Samen runnen ze Equipe Paardenverzekeringen: Nicole Bergmans en Danielle van Etten. Bescheiden als ze zijn vanuit een kleinschalig kantoor in het Brabantse Waspik. En samen gedreven om klanten persoonlijk en goed te bedienen, duidelijkheid te verschaffen en de paardenverzekeringstak een beter imago te bezorgen. Geen van beiden had ervaring in de verzekeringswereld. Hoe je er zo in terecht kunt komen….. Nicole Bergmans nam in 2006 met partner Tonnie Verhees de Fairmount verzekeringsportefeuille over. Ze kende de paardenwereld: “Als peuter mocht ik mee met m’n vader die weleens een bosritje maakte, of bij m’n opa voorop in het zadel.” De belangrijkste ervaring deed ze daarna op bij een manege in de buurt: “Daar heb ik heel veel meegeholpen, als groom mee op concours, paarden scheren, buitenritten begeleiden, noem maar op. Een vriendin op de manege had twee paarden en reed er maar een.  Ik mocht haar tweede paard rijden en zo zijn we jarenlang met veel plezier samen op concours gegaan, zij met een jonge L’Espoir en ik met een Roemer, die M-springen liep toen hij verkocht werd.“ Daarna runden Nicole en Tonnie een kleine handelsstal vanuit hun huis: jonge paarden aankopen, trainen en verkopen als ze netjes een parcours liepen. Dat combineerde Nicole met heel ander werk: “Ik had een toeristische opleiding en ik ben stewardess geworden bij de KLM. Internationaal vliegen, dat heb ik vier jaar gedaan. Ik ben ermee gestopt omdat het toch moeilijk te combineren viel met de paarden. Daarom ben ik toen halve dagen als management-assistente gaan werken. Paarden waren altijd al een hobby maar toen liep het redelijk uit de hand, semi-professioneel als je het zo mag noemen. Tonnie werkte daarnaast in de paardenverzekeringen en toen zich de mogelijkheid voordeed, hebben we de Fairmount portefeuille overgenomen.” Nicole begon met een paar maanden meelopen op het kantoor in Kinrooi, vlak bij Weert, waar verschillende gesprekken hebben plaatsgevonden met verzekeraar XL Catlin Insurance Company UK Ltd een syndicaat van Lloyds of London, die de zogenaamde risicodrager is. Vervolgens kregen ze groen licht om de portefeuille over te nemen: “We hadden plotseling een heel aantal klanten, vaak met meerdere paarden, bij wie nog best wat te doen viel. Plus dat de automatisering ook niet echt meer voldeed. We hebben de zaak naar ons eigen idee op orde gebracht, op een manier dat het voor de klant ook begrijpelijk is.  We hebben klanten benaderd of en hoe we verder zouden kunnen komen. Ik deed vooral de binnendienst, moest studies doen, Tonnie deed de buitendienst. Er kwam heel veel op ons af en zeker de eerste jaren hebben we echt heel hard gewerkt.” “De verzekeringsproducten waren op zichzelf wel goed maar wij wilden veel meer duidelijkheid in de pakketten, zodat klanten precies weten wat wel en wat niet verzekerd is. We hebben veel energie gestoken in de aanpassing van de voorwaarden, vooral om het inzichtelijk te maken. Daarnaast is er de laatste jaren op juridisch gebied en regelgeving veel veranderd en moet er maandelijks veel gerapporteerd worden aan de risicodrager.  Plus alle communicatie in het Engels, dat was in het begin best even lastig met alle vaktermen op het gebied van paarden en verzekeringen.” In die hectische drukte kwam het goed uit dat Danielle van Etten uit Sprang-Capelle op kantoor kwam bijspringen naast haar studie Vrijetijdswetenschappen aan de Universiteit van Tilburg: “Ik kwam eigenlijk op de kinderen passen en ben als vakantiebaantje steeds wat meer dingen gaan doen. En toen ik klaar was met mijn studie, ben ik blijven hangen. Mijn man was springruiter, mijn schoonfamilie heeft paarden maar ik heb zelf nooit gereden. En de verzekeringswereld was nieuw. Maar het werd al heel snel een leuke uitdaging, met elke dag de diversiteit van zo’n klein kantoor, de verhalen van mensen, de uitdagingen om zaken uit te zoeken, op te lossen en te verbeteren. Ik heb het altijd met veel plezier gedaan, en dat is nog steeds zo. Op kantoor doe ik vooral het verzekeringstechnische en het systeemtechnische gedeelte, ik ben niet de aangewezen persoon om paarden te gaan bekijken. Het lag ook voor de hand dat ik diploma’s zou gaan halen en die heb ik nu allemaal. En ik houd ze up-to-date, dat is verplicht binnen een bedrijf als het onze.” [caption id="attachment_169318" align="alignnone" width="1200"] Danielle van Etten[/caption] Danielle spreekt tegenwoordig over ‘ons bedrijf’. Toen Nicole Bergmans en Tonnie Verhees prive elk hun eigen weg gingen, kwam de vraag of Danielle de aandelen van Tonnie over wilde nemen: “Dat was wel wat, daar heb ik goed over na moeten denken. Ik was zwanger van mijn eerste maar die kans wilde ik toch niet laten schieten. In 2014 kwam de vraag, twee jaar geleden heeft de overdracht plaatsgevonden. Nicole ging met haar ervaring de buitendienst doen, ik deed de binnendienst. Nicole was toch al het gezicht op concoursen en evenementen, veel mensen kenden haar al. En ze had het voordeel dat ze jarenlang ervaring had met de binnendienst.” En nu, twaalf jaar na de start van Equipe Paardenverzekeringen, staat Nicole (tweede helft veertig) samen met Danielle (vooraan dertig) aan het roer. Meiden met een missie: “Wat we eigenlijk willen is het imago van paardenverzekeringen verbeteren. Mensen kennen de verhalen wel dat een verzekeraar een paard na overname doorverkoopt. Dat soort praktijken zijn bij ons gegarandeerd nooit voorgekomen. En ze komen eigenlijk al heel veel jaren niet meer voor. Voor zover wij weten geldt dit ook voor de andere paardenverzekeraars in Nederland. Onze eerste prioriteit is in elk geval onze klanten heel goed te informeren over wat er wel en wat er niet verzekerd is.  Daarom hebben we geen vijfentwintig verschillende pakketten: bij ons maar drie, waaruit je heel duidelijk kunt opmaken wat wel en wat niet verzekerd is. Op kantoor word je geconfronteerd met allerlei schades. Soms schokkende zaken zoals een paard dat in een sloot verdronken is, een paard dat door de bodem van een trailer is gezakt, een veulen met een slagaderlijke bloeding op de dag van aankoop, een paard dat met kar en al in een winkeletalage terecht is gekomen. Gelukkig zijn er ook schadegevallen met een goede afloop, waarin we echt iets hebben kunnen betekenen voor het paard en de verzekeringnemer. Daar doen we het uiteindelijk voor, het welzijn van de paarden in Nederland verbeteren, en elk paard dat we daarbij kunnen helpen is er een. Je hebt in de verzekeringspraktijk wel een bepaalde vertrouwensband met je klanten nodig. Er zijn altijd mensen die proberen te profiteren van een verzekering, het lastige daarvan is dat de goede klanten daar uiteindelijk de dupe van zijn. Aan ons de taak om de goeden van de kwaden te scheiden.” Equipe werkt met vijf vrouwen op kantoor. Daarbij is een voormalig dierenarts actief in het noorden van Nederland en werken we samen met een vaste veterinair adviseur. Nicole: “Op kantoor werken we niet allemaal fulltime. Vijf vrouwen? Dat levert geen enkel probleem op. We zijn eerlijk naar elkaar, goed op elkaar ingespeeld en iedereen heeft een eigen taak. We mogen in de handjes klappen met de motivatie van onze medewerkers. En dat we geen groot kantoor hebben, werkt heel goed om het persoonlijk te houden voor onze klanten. Als ze iemand spreken over een schade of een acceptatie krijgen ze geen helpdesk aan de lijn, klanten zijn geen nummertje. Wij kiezen voor een persoonlijke benadering, met interesse in paarden en hetgeen onze klanten bezighoudt, soms ook medeleven. Mensen willen af en toe ook hun verhaal kwijt, daar nemen we de tijd voor.” Equipe Paardenverzekeringen op Universal Horse Data Equipe Paardenverzekeringen op Facebook Equipe Paardenverzekeringen website