Vaak gaat de aandacht in onze sport naar de ruiters en hun viervoetige atleten, de paarden. Thans rekenen de atleten allen op een professioneel team dat hun bijstaat. Ruiters worden allen gecoached, teams worden gevormd en begeleid naar de overwinning. Maar wat is nu de plaats en rol van die coaches en chef d'équipes? Volgens de Duitse teamchef, Otto Becker is de rol van een teamchef cruciaal. "Ik ben als Duitse chef d'équipe gestart na de Olympische Spelen in Hong Kong. Na een succesvolle carrière besliste ik dat het tijd was voor een carrière switch. Het doel was meteen de teambegeleiding dynamischer te maken." Volgens Becker ligt zijn rol steeds onder druk, al zeker omdat het het Duitse team betreft. "Duitsers willen aan de top van de wereld blijven. We zijn enorm kritisch voor onszelf. Meer en meer combinaties slagen erin op het hoogste niveau te presteren, dat zorgt voor een extra druk." De rol van een chef d'equipe is volgens Becker zelf een geschikt evenwicht te zoeken tussen gevestigde waardes en aankomend talent. "Tegenwoordig is dit minder moeilijk. De meeste jonge talenten zijn professioneel begeleid en meteen klaar voor het betere werk." Becker's landgenoot, Ludger Beerbaum wordt vaak als ideale trainer omschreven. De ervaren springruiter heeft maar liefst ruim een handvol combinaties naar de top 20 van de FEI ranking getraind. Beerbaum had niet meteen in gedachte zijn sportieve carrière en handel te combineren met lesgeven. "Naarmate je ouder wordt krijg je meer en meer de vraag om andere combinaties te trainen. Sinds enkele jaren ondersteun ik ook enkele collega's bij hun thuis. Marco Kutscher, Philipp Weishaupt, Christian Kukuk en ook Henrik von Eckermann zijn maar enkele van die ruiters." Dat Beerbaum toekomst ziet in het trainen van talenten bewijst hij met de oprichting van de Longines World Equestrian academy. Een trainingsprogramma dat zich focust op de Aziatische talenten. "Als trainer is het belangrijk dat je je niet vastpint op je eigen rijstijl. Ik probeer steeds het beste uit de verschillende sportstijlen te combineren. De Duitse rijstijl is geen absolute wetenschap. Soms is een combinatie met Franse, Nederlandse of Engelse stijl een must." Volgens Beerbaum is de grote uitdaging alle activiteiten te blijven combineren.
