Ron Pool, bestuurslid van de Manege & Ruiter Bond en eigenaar van het Almeersch Hippisch Centrum: ‘Als bond hebben we daarom een les-overeenkomst op laten stellen door een jurist, met een clausule waarin de leerling heel duidelijk kan lezen wat het eigen risico is. Financieel heeft het voor de leerling geen gevolgen omdat de zorgverzekeraar van de leerling de medische kosten vergoedt. ‘Als M&RB manege-eigenaren hebben we allemaal een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering voor deze risico’s. Sinds een paar jaar wordt er een eigen risico aan de manege-eigenaren in rekening gebracht, boven op de al gestegen premies. Dat varieert dan per geval van € 500 tot wel € 2500, afhankelijk van de maatschappij waar de manege verzekerd is.’
‘We kunnen ons allemaal voorstellen dat bij een hond die bijt het baasje van de hond aansprakelijk kan worden gesteld voor de schade. Dat snappen we allemaal. Maar bij een paardrijles neemt iemand bewust een risico. Een paard beschikt ook over eigen energie waardoor het voor de instructeur en de leerling niet altijd mogelijk is om te voorkomen dat het paard schrikt en een onverwachte beweging maakt. Het kan niet zo zijn dat de manege-eigenaar, die gelegenheid biedt om op een veilige en verantwoorde manier de paardensport te beoefenen, dan altijd aansprakelijk is en ook nog eens een eigen risico aan de eigen verzekering moet betalen.’
‘Stel dat je met een groep van 10 leerlingen in een groepsles rijdt en er gebeurt iets helemaal buiten jouw schuld, waardoor de ruiters eraf vallen. Dat betekent dan € 1250,- eigen risico x 10 bij een ritje met de ambulance. En dan moet je niet de pech hebben dat het vaker in dat jaar gebeurt. Daar komt bij dat de premie per manegepaard het afgelopen jaar verdubbeld is, van € 75,- naar € 150,-. Dat is niet redelijk voor een manege-eigenaar die gelegenheid biedt om de paardensport te beoefenen. Wij investeren in goede betrouwbare manegepaarden, goed onderhouden zadels en hoofdstellen, gediplomeerde instructeurs en een veilige accommodatie en een BHV organisatie. Dus wij doen er alles aan om de risico’s en gevolgen zo klein mogelijk te maken. Wij willen de lessen wel betaalbaar houden zodat de paardensport als sport betaalbaar blijft.’
Volgens Pool zou Art.6:179 BW zodanig gewijzigd moeten worden dat ongevallen in de paardensport net als andere sportongevallen worden behandeld: ‘Nu is volgens het burgerlijk wetboek de eigenaar van het dier aansprakelijk. In andere sporten waar ook risico’s op letsel aanwezig zijn, worden de sportverenigingen of mede-sporters niet aansprakelijk gesteld door de zorgverzekeraars en straffen de eigen verzekeringsmaatschappijen de sportclub of vereniging niet af met een onredelijk hoog eigen risico per letselschadegeval of een verdubbeling van de premie op de bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering. De verzekeringsmaatschappijen en het Verbond van Verzekeraars doen helemaal niets om dit tegen te gaan. De zorgverzekeraars ontvangen aan één kant de ziektekostenpremies van de manegeleerlingen en bij gemaakte medische kosten door een paardensportongeval claimen zij deze kosten bij de eigenaar van het manegepaard. Een echte winstpakker, mogelijk gemaakt door de wet,’ stelt Pool vast.
‘Uit onderzoek van Veiligheid.nl blijkt dat het aantal spoedeisende hulp-bezoeken door sportblessures bij veldvoetbal en bewegingsonderwijs hoger liggen dan bij de paardensport. Maar bij die sporten heeft de zorgverzekeraar van het slachtoffer geen juridische mogelijkheid om de gemaakte kosten te verhalen op grond van dit wetsartikel. De overheid en de zorgverzekeraars promoten dat iedereen meer moet bewegen en sporten maar dan zal de overheid ook de wettelijke kaders zodanig aan moeten passen dat de maneges de paardensport kunnen blijven aanbieden aan een grote groep paardenliefhebbers. Nog even en dan komt ook de werkgever van de leerling of het UWV met een claim, alleen omdat er fundamenteel iets fout zit in deze wet.’
‘Ik hoop dat er met de Kamerverkiezingen voor de deur politieke partijen zijn die het voor de circa 1500 maneges, zorgbedrijven met paarden en al de manegeleerlingen willen opnemen. Eerder ingediende vragen bij de NLSportraad en het Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid hebben niets opgeleverd. Wij werken bij de maneges van de Manege & Ruiter Bond nu noodgedwongen met een lesovereenkomst waarmee we het onze eigen verzekeringsmaatschappij lastig maken om het eigen risico te innen. Onze manegeleerlingen hebben daar gelukkig geen enkel financieel nadeel van.’
Ron Pool, bestuurslid van de Manege & Ruiter Bond en eigenaar van het Almeersch Hippisch Centrum: ‘Als bond hebben we daarom een les-overeenkomst op laten stellen door een jurist, met een clausule waarin de leerling heel duidelijk kan lezen wat het eigen risico is. Financieel heeft het voor de leerling geen gevolgen omdat de zorgverzekeraar van de leerling de medische kosten vergoedt. ‘Als M&RB manege-eigenaren hebben we allemaal een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering voor deze risico’s. Sinds een paar jaar wordt er een eigen risico aan de manege-eigenaren in rekening gebracht, boven op de al gestegen premies. Dat varieert dan per geval van € 500 tot wel € 2500, afhankelijk van de maatschappij waar de manege verzekerd is.’
‘We kunnen ons allemaal voorstellen dat bij een hond die bijt het baasje van de hond aansprakelijk kan worden gesteld voor de schade. Dat snappen we allemaal. Maar bij een paardrijles neemt iemand bewust een risico. Een paard beschikt ook over eigen energie waardoor het voor de instructeur en de leerling niet altijd mogelijk is om te voorkomen dat het paard schrikt en een onverwachte beweging maakt. Het kan niet zo zijn dat de manege-eigenaar, die gelegenheid biedt om op een veilige en verantwoorde manier de paardensport te beoefenen, dan altijd aansprakelijk is en ook nog eens een eigen risico aan de eigen verzekering moet betalen.’
‘Stel dat je met een groep van 10 leerlingen in een groepsles rijdt en er gebeurt iets helemaal buiten jouw schuld, waardoor de ruiters eraf vallen. Dat betekent dan € 1250,- eigen risico x 10 bij een ritje met de ambulance. En dan moet je niet de pech hebben dat het vaker in dat jaar gebeurt. Daar komt bij dat de premie per manegepaard het afgelopen jaar verdubbeld is, van € 75,- naar € 150,-. Dat is niet redelijk voor een manege-eigenaar die gelegenheid biedt om de paardensport te beoefenen. Wij investeren in goede betrouwbare manegepaarden, goed onderhouden zadels en hoofdstellen, gediplomeerde instructeurs en een veilige accommodatie en een BHV organisatie. Dus wij doen er alles aan om de risico’s en gevolgen zo klein mogelijk te maken. Wij willen de lessen wel betaalbaar houden zodat de paardensport als sport betaalbaar blijft.’
Volgens Pool zou Art.6:179 BW zodanig gewijzigd moeten worden dat ongevallen in de paardensport net als andere sportongevallen worden behandeld: ‘Nu is volgens het burgerlijk wetboek de eigenaar van het dier aansprakelijk. In andere sporten waar ook risico’s op letsel aanwezig zijn, worden de sportverenigingen of mede-sporters niet aansprakelijk gesteld door de zorgverzekeraars en straffen de eigen verzekeringsmaatschappijen de sportclub of vereniging niet af met een onredelijk hoog eigen risico per letselschadegeval of een verdubbeling van de premie op de bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering. De verzekeringsmaatschappijen en het Verbond van Verzekeraars doen helemaal niets om dit tegen te gaan. De zorgverzekeraars ontvangen aan één kant de ziektekostenpremies van de manegeleerlingen en bij gemaakte medische kosten door een paardensportongeval claimen zij deze kosten bij de eigenaar van het manegepaard. Een echte winstpakker, mogelijk gemaakt door de wet,’ stelt Pool vast.
‘Uit onderzoek van Veiligheid.nl blijkt dat het aantal spoedeisende hulp-bezoeken door sportblessures bij veldvoetbal en bewegingsonderwijs hoger liggen dan bij de paardensport. Maar bij die sporten heeft de zorgverzekeraar van het slachtoffer geen juridische mogelijkheid om de gemaakte kosten te verhalen op grond van dit wetsartikel. De overheid en de zorgverzekeraars promoten dat iedereen meer moet bewegen en sporten maar dan zal de overheid ook de wettelijke kaders zodanig aan moeten passen dat de maneges de paardensport kunnen blijven aanbieden aan een grote groep paardenliefhebbers. Nog even en dan komt ook de werkgever van de leerling of het UWV met een claim, alleen omdat er fundamenteel iets fout zit in deze wet.’
‘Ik hoop dat er met de Kamerverkiezingen voor de deur politieke partijen zijn die het voor de circa 1500 maneges, zorgbedrijven met paarden en al de manegeleerlingen willen opnemen. Eerder ingediende vragen bij de NLSportraad en het Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid hebben niets opgeleverd. Wij werken bij de maneges van de Manege & Ruiter Bond nu noodgedwongen met een lesovereenkomst waarmee we het onze eigen verzekeringsmaatschappij lastig maken om het eigen risico te innen. Onze manegeleerlingen hebben daar gelukkig geen enkel financieel nadeel van.’