Normaal ben ik niet iemand die reageert op iets wat zich afspeelt in de (sociale) media. Ik laat de dingen aan mij voorbij gaan en denk er het mijne van. Maar is er één onderwerp dat toch in mijn hoofd blijft, met name de terugkeer van de wolf. Ik wil daar even collega-paardenfokker Johan Thijs, die eerder al een opiniestuk over de terugkeer van de wolf schreef, in bijtreden en schrijven over mijn ervaringen en/of gedachten.
De terugkeer van de wolf brengt veel ongerustheid bij de landbouwers, schapenhouders en paardenfokkers… Al lijken deze weinig gehoor te krijgen. Het brengt ook een hele discussie met zich mee.
Als de veehouders, schapenhouders en paardenfokkers hun ongerustheid uiten, lijken ze afgeschilderd te worden als niet-natuurliefhebbers. Toch zijn het net deze mensen die al hun (vrije) tijd doorbrengen bij of voor hun dieren. Ze laten regelmatig hun slaap om een geboorte te begeleiden of om een ziek dier bij te staan. Toch krijgen ze naar hun hoofd geslingerd dat ze hun omheiningen maar degelijk genoeg moeten maken als ze zoveel inzitten met hun dieren. Die omheiningen zijn er mijn inziens toch voor de noden van hun dieren en om deze dieren op hun plaats te houden. Maar daarover straks meer.
Gelijkenis met de coyote
Mijn Canadese echtgenote en ikzelf hebben hier een paardenfokkerij. Ik bracht geruime tijd door in Canada alvorens we besloten om naar België te verhuizen. De meeste van jullie hebben wel al mooie Canadese natuurbeelden gezien op tv. Ik kan het bevestigen, de natuur is er prachtig. Aan het raam kijken en een hert over het gazon zien lopen, een eindje verderop een groep wilde kalkoenen naar voedsel zien zoeken. Maar de dag nadien kan het evengoed een coyote (lijkt op kleine wolf) zijn die men over het gazon ziet lopen. Een reden waarom onze dochter niét buiten kon spelen zonder dat er een volwassene bij was of dat de honden niet onbewaakt hun behoefte konden gaan doen. Het gebeurt er regelmatig dat een school een coyote alert uitroept, dat wil zeggen dat de kinderen niet buiten mogen spelen en dienen gebracht te worden/afgehaald bij de deur.
Het gebeurde regelmatig dat we één van onze stalkatten misten (ja de katten konden vrij in en uit de stallen lopen). Denkt u dat het plezant is om een hooibaal open te doen en er het hoofd van één van je katten in terug te vinden omdat mijnheer de coyote enkel dit heeft achtergelaten op uw hooiveld? Denkt u dat het aangenaam is om het gras te beginnen maaien en binnen ettelijke minuten de coyote te zien. Hij komt kijken of er daar niets lekkers tevoorschijn komt? Deze coyotes worden net als de wolf omschreven als schuw en bang voor de mens, als een dier dat zich voedt met konijnen en muizen. Hoe kwam het dan dat ik bij mijn tweede ronde door het hooiveld oog in oog kom te staan met een coyote, die dan rustig wat lekkers blijft zoeken tot ik op een meter of 10 (met een luide tractor zonder cabine) bij hem vandaan ben om dan een meter of 2 op te schuiven zodat ik netjes kan passeren en hij in mijn spoor kan verder zoeken? Volgens mij is de beschrijving van schuw toch iets totaal anders.
Zelf lieten we onze paarden enkel buiten als we toezicht konden houden. We hoorden regelmatig van onze verzekeringsagent dat er een paard was aangevallen door een groep coyotes, voor de veulens is één coyote voldoende.Ik hoor jullie denken, hoe was de omheining? En daar ga ik jullie nu eens over doen nadenken.
Meer dan stroomdraadjes
Welkom Wolf en de heer Loos leggen netjes uit hoe men een omheining plaatst.Komt de wolf toch tot bij de dieren, dan was de omheining niet goed genoeg geplaatst. Maar ik neem aan dat jullie allemaal al in één of andere zoo of de Beekse Bergen geweest zijn? Zitten de wolven en/of de coyotes daar achter een simpele omheining met een paar stroomdraadjes zoals ze de dierenhouders hier aanraden? Nee, deze schuwe dieren zitten achter een metershoge muur of gesloten draad die dan nog aan de bovenzijde voor een ruim stuk naar de binnenkant van hun terrein leunt en nog voorzien is van stroomdraden, meestal tot heel vanboven om te voorkomen dat ze er zouden over klimmen. Wat er onder de grond zit, kunnen we uiteraard niet zien, maar meestal zijn het toch verharde paden die tot tegen de terreinen van deze dieren lopen, zodat onder de omheining graven geen optie is. En is het jullie al opgevallen dat er ook geen bomen vlakbij de omheiningen staan? Waarom dat is, kunnen jullie zelf wel bedenken. In de Beekse Bergen rijdt men zelfs met de wagen of bus tussen de dieren, maar de wolven /coyotes zitten alsnog achter een zeer hoge omheining. Waarom moet men een ‘schuw’ dier afschermen?
In Canada is de coyote op sommige plaatsen een probleem, ze groeien in aantal en kennen bijna geen angst meer. Ik vrees dat dit hier ook die kant op kan gaan met de wolf. De wolf is een zoogdier en elk zoogdier leert bij en geraakt gewoon aan nieuwe dingen. Om die reden vind ik het niet slecht dat volgens de heer Lode Ceyssens de probleemwolf naar een andere locatie overgebracht moet worden. Zouden we dan niet allemaal tevreden zijn?
Wij paardenfokkers, landbouwers, schapenhouders hebben niets tegen de wolf, maar we vinden het frustrerend dat we niet gehoord worden. Wij vinden het frusterend dat gezegd wordt dat het onze eigen fout is dat onze dieren iets overkomt als de wolf tot bij hun geraakt en dat hetgene waar we dag en nacht mee bezig zijn op enkele minuten tijd kan verwoest worden.
Ik hoop dat mijn verhaal de mensen laat inzien dat het misschien toch niet allemaal zo mooi en simpel op te lossen is, maar laat ons hopen dat door in dialoog te gaan met mekaar, in plaats van mekaar verbaal aan te vallen, er sneller tot een betere oplossing gekomen kan worden.
De terugkeer van de wolf brengt veel ongerustheid bij de landbouwers, schapenhouders en paardenfokkers… Al lijken deze weinig gehoor te krijgen. Het brengt ook een hele discussie met zich mee.
Als de veehouders, schapenhouders en paardenfokkers hun ongerustheid uiten, lijken ze afgeschilderd te worden als niet-natuurliefhebbers. Toch zijn het net deze mensen die al hun (vrije) tijd doorbrengen bij of voor hun dieren. Ze laten regelmatig hun slaap om een geboorte te begeleiden of om een ziek dier bij te staan. Toch krijgen ze naar hun hoofd geslingerd dat ze hun omheiningen maar degelijk genoeg moeten maken als ze zoveel inzitten met hun dieren. Die omheiningen zijn er mijn inziens toch voor de noden van hun dieren en om deze dieren op hun plaats te houden. Maar daarover straks meer.
Gelijkenis met de coyote
Mijn Canadese echtgenote en ikzelf hebben hier een paardenfokkerij. Ik bracht geruime tijd door in Canada alvorens we besloten om naar België te verhuizen. De meeste van jullie hebben wel al mooie Canadese natuurbeelden gezien op tv. Ik kan het bevestigen, de natuur is er prachtig. Aan het raam kijken en een hert over het gazon zien lopen, een eindje verderop een groep wilde kalkoenen naar voedsel zien zoeken. Maar de dag nadien kan het evengoed een coyote (lijkt op kleine wolf) zijn die men over het gazon ziet lopen. Een reden waarom onze dochter niét buiten kon spelen zonder dat er een volwassene bij was of dat de honden niet onbewaakt hun behoefte konden gaan doen. Het gebeurt er regelmatig dat een school een coyote alert uitroept, dat wil zeggen dat de kinderen niet buiten mogen spelen en dienen gebracht te worden/afgehaald bij de deur.
Het gebeurde regelmatig dat we één van onze stalkatten misten (ja de katten konden vrij in en uit de stallen lopen). Denkt u dat het plezant is om een hooibaal open te doen en er het hoofd van één van je katten in terug te vinden omdat mijnheer de coyote enkel dit heeft achtergelaten op uw hooiveld? Denkt u dat het aangenaam is om het gras te beginnen maaien en binnen ettelijke minuten de coyote te zien. Hij komt kijken of er daar niets lekkers tevoorschijn komt? Deze coyotes worden net als de wolf omschreven als schuw en bang voor de mens, als een dier dat zich voedt met konijnen en muizen. Hoe kwam het dan dat ik bij mijn tweede ronde door het hooiveld oog in oog kom te staan met een coyote, die dan rustig wat lekkers blijft zoeken tot ik op een meter of 10 (met een luide tractor zonder cabine) bij hem vandaan ben om dan een meter of 2 op te schuiven zodat ik netjes kan passeren en hij in mijn spoor kan verder zoeken? Volgens mij is de beschrijving van schuw toch iets totaal anders.
Zelf lieten we onze paarden enkel buiten als we toezicht konden houden. We hoorden regelmatig van onze verzekeringsagent dat er een paard was aangevallen door een groep coyotes, voor de veulens is één coyote voldoende.Ik hoor jullie denken, hoe was de omheining? En daar ga ik jullie nu eens over doen nadenken.
Meer dan stroomdraadjes
Welkom Wolf en de heer Loos leggen netjes uit hoe men een omheining plaatst.Komt de wolf toch tot bij de dieren, dan was de omheining niet goed genoeg geplaatst. Maar ik neem aan dat jullie allemaal al in één of andere zoo of de Beekse Bergen geweest zijn? Zitten de wolven en/of de coyotes daar achter een simpele omheining met een paar stroomdraadjes zoals ze de dierenhouders hier aanraden? Nee, deze schuwe dieren zitten achter een metershoge muur of gesloten draad die dan nog aan de bovenzijde voor een ruim stuk naar de binnenkant van hun terrein leunt en nog voorzien is van stroomdraden, meestal tot heel vanboven om te voorkomen dat ze er zouden over klimmen. Wat er onder de grond zit, kunnen we uiteraard niet zien, maar meestal zijn het toch verharde paden die tot tegen de terreinen van deze dieren lopen, zodat onder de omheining graven geen optie is. En is het jullie al opgevallen dat er ook geen bomen vlakbij de omheiningen staan? Waarom dat is, kunnen jullie zelf wel bedenken. In de Beekse Bergen rijdt men zelfs met de wagen of bus tussen de dieren, maar de wolven /coyotes zitten alsnog achter een zeer hoge omheining. Waarom moet men een ‘schuw’ dier afschermen?
In Canada is de coyote op sommige plaatsen een probleem, ze groeien in aantal en kennen bijna geen angst meer. Ik vrees dat dit hier ook die kant op kan gaan met de wolf. De wolf is een zoogdier en elk zoogdier leert bij en geraakt gewoon aan nieuwe dingen. Om die reden vind ik het niet slecht dat volgens de heer Lode Ceyssens de probleemwolf naar een andere locatie overgebracht moet worden. Zouden we dan niet allemaal tevreden zijn?
Wij paardenfokkers, landbouwers, schapenhouders hebben niets tegen de wolf, maar we vinden het frustrerend dat we niet gehoord worden. Wij vinden het frusterend dat gezegd wordt dat het onze eigen fout is dat onze dieren iets overkomt als de wolf tot bij hun geraakt en dat hetgene waar we dag en nacht mee bezig zijn op enkele minuten tijd kan verwoest worden.
Ik hoop dat mijn verhaal de mensen laat inzien dat het misschien toch niet allemaal zo mooi en simpel op te lossen is, maar laat ons hopen dat door in dialoog te gaan met mekaar, in plaats van mekaar verbaal aan te vallen, er sneller tot een betere oplossing gekomen kan worden.