Skip to content

Copyright

Broers Anky: "Er is heel wat trots, maar we lopen niet naast onze schoenen."

Afgelopend weekend sprak het Brabants Dagblad met Eric en Wilco van Grunsven, de broers van Nederlands levende legende, Anky van Grunsven. "Wij zijn wel trots op haar, maar we lopen niet naast onze schoenen. En ons Anky zelf al helemaal niet."

"Anky groeide echt niet op als een Penny-meisje. Het paardrijden werd bij ons thuis heel zakelijk benaderd," vertellen de broers.

De basis voor Anky's successtory werd gelegd toen ze op haar zesde verjaardag van haar ouders een eigen pony kreeg, Heleentje. Verder dan borstelen kwam ze niet: ze durfde er het eerste jaar niet op. "Wij reden ook allebei paard," zeggen de broers. "Dat waren bij ons thuis de twee hoofdthema's: bouwen en paardrijden." De broers hielden het wel bij de springsport.

"Hoewel ze talent had, draaide thuis echt niet alles om haar. Langzaam maar zeker begon ze de manege over te nemen. Dat is heel natuurlijk gegaan, ze groeide er gewoon in. Anky groeide echt niet op als een Penny-meisje. Het paardrijden werd bij ons thuis heel zakelijk benaderd. Toen ze slaagde voor de havo kreeg ze van ons vader een kasboek met de woorden ‘veel succes’. Met andere woorden: ze moest voortaan zelf de inkomsten en uitgaven bijhouden."


Lees volledig interview: KLIK HIER

bron: Brabants Dagblad

"Anky groeide echt niet op als een Penny-meisje. Het paardrijden werd bij ons thuis heel zakelijk benaderd," vertellen de broers.

De basis voor Anky's successtory werd gelegd toen ze op haar zesde verjaardag van haar ouders een eigen pony kreeg, Heleentje. Verder dan borstelen kwam ze niet: ze durfde er het eerste jaar niet op. "Wij reden ook allebei paard," zeggen de broers. "Dat waren bij ons thuis de twee hoofdthema's: bouwen en paardrijden." De broers hielden het wel bij de springsport.

"Hoewel ze talent had, draaide thuis echt niet alles om haar. Langzaam maar zeker begon ze de manege over te nemen. Dat is heel natuurlijk gegaan, ze groeide er gewoon in. Anky groeide echt niet op als een Penny-meisje. Het paardrijden werd bij ons thuis heel zakelijk benaderd. Toen ze slaagde voor de havo kreeg ze van ons vader een kasboek met de woorden ‘veel succes’. Met andere woorden: ze moest voortaan zelf de inkomsten en uitgaven bijhouden."


Lees volledig interview: KLIK HIER

bron: Brabants Dagblad

Vorige Jonge talenten opnieuw onder de hamer bij Paul Schockemöhle Volgende Mansur's Babylotte door blijvend blessureleed met vervroegd pensioen