De dertienjarige SF-ruin Cayman Jolly Jumper (v: Hickstead), gefokt door Nathalie Chevalier, won enkele weken terug met Fransman Simon Delestre, de Rolex Grand Prix bij de The Dutch Masters! Slechts drie combinaties wisten naar een plaats in de barrage te springen. Met een foutloze ronde verzekerden het duo zich van de winst. Even later imponeerde het duo onder de glazen koepel van de Saut Hermès. De fokker aan het woord....: "Jus de Pomme was de inspiratiebron!"
Nathalie Chevalier herkent veel van Cayman Jolly Jumper in zijn moeder, Riva de Pleville, een merrie van Quaprice Bois Margot. Toen ze Riva op driejarige leeftijd zag vrijspringen, was ze meteen verkocht: haar kwaliteit sprong eruit. Dat moment bleek het begin van Chevaliers fokkerij, met Riva als fundament.
Omdat Riva meer talent toonde dan verwacht, besloot Chevalier tot embryo-transplantatie. Ze registreerde haar eigen foknaam ‘Jolly Jumper’ en koos Hickstead MVD als vader. Zo werd in 2012 Cayman Jolly Jumper geboren – het eerste veulen van Riva via embryo-transplantatie. Zijn succes bleef niet onopgemerkt. In 2014 volgde een tweede veulen: Evora Jolly Jumper (v. Qlassic Bois Margot). Evora presteerde sterk als vijfjarige in Fontainebleau, maar werd vlak voor de finale verkocht. Later sprong ze met succes in Canada (1.40m–1.50m) onder Matthew Sampson, tot een blessure haar sportcarrière vroegtijdig beëindigde.
Jus de Pomme als inspiratie
“In 2001 kocht ik Orientale DB van Guido Bruyninx. Zij is de moeder van Caymans vaderlijn,” vertelt Chevalier. “Toen ik haar kocht, was ze drachtig van een veulen van Kannan – dat veulen werd later Riva. Ik heb altijd met veel plezier met Orientale gewerkt. Uiteindelijk werd ze in 2004 verkocht via de Fences-veiling."
Chevalier was een bewonderaar van Jus de Pomme, en de combinatie van diens invloed met Quaprice Bois Margot leek haar perfect. Zo werd Riva de Pleville geboren via embryo-transplantatie, evenals R de Pleville (v. Orlando) in 2005.
Riva kwam later onder het zadel van Bruno Garez, maar haar kleine gestalte en vurige karakter maakten haar minder geschikt voor de sport. Ze werd verkocht en ingezet als fokmerrie – een beslissing die uiteindelijk leidde tot de geboorte van Cayman.
Kannan: onverwachte wereldtopper
De merrie Orientale DB bracht bij Valérie Allix een veulen van Kannan, een dekking geregeld door Guido Bruyninx. Hoewel Bruyninx een sleutelrol speelde in Kannan’s opkomst als topvererver, herinnert hij zich deze specifieke merrie amper – iets wat volgens hem eigenlijk perfect past bij de onverwachte loop van Kannan’s verhaal.
“Ik kocht Kannan op aanraden van een Nederlander, aan het eind van zijn vierde jaar,” vertelt Bruyninx. “Een dure aankoop, dus ik kocht eerst de helft – tot onrust van mijn vrouw. Toen ik later het hele paard kocht, werd ze pas echt bezorgd.”
Bruyninx reed Kannan een jaar zelf, en verkocht daarna de helft aan François Mathy Sr. Samen hielden ze hem tot Bruyninx Belgisch kampioen bij de zevenjarigen werd. Daarna nam François Mathy Jr. hem mee naar de Sunshine Tour, waar Kannan uiteindelijk werd verkocht aan Alexandrine Hécart van Haras de la Roque in Frankrijk. Daar bouwde hij een indrukwekkende carrière op als sportpaard én tophengst.
“Kannan was echt uniek,” zegt Bruyninx. “Ik betreur het dat ik in 30 jaar nooit een waardige opvolger heb gevonden. Zulke successen blijven toch deels geluk. Niemand kon voorspellen dat Kannan zo’n wereldcarrière zou maken. Het is vreemd om betrokken te zijn geweest bij de achtergrond van een paard als Cayman Jolly Jumper, en me daar nu zo weinig van te herinneren.”
Anglo-Arabisch bloed als fundament
Orientale DB werd gefokt bij Haras du Hazoy. Nicole Bouilliart herinnert zich de merrie niet meer in detail, maar schetst wel de achtergrond van haar fokkerij: “Ik kocht toen La Bise du Thil van haar fokker Jacques Pennet, aanvankelijk voor de sport. Later zetten we haar in voor de fokkerij."
Samen met Nelson Pessoa was Bouilliart mede-eigenaar van de hengst Feinschnitt van de Richter, die bijna vijftig jaar geleden het fundament van haar fokkerij vormde. Ze werkte voornamelijk met Anglo-Arabische en volbloedmerries, overtuigd dat snelheid en bloed essentieel zijn in de sport.
Uit La Bise du Thil fokte ze onder meer een uitstekende dochter van Feinschnitt van de Richter, waarvan nakomelingen nu internationaal springen. Het is bijzonder hoe iemand – zelfs zonder bewuste herinnering – toch bijdraagt aan het ontstaan van een paard als Cayman Jolly Jumper. Misschien is dat wel de essentie van fokkerij: je ziet niet altijd direct het resultaat, maar je invloed leeft voort in de generaties die volgen.