Skip to content

Copyright

Theo Fledderus: Samen staan we sterker!


In onze paardensportwereld is een discussie gaande of er een tweede paardensportbond moet komen. Het is altijd goed om kritisch te blijven en vragen te stellen. Wij kijken ook elke dag naar hoe de KNHS het voor iedereen zo goed mogelijk kan doen.


Toen we in 2002 zijn ontstaan vanuit ongeveer 16 kleine regionale bonden was er opeens iets gemeenschappelijks. Dat was er daarvoor niet. Ik heb zelf vanuit mijn rol bij de NOC*NSF gezien dat de paardensport voor die tijd minder zichtbaar was. En toen was daar ineens een bond. Het duurde slechts een paar jaar, en daar stond deze bond toen echt stevig, zelfs vast in de top 10 van Nederland. Topruiters werden zichtbaar, iconen kwamen tevoorschijn en prachtige en sterke programma’s werden neergezet. Allemaal door de fusie, allemaal doordat de regionale bonden de handen ineen sloegen. Samen werd dit tot stand gebracht.

De KNHS is er niet voor de KNHS

Sinds ik hier werk, weet ik steeds meer van de paardensport af. Ik zie ook dat het voor de buitenwereld nog steeds niet heel goed zichtbaar is wat er allemaal voor moois in de paardensport gebeurt. Daar hebben we nog een uitdaging. Daarnaast heeft de KNHS net zo’n uitdaging naar de achterban. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de achterban denkt; ‘Wat fijn dat die bond voor ons werkt’? Want dat is wat we doen. Wij werken voor de paardensport. De KNHS is er niet voor de KNHS. Maar de KNHS is er zodat iedereen met zijn sport bezig kan zijn. Dat leden beter leren paardrijden, dat zij nieuwe dingen leren. Dat ze kunnen leren van die topruiter, die het zo goed doet, of gewoon genieten van mooie paardensport door ernaar te kijken. Het zijn allemaal dingen die paardrijden leuker en mooier maken.

We hebben stappen gemaakt

Bij de fusie zijn allemaal keuzes gemaakt, bijna 20 jaar geleden, maar we leven nu in een andere tijd. Ik vraag me dan af: Hoe kunnen er stappen vooruit worden gemaakt? Dat kan door een heldere structuur, goede spelregels, goede ICT en door te luisteren naar onze leden. En als ik zie dat ik daar iets aan kan doen, dan vind ik dat hartstikke leuk. Volgens mij hebben we de afgelopen 2 jaar flinke stappen gezet. We hebben een nieuwe koers gekozen met 'Van hand veranderen', waar iedereen achter staat. De kunst is dat we die koers realiseren. En daar zijn we stevig mee begonnen. We zijn bijvoorbeeld bezig de hele wedstrijdsport door te lichten. Dat is echt heel complex. We hebben er een ingewikkeld circus van gemaakt. Daar gaan we dwars doorheen. Dat is niet makkelijk, maar ik geloof er in.

Samenwerkingen opgezocht

Veranderingen doorvoeren kunnen we niet alleen. Daar zijn alle schouders voor nodig, door het hele land. Daar zoeken we steeds meer samenwerking in. Wij werkten bijvoorbeeld niet goed samen met de wedstrijdorganisaties. Dat is doodzonde! Want zij zijn een van de belangrijkste organisaties om mee samen te werken. Zij zorgen immers dat de wedstrijden goed opgezet worden. Zij verdienen service op het hoogste niveau, zoals goede ICT-systemen en goede juryleden. Alleen samen kunnen we de paardensporter faciliteren.

Verenigd staan we sterker

Doordat we de samenwerking opzoeken, staan we nog sterker en zo kunnen we meer bereiken. Dat bleek weer in coronatijd. Omdat we een grote sportbond zijn, heeft de KNHS invloed bij NOC*NSF en bij de ministeries. Door de samenwerking met de FNRS konden we alle verenigingen en maneges bereiken en hen helpen met protocollen in de crisistijd. Als kleine bond is dat bijna niet haalbaar. Laten we het belang binnen de paardensport blijven overkoepelen. De KNHS heeft nog stappen te maken, en werkt daar aan.Het staat iedereen vrij om een tweede bond op te richten. Ik wens diegenen veel succes, zo gemakkelijk is het niet om een bond goed te runnen. Maar laten we daar onze energie niet aan verspillen. Met vereende krachten staan we sterker!


Toen we in 2002 zijn ontstaan vanuit ongeveer 16 kleine regionale bonden was er opeens iets gemeenschappelijks. Dat was er daarvoor niet. Ik heb zelf vanuit mijn rol bij de NOC*NSF gezien dat de paardensport voor die tijd minder zichtbaar was. En toen was daar ineens een bond. Het duurde slechts een paar jaar, en daar stond deze bond toen echt stevig, zelfs vast in de top 10 van Nederland. Topruiters werden zichtbaar, iconen kwamen tevoorschijn en prachtige en sterke programma’s werden neergezet. Allemaal door de fusie, allemaal doordat de regionale bonden de handen ineen sloegen. Samen werd dit tot stand gebracht.

De KNHS is er niet voor de KNHS

Sinds ik hier werk, weet ik steeds meer van de paardensport af. Ik zie ook dat het voor de buitenwereld nog steeds niet heel goed zichtbaar is wat er allemaal voor moois in de paardensport gebeurt. Daar hebben we nog een uitdaging. Daarnaast heeft de KNHS net zo’n uitdaging naar de achterban. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de achterban denkt; ‘Wat fijn dat die bond voor ons werkt’? Want dat is wat we doen. Wij werken voor de paardensport. De KNHS is er niet voor de KNHS. Maar de KNHS is er zodat iedereen met zijn sport bezig kan zijn. Dat leden beter leren paardrijden, dat zij nieuwe dingen leren. Dat ze kunnen leren van die topruiter, die het zo goed doet, of gewoon genieten van mooie paardensport door ernaar te kijken. Het zijn allemaal dingen die paardrijden leuker en mooier maken.

We hebben stappen gemaakt

Bij de fusie zijn allemaal keuzes gemaakt, bijna 20 jaar geleden, maar we leven nu in een andere tijd. Ik vraag me dan af: Hoe kunnen er stappen vooruit worden gemaakt? Dat kan door een heldere structuur, goede spelregels, goede ICT en door te luisteren naar onze leden. En als ik zie dat ik daar iets aan kan doen, dan vind ik dat hartstikke leuk. Volgens mij hebben we de afgelopen 2 jaar flinke stappen gezet. We hebben een nieuwe koers gekozen met 'Van hand veranderen', waar iedereen achter staat. De kunst is dat we die koers realiseren. En daar zijn we stevig mee begonnen. We zijn bijvoorbeeld bezig de hele wedstrijdsport door te lichten. Dat is echt heel complex. We hebben er een ingewikkeld circus van gemaakt. Daar gaan we dwars doorheen. Dat is niet makkelijk, maar ik geloof er in.

Samenwerkingen opgezocht

Veranderingen doorvoeren kunnen we niet alleen. Daar zijn alle schouders voor nodig, door het hele land. Daar zoeken we steeds meer samenwerking in. Wij werkten bijvoorbeeld niet goed samen met de wedstrijdorganisaties. Dat is doodzonde! Want zij zijn een van de belangrijkste organisaties om mee samen te werken. Zij zorgen immers dat de wedstrijden goed opgezet worden. Zij verdienen service op het hoogste niveau, zoals goede ICT-systemen en goede juryleden. Alleen samen kunnen we de paardensporter faciliteren.

Verenigd staan we sterker

Doordat we de samenwerking opzoeken, staan we nog sterker en zo kunnen we meer bereiken. Dat bleek weer in coronatijd. Omdat we een grote sportbond zijn, heeft de KNHS invloed bij NOC*NSF en bij de ministeries. Door de samenwerking met de FNRS konden we alle verenigingen en maneges bereiken en hen helpen met protocollen in de crisistijd. Als kleine bond is dat bijna niet haalbaar. Laten we het belang binnen de paardensport blijven overkoepelen. De KNHS heeft nog stappen te maken, en werkt daar aan.Het staat iedereen vrij om een tweede bond op te richten. Ik wens diegenen veel succes, zo gemakkelijk is het niet om een bond goed te runnen. Maar laten we daar onze energie niet aan verspillen. Met vereende krachten staan we sterker!

Vorige Maikel van Mierlo schrijft hoofdrubriek De Peelbergen op zijn naam Volgende Nederlanders domineren in De Peelbergen