Ze is nog maar 13 jaar oud maar toch al opmerkelijk duidelijk in haar ideeën over haar sport. Cejay Joosten uit Zevenaar is een van de weinige internationaal springende amazones in de ‘children’-klasse. Het afgelopen jaar leverde de deelname aan het Europees Kampioenschap een flinke teleurstelling op maar dit jaar gaat ze opnieuw voor een EK-plaats, hopelijk dan wel met een Nederlands team. Het EK voor de children werd vorig jaar gehouden in het Slowaakse Samorin. Cejay reed er als enige Nederlandse children-vertegenwoordiger van de 103 deelnemers met haar Sagnol een foutloze ronde op de eerste dag. Op de rustdag die volgde, was ze van plan om dressuurmatig te gaan werken: “Ik voelde toen direct dat het niet goed was. We hebben Sagnol daar laten scannen, bleek ie een gaatje in zijn pees te hebben. Er was iets van buitenaf tegenaan gekomen maar we weten nog niet wat het is geweest.” Cejay bleef op het EK in Samorin, waar ze geweldig opgevangen werd door de teamleden vanuit de junioren en young riders. En toen volgde een lange periode van revalidatie in een Duitse kliniek, waarbij Cejay tijdens de behandeling Sagnol steeds moest blijven rijden: “In het begin elk dag erheen, lange stukken stappen, daarna draven, later weer een beetje galopperen. Daarna twee of drie keer in de week. En nu is Sagnol weer klaar.” Cejay stapte al op haar 12e over op de paarden na een korte maar intensieve ponycarrière waarin ze ook internationaal wist te presteren met haar twee D-pony’s. Daarvoor was er o.a. de C-pony J’s Lisa en het begon met het A-tje Sunny. Voor de overstap naar de paarden leste ze behalve bij haar vaste instructrice Angelie Tap ook bij het Hippisch Trainings Centrum van Egbert van Roekel in Ede en bij de regiobeloften met haar pony’s. Daar bleek Sagnol (v. Silvano N) beschikbaar, een ervaren leerpaard dat al eerder 1.40m had gelopen en met Nienke Z1-dressuur, ZZ-springen en eventing had gelopen. Cejay startte er mee in de klasse B en en jaar later toen ze naar het EK in Samorin ging, was ze Z geklasseerd: “Nog nooit zo’n braaf paard gezien! Hij was heel braaf, overal waar je ‘m voorzette, het maakte niet uit, hij sprong er overheen. Daar heb ik veel van geleerd en hopelijk zit ik nu in het team voor het EK in Fontainebleau.” [caption id="attachment_163365" align="alignnone" width="404"] Cejay Joosten met haar trainster Angelie Tap[/caption] Het is nog niet zo heel lang dat de children-rubrieken werden geïntroduceerd, rubrieken voor kinderen tot en met 14 jaar. Omdat Cejay met haar pony Excellent geselecteerd was voor de talentendag mocht ze bij pony-bondscoach Edwin Hoogenraat in de les. Die vroeg Cejay of ze niet een keer haar paard mee wilde nemen omdat hij via-via erover gehoord had. Ze mocht voorrijden bij children-bondscoach Luc Steeghs en bondscoach senioren Rob Ehrens en niet veel later kwam de brief dat Cejay geselecteerd was voor de children-groep. Vorig jaar werd ze in het NK in Mierlo tweede met Sagnol: “Tijdens dat NK wist ik nog niet zo goed wat het was, die children-rubrieken. In het begin deden maar een paar Nederlanders mee, internationaal ongeveer drie of vier, nu al een stuk of tien internationaal. In Mierlo starten er dit jaar wel zesentwintig. Het is leuk omdat het sport met anderen van je eigen leeftijd is, met een kleine groep, we kennen elkaar allemaal. Eigenlijk een soort ponyrijden maar dan op een paard. In begin was het best wel moeilijk, dat internationale. Mijn eerste wedstrijd in Jumping Achterhoek ging zeker niet zoals gehoopt maar daarna is het langzamerhand steeds beter gegaan. Ik had daarvoor alleen een keer internationaal in Wierden lichte toer gereden bij de pony’s maar bij de paarden is het toch anders. De aankomst, de vet check, alles eromheen, spannend allemaal. Jammer dat dit mijn laatste jaar alweer wordt.” [caption id="attachment_163366" align="alignnone" width="589"] Cejay Joosten met Sagnol in Samorin[/caption] Naast Sagnol rijdt Cejay nog enkele paarden. Haar eigen American Pie breng ze uit in het 1.30m, Action die voor de helft in eigendom is van Jurgen Stenfert in het 1.25m en Evakarla van Hans Hendriks Sporthorses rijdt ze in het 1.20m. Twee of drie keer in de week begeleidt Angelie Tap haar bij het springen. Eerder combineerde ze dat nog met een tweewekelijkse les van Luc Steeghs. En dat weet ze allemaal te matchen met de sportklas op het Candea College in Duiven: “Vijf uur in de week hebben we daar sport maar ik kan die tijd ook gebruiken om bij voorbeeld toetsen in te halen. Als ik van school ben, ga ik twee uur huiswerk maken, daarna ga ik naar stal om de paarden te rijden. Les van Angelie, of de stapmolen, afwisselend de galoppeerbaan, daar zijn mogelijkheden genoeg. Dan ben ik om een uur of 9 of 10 thuis. Mijn vader gaat altijd mee, hij heeft vroeger ook gesprongen. En mijn moeder gaat altijd mee op wedstrijd.” Haar toekomstdroom ziet Cejay ook al duidelijk voor zich: “Wat ik heel leuk zou vinden is een eigen stal met een restaurant erbij. Ik vind koken ook heel leuk. Daar heb ik nu niet al te veel tijd voor natuurlijk, maar een tijdje geleden, toen ik nog niet zoveel paarden had, kookte ik best vaak voor mijn ouders.” We gaan Cejay volgen, om te beginnen aanstaand weekend in Mierlo tijdens het Nederlands Kampioenschap!