Twee weken geleden was het feest in Ermelo! Ruim 100 aankomende instructeurs Basissport Allround, Basissport Manege, Basissport IPG, Basissport Mennen, Basissport Voltige, Wedstrijdsport Voltige en Wedstrijdsport Dressuur namen hun diploma in ontvangst. Deze bijzondere avond werd verder ingevuld met een clinic door docent Tonnie Huberts met zijn dochter Carlijn (21) op Prix St. George paard Cupido en oud-bondscoach Jeugd Jo Willems. Willems is inmiddels bijna 80 jaar en nog steeds actief als trainer. Deze grootmeester in de paardensport heeft ondanks zijn leeftijd een verfrissende kijk op het instructeursschap en de paardensport.
Marion Schreuder, zelf ook doorgewinterd docent van de KNHS-instructeursopleidingen sprak met Tonnie Huberts en Jo Willems over hun visie op het lesgeven en paardrijden in het algemeen.
Marion: “Jo, je geeft al meer dan 60 jaar les, wat drijft jou om dit nog steeds te doen?”
“Het mooie aan lesgeven en met paarden omgaan is dat je de verschillende paarden moet leren begrijpen. Zoals het bij mensen moeilijk is om ze te doorgronden, geldt dit ook voor paarden. Maar het kan wel. Als ik langs een stal loop en het paard in de ogen kijk, dan weet ik al heel veel over zijn karakter”, aldus Jo Willems.
Marion: “Jij hebt al zo veel jaar ervaring, maar hoe kunnen de aankomende instructeurs dit leren?”
Willems: “Je hebt inzicht nodig en het is belangrijk dat de instructeurs nog willen leren. Je leert dit het best door met zo veel mogelijk verschillende paarden om te gaan.”
Tonnie begeleidt samen met Jo Tonnie’s dochter Carlijn in de sport, een unieke combinatie. Marion: “Tonnie jij hebt zelf al zo veel ervaring, waarom vraag jij Jo om samen met jou je dochter te begeleiden tijdens wedstrijden en in de training?” “Jo heeft zo veel kennis en ervaring en leert nog elke dag. Ondanks zijn leeftijd heeft hij een moderne kijk op het goed gaande paard. Het is belangrijk om samen te overleggen. Lesgeven en paardrijden is net als koken, om het perfecte gerecht (of goed gaande paard) te bereiken moet je het samenstellen met een beetje van dit en een beetje van dat. Je komt alleen verder door er veel over na te denken en het er met anderen over te hebben. Dat wil ik de aankomende instructeurs ook graag mee geven. Blijf praten met anderen over je vak. Jo heeft nog steeds heel veel passie en samen komen we tot mooie resultaten.”
“Is de sport veranderd in de loop van de tijd?” Marion legt deze vraag aan Jo voor.
“Ja zeker, de sport is enorm veranderd. Paarden zijn beter geworden, maar meer sensibel in karakter. Dit zorgt er soms voor dat het moeilijker is om mee om te gaan. Ook zie je nu dat er soms op jonge leeftijd al te veel van paarden wordt gevraagd. Ook ruiters zijn veranderd, ze zijn veel individualistischer geworden. Vroeger draaide alles om de vereniging, maar dat is nu niet meer zo.”
Marion: “Jo, tijdens de opleiding wordt er aandacht besteed aan het rijden van verschillende systemen, in jouw tijd was dat anders, er werd gewoon gereden. Wat vind je daarvan?”
Als je je goed ontwikkeld hebt, dan kan je alle systemen rijden. Maar het allerbelangrijkste is dat je er achter moet komen wat het goede systeem is voor het paard waar je mee aan het werk bent.” Tonnie vult aan dat er niet één systeem is. Je moet altijd kijken wat het beste past bij het paard en de ruiter. De ontwikkeling van deze combinatie is een belangrijk samenspel.
Jo sluit af “Heel belangrijk is het geduld van de ruiter, want daar ontbreekt het nog wel eens aan.”
Twee weken geleden was het feest in Ermelo! Ruim 100 aankomende instructeurs Basissport Allround, Basissport Manege, Basissport IPG, Basissport Mennen, Basissport Voltige, Wedstrijdsport Voltige en Wedstrijdsport Dressuur namen hun diploma in ontvangst. Deze bijzondere avond werd verder ingevuld met een clinic door docent Tonnie Huberts met zijn dochter Carlijn (21) op Prix St. George paard Cupido en oud-bondscoach Jeugd Jo Willems. Willems is inmiddels bijna 80 jaar en nog steeds actief als trainer. Deze grootmeester in de paardensport heeft ondanks zijn leeftijd een verfrissende kijk op het instructeursschap en de paardensport.
Marion Schreuder, zelf ook doorgewinterd docent van de KNHS-instructeursopleidingen sprak met Tonnie Huberts en Jo Willems over hun visie op het lesgeven en paardrijden in het algemeen.
Marion: “Jo, je geeft al meer dan 60 jaar les, wat drijft jou om dit nog steeds te doen?”
“Het mooie aan lesgeven en met paarden omgaan is dat je de verschillende paarden moet leren begrijpen. Zoals het bij mensen moeilijk is om ze te doorgronden, geldt dit ook voor paarden. Maar het kan wel. Als ik langs een stal loop en het paard in de ogen kijk, dan weet ik al heel veel over zijn karakter”, aldus Jo Willems.
Marion: “Jij hebt al zo veel jaar ervaring, maar hoe kunnen de aankomende instructeurs dit leren?”
Willems: “Je hebt inzicht nodig en het is belangrijk dat de instructeurs nog willen leren. Je leert dit het best door met zo veel mogelijk verschillende paarden om te gaan.”
Tonnie begeleidt samen met Jo Tonnie’s dochter Carlijn in de sport, een unieke combinatie. Marion: “Tonnie jij hebt zelf al zo veel ervaring, waarom vraag jij Jo om samen met jou je dochter te begeleiden tijdens wedstrijden en in de training?” “Jo heeft zo veel kennis en ervaring en leert nog elke dag. Ondanks zijn leeftijd heeft hij een moderne kijk op het goed gaande paard. Het is belangrijk om samen te overleggen. Lesgeven en paardrijden is net als koken, om het perfecte gerecht (of goed gaande paard) te bereiken moet je het samenstellen met een beetje van dit en een beetje van dat. Je komt alleen verder door er veel over na te denken en het er met anderen over te hebben. Dat wil ik de aankomende instructeurs ook graag mee geven. Blijf praten met anderen over je vak. Jo heeft nog steeds heel veel passie en samen komen we tot mooie resultaten.”
“Is de sport veranderd in de loop van de tijd?” Marion legt deze vraag aan Jo voor.
“Ja zeker, de sport is enorm veranderd. Paarden zijn beter geworden, maar meer sensibel in karakter. Dit zorgt er soms voor dat het moeilijker is om mee om te gaan. Ook zie je nu dat er soms op jonge leeftijd al te veel van paarden wordt gevraagd. Ook ruiters zijn veranderd, ze zijn veel individualistischer geworden. Vroeger draaide alles om de vereniging, maar dat is nu niet meer zo.”
Marion: “Jo, tijdens de opleiding wordt er aandacht besteed aan het rijden van verschillende systemen, in jouw tijd was dat anders, er werd gewoon gereden. Wat vind je daarvan?”
Als je je goed ontwikkeld hebt, dan kan je alle systemen rijden. Maar het allerbelangrijkste is dat je er achter moet komen wat het goede systeem is voor het paard waar je mee aan het werk bent.” Tonnie vult aan dat er niet één systeem is. Je moet altijd kijken wat het beste past bij het paard en de ruiter. De ontwikkeling van deze combinatie is een belangrijk samenspel.
Jo sluit af “Heel belangrijk is het geduld van de ruiter, want daar ontbreekt het nog wel eens aan.”