"Omarm angst als een wild paard. Tem het, en het zal je dragen om alle obstakels te overwinnen", begint Niels de aflevering, zich openend over zijn initiële angst voor paarden en hoe hij die angst omvormde tot een drijvende kracht. Opgroeiend en zich klein voelend naast de torenhoge dieren, geeft Niels toe: "Ik droomde ervan om een springruiter te worden, maar ik was er bang voor. Ze zijn zo groot, ze zijn groot. Ik voel me echt klein naast het paard."

Door middel van doorzettingsvermogen, training en een cruciale beslissing op 15-jarige leeftijd, maakte hij zijn competitieve debuut en keek nooit meer terug. Niels legt zijn verhaal uit dat velen zullen kunnen relateren: "Ik vond een paar echt goede vrienden die ook springen. We trainden samen, en al snel begon het me te bevallen. En het was mijn laatste kans om te beslissen, of op het zadel stappen en beginnen te rijden, of stoppen en voor altijd met rijden opgeven."

"Op het moment dat ik de stap zette toen ik 15 was, deed ik mijn eerste wedstrijd. En toen begon eigenlijk alles. Het was gewoon een droom. Ik had veel trainingssessies met tranen en zweet, maar ik wilde altijd mijn doel bereiken. Juist toen ik een heel klein gevoel had dat ik het zou kunnen bereiken, nam ik het risico."