Het Britse team, geleid door Chef d’équipe Di Lampard, leverde een collectieve prestatie van uitzonderlijke kwaliteit. De doorslag kwam van Scott Brash, die met Hello Jefferson (Cooper van de Heffinck) foutloos bleef in de barrage en de klok stopte op 38,19 seconden. Zijn rit, vol controle en efficiëntie, bezorgde Groot-Brittannië de titel. Teamgenoten Ben Maher met  Enjeu de Grisien (Toulon), Harry Charles (Bisquet Balou) op Sherlock en Donald Whitaker met Millfield Colette (Cornet Obolensky) hadden eerder al een solide basis gelegd met betrouwbare nulrondes en snelle tijden. Hun gezamenlijke stabiliteit bleek de sleutel tot succes.

Voor Ierland was het zilver een prestatie van hoog niveau, waarin veerkracht en precisie elkaar vonden. Billy Twomey reed Jumping Jack van de Kalevallei (Kannan) met koelbloedige vastheid door de jump-off en bleef eveneens foutloos, in een tijd van 38,42 seconden – slechts enkele tienden langzamer dan Brash. De bijdragen van Bertram Allen en Qonquest de Rigo (Fantomas de Muze), Sean Monaghan op Toyger (Catwalk IV) en Michael Pender met HHS Los Angeles (Le Roi) vormden de ruggengraat van een Iers team dat zowel technisch als mentaal zijn klasse etaleerde.

Duitsland werd met een ervaren equipe knap derde. Richard Vogel toonde opnieuw zijn klasse met United Touch S (Untouched), foutloos in de eerste ronde en slechts één springfout in de tweede. Marcus Ehning met Coolio 42 (Casalito) demonstreerde zijn kenmerkende souplesse en vakmanschap, terwijl Sophie Hinners op Iron Dames Singclair (Singular LS la Silla) ondanks enkele strafpunten haar ploeg in de strijd hield. Christian Kukuk met Just Be Gentle (Tyson) completeerden het team met een secure, beheerste ronde. Hun totaalscore van 21 strafpunten was goed voor het brons, waarmee Duitsland opnieuw bevestigde tot de absolute wereldtop te behoren.

Nederland strandde net buiten de top 5 op een verdienstelijke zesde plaats. De oranje equipe van begon overtuigend aan de finale. Bas Moerings reed Ipsthar (Denzel Vt Meulenhof) in beide omlopen met zichtbaar vertrouwen en beperkte zich tot een minimale foutmarge. In de tweede ronde moest hij echter genoegen nemen met een dubbele springfout. Willem Greve bevestigde zijn status als routinier met Grandorado TN N.O.P. (Eldorado vd Zeshoek), waarmee hij in de eerste ronde foutloos bleef. Maar ook hij kreeg in de ronde twee balken te verduren. Frank Schuttert en Isis (Cardento) brachten stabiliteit in het team met een rit die ritmisch en beheerst oogde. Hij rekende in een razendsnelle ronde af met één springfout. Zo plaatste TeamNL zich op een verdiende zesde plaats in het eindklassement.

Resultaten