"De allereerste keer dat ik op een paard zat, was op schoot bij mijn vader terwijl hij thuis over cavaletti sprong," vertelt Tony. Zijn eerste eigen pony kreeg hij op jonge leeftijd, maar een sprankelende start was het niet. “Ik was bang om te galopperen in de piste,” lacht hij. Hij begon met dressuurwedstrijden, maar zonder veel plezier. “Mijn moeder stelde voor om springen te proberen – en toen veranderde alles.”

Op elfjarige leeftijd stopte hij met pony's en maakte hij al snel de overstap naar paarden, regionale wedstrijden en internationale kampioenschappen. Zijn carrière kreeg pas echt vaart in de Verenigde Staten. “Afgelopen winter mocht ik daar meedoen aan nationale Grands Prix en ik won er zelfs één.”

Toch is zijn mooiste overwinning dichter bij huis: “De Duitse Kampioenschappen vorig jaar waren voor mij het hoogtepunt. Veel mensen zouden de Europese Kampioenschappen noemen, maar zonder dat ene paard dat weekend had ik het niet gered.”

Wanneer wist je: dit is mijn toekomst?

“Dat besef kwam eigenlijk best laat,” geeft Tony eerlijk toe. “Ik deed altijd andere sporten naast het rijden. Ik reed vooral omdat het ‘moest’. Totdat ik op een dag besefte: deze kans ligt gewoon voor me. Wonen op een professioneel stalcomplex gaf me het laatste zetje – toen ging de knop om.”

Grootste inspiratie: zijn moeder

Wie Tony het meest beïnvloed heeft? “Mijn moeder. Ze is mijn held. Hoe zij een paard of ruiter kan inschatten binnen een paar seconden is echt bizar.” Ook Rolex-ruiter Richard Vogel noemt hij als inspiratiebron: “Zijn stijl en aanpak bewonder ik enorm.”

Wat betekent horsemanship voor jou?

“Horsemanship gaat niet om die 70 seconden in de ring. Het gaat om de maanden daarvoor. Om de dagelijkse training, het opbouwen van vertrouwen, het mentaal voorbereiden van jezelf én je paard. Het is niet één keer een 1m60 springen in de training. Het is wekenlang toewijding.”

Naast het zadel: passie voor sport

Buiten de paardensport heeft Tony ook andere interesses. “Voetbal kijk ik graag, zeker als er een leuke wedstrijd op tv is. En vroeger speelde ik veel volleybal, tot ik door school en het rijden minder tijd had.”

Tot slot: advies voor jonge ruiters?

“Geduld. Dat is zó belangrijk ... en eerlijk? Ik ben er zelf ook nog steeds in aan het groeien. Geduld met jezelf, met je traject, en vooral: met je paard.”