Skip to content

Copyright

Paardenregistratie is puinhoop; paardensector luidt noodklok

Hoeveel paarden zijn er en waar staan ze? Niemand heeft antwoord op deze vragen, omdat paardenregistratie niet verplicht is in Nederland. Dat moet veranderen, vinden dierenartsen, de Sectorraad Paarden en de Federatie van Nederlandse Ruitersportcentra (FNRS).

Gelderland is (met een aantal belangrijke paardenevenementen en paardenrassen) de belangrijkste paardenprovincie van Nederland. Maar hoeveel paarden er zijn en waar ze staan, weet niemand. Dat is gevaarlijk voor het welzijn van de dieren - bijvoorbeeld in het geval van een ziekte-uitbraak of verwaarlozing - en voor paard-eigenaren die niets hebben om op terug te grijpen. 'Wij denken dat maar 60 procent van de paarden in Nederland geregistreerd staat', zegt Emile Welling, dierenarts en oud-voorzitter van de Groep Geneeskunde van het Paard (GGP) tegen Omroep Gelderland. Hij pleit, net als de Sectorraad Paarden en andere vooraanstaande paardenorganisaties al jaren voor een verplicht identificatie- en registratiesysteem voor de dieren, net zoals die er voor schapen, geiten en runderen is.

Verschillende databanken

Het gaat volgens Welling zes maanden na de geboorte van een veulen al mis. 'Het is verplicht een veulen zes maanden na de geboorte te laten chippen, maar er zijn verschillende organisaties die dit doen. En ieder heeft een eigen databank.' Deze databanken zijn niet uitwisselbaar, waardoor een compleet overzicht ontbreekt. Ook de Federatie van Nederlandse Ruitersportcentra (FNRS) wil een transparanter systeem, zegt directeur Haike Blaauw. Het paard moet ook een paspoort hebben. Maar dit paspoort is uitsluitend een identiteitsbewijs en géén eigendomsbewijs, waardoor het in systemen niet terug te vinden is wie de eigenaar van het paard is.

Zorgen om verwaarlozing

Een slechte registratie? In Didam kunnen ze er over meepraten. Landeigenaar Inge Sletering trof daar vijftien verwaarloosde paarden aan op haar weiland dat ze had verhuurd. De dieren waren afkomstig van verschillende eigenaren en het was voor haar erg lastig te achterhalen van wie de verwaarloosde dieren waren. Op deze manier kan er niet worden opgetreden tegen eigenaren die paarden verwaarlozen. 'Een perfect voorbeeld van hoe slecht wij onze administratie op orde hebben', zegt Welling over het voorval in Didam.

Ziekte-uitbraak

Verwaarlozing is echter niet de grootste zorg van de sector. Welling: 'Wanneer er een ziekte onder paarden uitbreekt, is het erg moeilijk hier vat op te krijgen, omdat we niet weten waar de paarden zijn.' Voorzitter van de Sectorraad Paarden Jan Cees Vogelaar sluit zich hierbij aan. Hij en zijn voorgangers lobbyen al jaren in Den Haag voor een gezamenlijke databank voor de registratie van paarden. 'Ook om zo de handel in paarden te optimaliseren. Zo kunnen eigenaren beter terug grijpen op volledige registratie-cijfers. Dit kan helpen om eigenaren van paarden te beschermen', aldus Vogelaar.

Hoeveel paarden zijn er en waar staan ze? Niemand heeft antwoord op deze vragen, omdat paardenregistratie niet verplicht is in Nederland. Dat moet veranderen, vinden dierenartsen, de Sectorraad Paarden en de Federatie van Nederlandse Ruitersportcentra (FNRS).

Gelderland is (met een aantal belangrijke paardenevenementen en paardenrassen) de belangrijkste paardenprovincie van Nederland. Maar hoeveel paarden er zijn en waar ze staan, weet niemand. Dat is gevaarlijk voor het welzijn van de dieren - bijvoorbeeld in het geval van een ziekte-uitbraak of verwaarlozing - en voor paard-eigenaren die niets hebben om op terug te grijpen. 'Wij denken dat maar 60 procent van de paarden in Nederland geregistreerd staat', zegt Emile Welling, dierenarts en oud-voorzitter van de Groep Geneeskunde van het Paard (GGP) tegen Omroep Gelderland. Hij pleit, net als de Sectorraad Paarden en andere vooraanstaande paardenorganisaties al jaren voor een verplicht identificatie- en registratiesysteem voor de dieren, net zoals die er voor schapen, geiten en runderen is.

Verschillende databanken

Het gaat volgens Welling zes maanden na de geboorte van een veulen al mis. 'Het is verplicht een veulen zes maanden na de geboorte te laten chippen, maar er zijn verschillende organisaties die dit doen. En ieder heeft een eigen databank.' Deze databanken zijn niet uitwisselbaar, waardoor een compleet overzicht ontbreekt. Ook de Federatie van Nederlandse Ruitersportcentra (FNRS) wil een transparanter systeem, zegt directeur Haike Blaauw. Het paard moet ook een paspoort hebben. Maar dit paspoort is uitsluitend een identiteitsbewijs en géén eigendomsbewijs, waardoor het in systemen niet terug te vinden is wie de eigenaar van het paard is.

Zorgen om verwaarlozing

Een slechte registratie? In Didam kunnen ze er over meepraten. Landeigenaar Inge Sletering trof daar vijftien verwaarloosde paarden aan op haar weiland dat ze had verhuurd. De dieren waren afkomstig van verschillende eigenaren en het was voor haar erg lastig te achterhalen van wie de verwaarloosde dieren waren. Op deze manier kan er niet worden opgetreden tegen eigenaren die paarden verwaarlozen. 'Een perfect voorbeeld van hoe slecht wij onze administratie op orde hebben', zegt Welling over het voorval in Didam.

Ziekte-uitbraak

Verwaarlozing is echter niet de grootste zorg van de sector. Welling: 'Wanneer er een ziekte onder paarden uitbreekt, is het erg moeilijk hier vat op te krijgen, omdat we niet weten waar de paarden zijn.' Voorzitter van de Sectorraad Paarden Jan Cees Vogelaar sluit zich hierbij aan. Hij en zijn voorgangers lobbyen al jaren in Den Haag voor een gezamenlijke databank voor de registratie van paarden. 'Ook om zo de handel in paarden te optimaliseren. Zo kunnen eigenaren beter terug grijpen op volledige registratie-cijfers. Dit kan helpen om eigenaren van paarden te beschermen', aldus Vogelaar.
Vorige Belgisch gerecht tikt FEI en Global Champions Tour op vingers betreffend betalende startplaatsen Volgende Sterke Nederlandse delegatie maakt zich op voor wereldbeker in Mechelen