Gerco Schröder behaalde op de Wereldruiterspelen met het Nederlandse team de gouden medaille. Met zijn toppaard Glock’s London N.O.P. hoopt hij nog vele overwinningen achter zijn naam te kunnen noteren. Hij hoopt natuurlijk ook weer op een selectie voor de volgende Olympische Spelen. Deze week komt hij aan de start op het Horse and Friends Event in Opglabbeek. Een ideaal moment voor een gesprek met Gerco.
Hoe voel je je na je overwinning met het Nederlandse team op de Wereldruiterspelen?
Dat voelt nog steeds heel goed. We hebben daar als team weer een super prestatie kunnen leveren.
Is er veel veranderd nu je voor Glock rijdt en niet meer voor stal Eurocommerce?
Het is natuurlijk super voor mij dat ik voor Glock mag rijden omdat stal Eurocommerce gestopt is. Doordat ik voor Glock mocht rijden kon ik onmiddellijk weer verder met paardrijden. En dankzij hun kon mijn paard London ook bij me blijven. Het is natuurlijk allemaal fantastisch dat de familie Glock dit voor me gedaan heeft! Van daaruit zijn we nu ook met nieuwe paarden bezig.
Hoe kijk je terug op de periode dat je voor stal Eurocommerce reed?
Dat was een super mooie tijd voor mij. We hebben daar vanuit niets een hele goede stal opgebouwd. We hebben daar vele jaren ook verschillende successen gekend. Het was natuurlijk jammer toen de stal stopte maar ik kijk er naar terug als een hele mooie tijd.
Hoe ben je eigenlijk begonnen met paardrijden?
Ik ben begonnen met paardrijden toen ik ongeveer zeven jaar oud was, eigenlijk voor de fun. Mijn oudere broers reden ook al paard, dus dat beïnvloedde me ook. Zij hebben mij op de pony gezet en toen ik eens een prijs won ben ik nooit meer gestopt!
Waarom heb je als kind voor jumping gekozen en bijvoorbeeld niet voor dressuur?
Ik denk omdat mijn broers ook al jumping reden. Als kind vond ik springen ook veel spectaculairder dan dressuur. Het besef dat dressuur erg belangrijk is, komt pas op een latere leeftijd denk ik! Maar nu weet ik dat dressuur ook erg belangrijk is voor het springen.
Hoop je met je paard London deel te kunnen nemen aan de volgende Olympische Spelen?
Ja, dat hoop ik zeker. London is een heel gezond paard en hij is nog maar twaalf jaar. Dus normaal moet dat zeker lukken!
Wat is je mooiste overwinning, die wat je het meeste bijblijft?
Het is moeilijk om er eentje uit te kiezen. Ik heb geluk gehad dat ik al veel mooie dingen heb mogen beleven in de paardensport. Als ik er dan toch eentje moet kiezen, denk ik toch mijn twee zilveren medailles op de Olympische Spelen in London 2012. Dat was toch wel heel speciaal. Maar ik ben heel erg blij met al mijn overwinningen en prestaties.
Beschouw je London als je beste paard?
Ja, London is momenteel zeker mijn beste paard.
Hoeveel andere paarden rijd je nog?
Ik zelf rijd momenteel negen paarden. Op onze stal hebben we ongeveer 45 paarden, en daarvan rijd ik er negen.
Heb je nog last van zenuwen voor een wedstrijd?
Dat verschilt per wedstrijd, maar op een kampioenschap is er toch nog altijd wat spanning. Op belangrijke momenten moet je daar zo goed mogelijk mee proberen om te gaan.
Heb je een bepaalde routine voor een wedstrijd? Ben je bijgelovig?
Nee, ik ben niet echt bijgelovig. Als ik iets bepaalds doe voor een concours en als het dan goed gaat, doe ik dat voor de volgende wedstrijden misschien wel eens opnieuw. Maar echt bijgelovig ben ik toch niet.
Wat hoop je verder nog te bereiken in de paardensport?
Ik heb geen specifieke doelen. Ik geniet er elke dag van om met de paarden bezig te zijn en om paarden klaar te maken voor het hogere niveau. En dan probeer ik natuurlijk om goede prestaties neer te zetten. Maar ik geniet heel erg om een goed, jong paard op te leren en om op te bouwen naar het hoogste niveau. Dat vind ik een heel mooi proces. Uiteraard probeer ik altijd zo goed mogelijk te presteren in de sport.
Wie was, en is het nu misschien nog steeds, je grote voorbeeld in de paardenwereld?
Ik heb vroeger een tijd samen met Jos Lansink gereden. Dus Jos was toch wel een groot voorbeeld voor mij. En dat is hij nu nog steeds!
