van Tokio zullen plaatsvinden van 23 juli tot en met 8 augustus van volgend jaar, weten de Belgische atleten waar ze aan toe zijn. Dat is ook zo voor Karin Donckers, icoon van de Belgische eventingsport. Het uitstel van de Spelen betekent voor haar ook dat ze de jacht op de evenaring van het record aantal Belgische deelnames (7) aan de Spelen even on hold moet zetten.
“Eigenlijk is het wel goed dat de Spelen met een jaar zijn uitgesteld”, begint Karin. “Om echt klaar te zijn heb je toch enkele topwedstrijden nodig om in het goede ritme naar Tokio te kunnen trekken. Dat ging door het coronavirus niet mogelijk zijn. Alleen hadden de Spelen voor mij volgend jaar wel plaats mogen vinden in de lente omdat de weersomstandigheden dan toch wel iets beter zijn. Daarmee bedoel ik iets minder vochtig en iets minder warm. Maar ik klaag dus niet.”
Atleten die nu al zeker waren van hun kwalificatie voor de Spelen, kregen de garantie dat hun ticket ook geldt voor volgend jaar. Geldt dat ook voor jou?
“Dat is in mijn geval nog niet zeker. Ik zal volgend jaar in de aanloop naar de Spelen mijn vormbehoud moeten bewijzen. Ik heb voor België weliswaar die ene individuele plaats afgedwongen. Hadden de Spelen dit jaar zoals voorzien plaatsgevonden, dan zou die plaats zeker door mij zijn ingevuld, ten minste als mijn paard Fletcha van ‘t Verahof blessurevrij was gebleven. Daar was iedereen het over eens. Fletcha wordt volgend jaar 16 jaar. Dat is in eventing nog altijd een competitieve leeftijd. Gazelle de la Brasserie was in Londen zelfs al 18 jaar. Maar het neemt niet weg dat de Belgische concurrenten op vinkenslag zullen liggen. En gelijk hebben ze. Stel dat ik in de lente van volgend jaar het plots laat afweten en een ander doet het een pak beter, dan zal de Belgische Federatie genoodzaakt zijn om in te grijpen. (lacht) Maar laat het duidelijk zijn: ik zal hard proberen om het niet zo ver te laten komen. Alleen is er nu wel de vraag wat de FEI zal verwachten. Moeten we ons nog eens gaan bewijzen in een ‘lange’ 4* wedstrijd of niet? Het is allemaal nog wat koffiedik kijken. Ik ben benieuwd hoe de FEI de kalender voor volgend jaar zal indelen.”
Fletcha heeft nog een competitieve leeftijd, zeg je, maar wat mocht er plots toch iets gebeuren met hem?
“Ik heb een plan B en een plan C. Mijn 13-jarige merrie Grandioz deed het begin maart nog heel goed in Portugal. In springen en cross is ze zelfs uitstekend. Dressuur is haar mindere punt maar daar zijn we hard op aan het werken. En er is ook nog Leipheimer van ’t Verahof. Deze hengst is nog maar 9 jaar en wordt er volgend jaar dus 10. Dat is nog pril jong, maar ook hij heeft in de 4* wedstrijd in Portugal zijn potentieel laten zien. In principe zijn dat dus goede ‘opvolgers’, want de bedoeling is altijd om met Fletcha naar de Spelen te gaan. Die is gewoon heel ervaren.”
Het uitstel van de Spelen betekent voor jou ook dat je jouw jacht op het Belgische record van 7 deelnames aan de Spelen moet uitstellen. Stel, in het slechtste geval, dat je er niet bij zou zijn in 2021 in Tokio?
“Zoals al gezegd ga ik er van uit dat ik er wél bij zal zijn. Eerlijk, die evenaring van dat record van tafeltennisser Jean-Michel Saive zou uiteraard heel mooi zijn, maar ik lig er niet wakker van. Op dit moment vind ik het veel belangrijker dat dat coronavirus zo snel mogelijk wordt bedwongen en dat we weer met de competitie kunnen beginnen. Ik trek nu best wel mijn plan hoor. Ik kan thuis trainen op alle onderdelen. Zelfs voor de cross heb ik hindernissen die ik kan verplaatsen. Maar thuis trainen is uiteraard nooit hetzelfde als er vol voor gaan in een echte topwedstrijd.”
Je zal volgend jaar 50 zijn. Wil het lichaam nog altijd mee?
(lacht) “Bedankt om mij aan mijn leeftijd te herinneren. Het valt allemaal goed mee hoor. Ok, ik heb in de herfst van vorig jaar nog een schouderoperatie ondergaan en ook enkele ribben heb ik gebroken, maar dat hoort nu éénmaal bij eventing. Je moet tegen een stoot kunnen, maar ik kan je zeggen dat mijn lichaam fitter aanvoelt dan pakweg 20 jaar geleden. In 2000 heb ik mijn rug gebroken op de Olympische Spelen in Sydney. Sindsdien doe ik elke dag een twintigtal minuten aangepaste rugoefeningen en zit ik ook twee tot drie keer in de week op de fiets. Dat maakt echt een verschil hoor. Begin maart heb ik in Portugal nog vijf paarden gereden tussen 9u en 14u30. En reken dat je de verschillende parcours van 4 of 6 km ook nog telkens afstapt. Dat kan tellen, niet? Conditioneel is er geen probleem. Dat zal ook volgend jaar nog zo zijn.”
Tot slot nog een quizvraag: welke andere Belg, naast Jean-Michel Saive, heeft al 7 keer deelgenomen aan de Olympische Spelen?
“Is er nóg een Belg die 7 keer heeft deelgenomen? Dat wist ik niet, maar zou ik dus echt wel moeten weten, mocht ik dat record ooit evenaren. Iedereen heeft het altijd alleen maar over Jean-Michel Saive. Over wie hebben we het?
Zijn naam is François Lafortune jr. De man is intussen 87 jaar en nam tussen 1952 en 1976 zeven keer deel aan de Spelen als karabijnschutter.
“Dat ga ik vanaf nu zeker onthouden. Bedankt voor de info.”
Graag gedaan.
bron: equibel
“Eigenlijk is het wel goed dat de Spelen met een jaar zijn uitgesteld”, begint Karin. “Om echt klaar te zijn heb je toch enkele topwedstrijden nodig om in het goede ritme naar Tokio te kunnen trekken. Dat ging door het coronavirus niet mogelijk zijn. Alleen hadden de Spelen voor mij volgend jaar wel plaats mogen vinden in de lente omdat de weersomstandigheden dan toch wel iets beter zijn. Daarmee bedoel ik iets minder vochtig en iets minder warm. Maar ik klaag dus niet.”
Atleten die nu al zeker waren van hun kwalificatie voor de Spelen, kregen de garantie dat hun ticket ook geldt voor volgend jaar. Geldt dat ook voor jou?
“Dat is in mijn geval nog niet zeker. Ik zal volgend jaar in de aanloop naar de Spelen mijn vormbehoud moeten bewijzen. Ik heb voor België weliswaar die ene individuele plaats afgedwongen. Hadden de Spelen dit jaar zoals voorzien plaatsgevonden, dan zou die plaats zeker door mij zijn ingevuld, ten minste als mijn paard Fletcha van ‘t Verahof blessurevrij was gebleven. Daar was iedereen het over eens. Fletcha wordt volgend jaar 16 jaar. Dat is in eventing nog altijd een competitieve leeftijd. Gazelle de la Brasserie was in Londen zelfs al 18 jaar. Maar het neemt niet weg dat de Belgische concurrenten op vinkenslag zullen liggen. En gelijk hebben ze. Stel dat ik in de lente van volgend jaar het plots laat afweten en een ander doet het een pak beter, dan zal de Belgische Federatie genoodzaakt zijn om in te grijpen. (lacht) Maar laat het duidelijk zijn: ik zal hard proberen om het niet zo ver te laten komen. Alleen is er nu wel de vraag wat de FEI zal verwachten. Moeten we ons nog eens gaan bewijzen in een ‘lange’ 4* wedstrijd of niet? Het is allemaal nog wat koffiedik kijken. Ik ben benieuwd hoe de FEI de kalender voor volgend jaar zal indelen.”
Fletcha heeft nog een competitieve leeftijd, zeg je, maar wat mocht er plots toch iets gebeuren met hem?
“Ik heb een plan B en een plan C. Mijn 13-jarige merrie Grandioz deed het begin maart nog heel goed in Portugal. In springen en cross is ze zelfs uitstekend. Dressuur is haar mindere punt maar daar zijn we hard op aan het werken. En er is ook nog Leipheimer van ’t Verahof. Deze hengst is nog maar 9 jaar en wordt er volgend jaar dus 10. Dat is nog pril jong, maar ook hij heeft in de 4* wedstrijd in Portugal zijn potentieel laten zien. In principe zijn dat dus goede ‘opvolgers’, want de bedoeling is altijd om met Fletcha naar de Spelen te gaan. Die is gewoon heel ervaren.”
Het uitstel van de Spelen betekent voor jou ook dat je jouw jacht op het Belgische record van 7 deelnames aan de Spelen moet uitstellen. Stel, in het slechtste geval, dat je er niet bij zou zijn in 2021 in Tokio?
“Zoals al gezegd ga ik er van uit dat ik er wél bij zal zijn. Eerlijk, die evenaring van dat record van tafeltennisser Jean-Michel Saive zou uiteraard heel mooi zijn, maar ik lig er niet wakker van. Op dit moment vind ik het veel belangrijker dat dat coronavirus zo snel mogelijk wordt bedwongen en dat we weer met de competitie kunnen beginnen. Ik trek nu best wel mijn plan hoor. Ik kan thuis trainen op alle onderdelen. Zelfs voor de cross heb ik hindernissen die ik kan verplaatsen. Maar thuis trainen is uiteraard nooit hetzelfde als er vol voor gaan in een echte topwedstrijd.”
Je zal volgend jaar 50 zijn. Wil het lichaam nog altijd mee?
(lacht) “Bedankt om mij aan mijn leeftijd te herinneren. Het valt allemaal goed mee hoor. Ok, ik heb in de herfst van vorig jaar nog een schouderoperatie ondergaan en ook enkele ribben heb ik gebroken, maar dat hoort nu éénmaal bij eventing. Je moet tegen een stoot kunnen, maar ik kan je zeggen dat mijn lichaam fitter aanvoelt dan pakweg 20 jaar geleden. In 2000 heb ik mijn rug gebroken op de Olympische Spelen in Sydney. Sindsdien doe ik elke dag een twintigtal minuten aangepaste rugoefeningen en zit ik ook twee tot drie keer in de week op de fiets. Dat maakt echt een verschil hoor. Begin maart heb ik in Portugal nog vijf paarden gereden tussen 9u en 14u30. En reken dat je de verschillende parcours van 4 of 6 km ook nog telkens afstapt. Dat kan tellen, niet? Conditioneel is er geen probleem. Dat zal ook volgend jaar nog zo zijn.”
Tot slot nog een quizvraag: welke andere Belg, naast Jean-Michel Saive, heeft al 7 keer deelgenomen aan de Olympische Spelen?
“Is er nóg een Belg die 7 keer heeft deelgenomen? Dat wist ik niet, maar zou ik dus echt wel moeten weten, mocht ik dat record ooit evenaren. Iedereen heeft het altijd alleen maar over Jean-Michel Saive. Over wie hebben we het?
Zijn naam is François Lafortune jr. De man is intussen 87 jaar en nam tussen 1952 en 1976 zeven keer deel aan de Spelen als karabijnschutter.
“Dat ga ik vanaf nu zeker onthouden. Bedankt voor de info.”
Graag gedaan.
bron: equibel