Valentino S, een OO Seven ruin, is na een koliek aanval overleden. Het Grand Prix paard van Isabelle Van Zaanen werd na koliek verschijnselen naar de Kliniek van Utrecht gevoerd waar bleek dat de ruin een operatie moest ondergaan. "Na een vier uur durende, zware operatie leek het de volgende dag naar omstandigheden goed met hem te gaan”, aldus Zaanen. Maar later kreeg ze een telefoontje dat het niet goed met hem ging, de kliniek gaf aan dat hij reeds in shock verkeerde en dat Zaanen het niet naar de kliniek zou redden. Iets wat helaas ook werkelijkheid werd, toen ze in de kliniek aankwam bleek zijn maag geknapt te zijn. Voor Van Zaanen, die binnen een maand haar eerste kindje verwacht, is dit een harde klap. “Omdat ik zelf hoogzwanger ben zou iemand anders hem gaan rijden, maar ik kon niet wachten om er zelf weer mee aan de slag te gaan. We hebben hem als veulen gekocht en dankzij hem heb ik alles bereikt. Ik was zelf pas L1 dressuur voor ik met hem aan de slag ging en zodoende ben ik ook bij Hans Peter Minderhoud terecht gekomen.” In 2008 nam ze met de ruin mee aan het Wereldkampioenschap voor Jonge Dressuurpaarden en van daar leidde ze hem zelf verder op tot Grand Prix paard. “Hij was niet altijd de makkelijkste en hij heeft me bloed, zweet en tranen gekost. Het was een vechtertje, ook wel eens tegen mij, maar wat we allemaal bereikt hebben is heel bijzonder.”
Valentino S, een OO Seven ruin, is na een koliek aanval overleden. Het Grand Prix paard van Isabelle Van Zaanen werd na koliek verschijnselen naar de Kliniek van Utrecht gevoerd waar bleek dat de ruin een operatie moest ondergaan. "Na een vier uur durende, zware operatie leek het de volgende dag naar omstandigheden goed met hem te gaan”, aldus Zaanen. Maar later kreeg ze een telefoontje dat het niet goed met hem ging, de kliniek gaf aan dat hij reeds in shock verkeerde en dat Zaanen het niet naar de kliniek zou redden. Iets wat helaas ook werkelijkheid werd, toen ze in de kliniek aankwam bleek zijn maag geknapt te zijn. Voor Van Zaanen, die binnen een maand haar eerste kindje verwacht, is dit een harde klap. “Omdat ik zelf hoogzwanger ben zou iemand anders hem gaan rijden, maar ik kon niet wachten om er zelf weer mee aan de slag te gaan. We hebben hem als veulen gekocht en dankzij hem heb ik alles bereikt. Ik was zelf pas L1 dressuur voor ik met hem aan de slag ging en zodoende ben ik ook bij Hans Peter Minderhoud terecht gekomen.” In 2008 nam ze met de ruin mee aan het Wereldkampioenschap voor Jonge Dressuurpaarden en van daar leidde ze hem zelf verder op tot Grand Prix paard. “Hij was niet altijd de makkelijkste en hij heeft me bloed, zweet en tranen gekost. Het was een vechtertje, ook wel eens tegen mij, maar wat we allemaal bereikt hebben is heel bijzonder.”