"We hadden eigenlijk met hem afgesproken op The Dutch Masters – Indoor Brabant, maar moeten het nu helaas doen met een telefonisch gesprek. Hij is er duidelijk nog aangeslagen door, de teleurstelling klinkt door in zijn stem als we even praten over de onwerkelijke dagen die achter de rug zijn." schrijft CHIO Rotterdam. “Natuurlijk hebben we met de Nederlandse ruiters gesproken over wat er speelde m.b.t. het Corona virus, maar we wilden graag rijden en we wilden ook de organisatie, laten zien dat we achter hen staan. Dat het zo, en zo plotseling is geëindigd, is heel erg triest”.
Over tot de orde van de dag. Na de bondscoach van de springruiters Rob Ehrens laten we graag dressuur bondscoach Alex van Silfhout aan het woord richting Tokio.
Ruim een jaar geleden spraken we hem, precies één dag nadat hij was aangesteld in zijn huidige functie. Als we hem vragen hoe hij dit jaar heeft ervaren, antwoordt hij eerlijk: “Toen ze me vroegen had ik daarover in eerste instantie gemengde gevoelens. Ik beleefde een succesvolle tijd bij de jeugd en succes is leuk. Maar anderzijds dacht ik dat ik ook bij de senioren positief mijn steentje bij zou kunnen dragen en dus ben ik de uitdaging aangegaan. Ik denk dat dat gelukt is. We hebben goede kaders en alles loopt positief, ik heb geen moment spijt gehad.
Het EK in Rotterdam heeft daar zeker aan bijgedragen. Het was mijn eerste kampioenschap in deze rol en het resultaat was natuurlijk grandioos. Ondanks dat het een EK in eigen land was. Ondanks ja, want ik vind een kampioenschap in eigen land moeilijker. De focus is moeilijker, er zijn veel bekenden, de druk is hoger. Maar alles ging super, iedereen heeft optimaal gereden, ik kan daar nog steeds alleen maar blij mee zijn.
Nu kijken we uit naar het volgende kampioenschap en niet het minste, de Olympische Spelen in Tokio. Daarvoor hebben we 2 observatiemomenten, het NK in Ermelo en het CHIO Rotterdam. Dit zijn dus hele belangrijke wedstrijden voor onze dressuurruiters, hier moet duidelijk worden wie een teamplaats verdienen en wie net niet. Niet alleen de plaatsing zal overigens tellen, ik hou rekening met meer factoren, te denken aan zaken als het reizen en de warmte. We hebben geen hele grote groep die in aanmerking komt, maar toch wel 5, 6, 7 combinaties, een mix van de gevestigde orde en combinaties die zich recent hebben laten zien. We moeten met iedereen rekening houden.
Rotterdam wordt dit jaar wel heel belangrijk. Het is al bekend dat de landen die in Tokio starten hier ook rijden en dat ook de juryleden die in Tokio actief zullen zijn in Rotterdam in de juryhokjes plaats nemen. We moeten dus echt goed voor de dag komen. Stel dat we een mindere dag hebben, dan moeten we in Tokio wel heel goed ons best doen om die indruk te wissen, want hoe je het ook wendt of keert, het blijft toch een jurysport.
Op het EK in Rotterdam waren we geen favoriet, maar we haalden wel zilver. Natuurlijk was dat, omdat Charlotte Dujardin gediskwalificeerd werd, maar het kan ook andersom zijn, het kwartje kan altijd naar twee kanten vallen. Natuurlijk heb je wat geluk nodig, maar als alles meezit en de flow is goed, kan het verrassend eindigen. Dit geldt overigens ook voor de andere landen. Met het oog op Tokio zijn we zeker niet slechter geworden, zelfs beter, durf ik te zeggen. Maar andere landen zitten ook niet stil, ik was onlangs in Herning en daar was ik bijvoorbeeld onder de indruk van de Denen.
Tenslotte wil ik graag zeggen dat ik hoop dat onze ruiters veel belangstelling krijgen in Ermelo en Rotterdam. Dit zijn echt belangrijke wedstrijden en de ruiters voelen zich gesteund als ze op alle manieren veel aandacht krijgen. Volle tribunes zijn zo’n vorm van steun en daarnaast, ze houden wel van een feestje !”
bron: CHIO
Over tot de orde van de dag. Na de bondscoach van de springruiters Rob Ehrens laten we graag dressuur bondscoach Alex van Silfhout aan het woord richting Tokio.
Ruim een jaar geleden spraken we hem, precies één dag nadat hij was aangesteld in zijn huidige functie. Als we hem vragen hoe hij dit jaar heeft ervaren, antwoordt hij eerlijk: “Toen ze me vroegen had ik daarover in eerste instantie gemengde gevoelens. Ik beleefde een succesvolle tijd bij de jeugd en succes is leuk. Maar anderzijds dacht ik dat ik ook bij de senioren positief mijn steentje bij zou kunnen dragen en dus ben ik de uitdaging aangegaan. Ik denk dat dat gelukt is. We hebben goede kaders en alles loopt positief, ik heb geen moment spijt gehad.
Het EK in Rotterdam heeft daar zeker aan bijgedragen. Het was mijn eerste kampioenschap in deze rol en het resultaat was natuurlijk grandioos. Ondanks dat het een EK in eigen land was. Ondanks ja, want ik vind een kampioenschap in eigen land moeilijker. De focus is moeilijker, er zijn veel bekenden, de druk is hoger. Maar alles ging super, iedereen heeft optimaal gereden, ik kan daar nog steeds alleen maar blij mee zijn.
Nu kijken we uit naar het volgende kampioenschap en niet het minste, de Olympische Spelen in Tokio. Daarvoor hebben we 2 observatiemomenten, het NK in Ermelo en het CHIO Rotterdam. Dit zijn dus hele belangrijke wedstrijden voor onze dressuurruiters, hier moet duidelijk worden wie een teamplaats verdienen en wie net niet. Niet alleen de plaatsing zal overigens tellen, ik hou rekening met meer factoren, te denken aan zaken als het reizen en de warmte. We hebben geen hele grote groep die in aanmerking komt, maar toch wel 5, 6, 7 combinaties, een mix van de gevestigde orde en combinaties die zich recent hebben laten zien. We moeten met iedereen rekening houden.
Rotterdam wordt dit jaar wel heel belangrijk. Het is al bekend dat de landen die in Tokio starten hier ook rijden en dat ook de juryleden die in Tokio actief zullen zijn in Rotterdam in de juryhokjes plaats nemen. We moeten dus echt goed voor de dag komen. Stel dat we een mindere dag hebben, dan moeten we in Tokio wel heel goed ons best doen om die indruk te wissen, want hoe je het ook wendt of keert, het blijft toch een jurysport.
Op het EK in Rotterdam waren we geen favoriet, maar we haalden wel zilver. Natuurlijk was dat, omdat Charlotte Dujardin gediskwalificeerd werd, maar het kan ook andersom zijn, het kwartje kan altijd naar twee kanten vallen. Natuurlijk heb je wat geluk nodig, maar als alles meezit en de flow is goed, kan het verrassend eindigen. Dit geldt overigens ook voor de andere landen. Met het oog op Tokio zijn we zeker niet slechter geworden, zelfs beter, durf ik te zeggen. Maar andere landen zitten ook niet stil, ik was onlangs in Herning en daar was ik bijvoorbeeld onder de indruk van de Denen.
Tenslotte wil ik graag zeggen dat ik hoop dat onze ruiters veel belangstelling krijgen in Ermelo en Rotterdam. Dit zijn echt belangrijke wedstrijden en de ruiters voelen zich gesteund als ze op alle manieren veel aandacht krijgen. Volle tribunes zijn zo’n vorm van steun en daarnaast, ze houden wel van een feestje !”
bron: CHIO