Equnews had onlangs een gesprek met de jonge dressuur amazone Alexa Fairchild. De half Amerikaanse, half Belgische nam al deel aan maar liefst negen Europese Kampioenschappen en is momenteel de nummer acht van de wereld bij de U25. Wij gingen op bezoek bij haar op stal en daaruit volgde dit gesprek over haar carrière en toekomstplannen met fotospecial.
Wie is Alexa Fairchild?
Ik ben 21 jaar oud, ik ben een half Amerikaanse en half Belgische amazone. Ik leef nu al zestien jaar in Brussel en heb leren rijden in een ponyclub. Ik ben rond mijn acht jaar beginnen trainen bij Fanny Verliefden. Zij heeft mij dan doorverwezen naar mijn huidige trainster, Virginie Deltour om mij op FEI niveau te krijgen. Virginie heeft mij naar negen Europese Kampioenschappen gebracht en is altijd al een super trainster met veel passie geweest.
Wanneer en waarom ben je beginnen rijden?
Toen ik vijf jaar oud was, ben ik beginnen rijden in een kleine ponyclub in Brussel. Ik had een oudere nicht en een tante die gereden hebben en dat fascineerde mij. Toen ik nog in Rome woonde, deed ik soms ponyritjes in het park. Toen we verhuisden naar Brussel hebben mijn ouders voor enkele lessen gezorgd en ik werd verslaafd. Mijn ouders hebben dan mijn eerste pony gekocht, wat een ramp was omdat hij zich zo misdroeg. Ik bleef maar van hem vallen, maar dat is hoe ik het geleerd heb.
Welk paard was de belangrijkste voor jou in je tot nu al zeer mooie carrière?
Al mijn paarden waren heel belangrijk voor mij. Degene waar ik de sterkste band mee had zijn waarschijnlijk mijn wedstrijdpaarden aangezien ik er meer mee samenwerkte en we samen ook veel mee reisden naar wedstrijden. Ik heb ook met een pony en een paard van mijn zus gereden en uitgebracht op wedstrijd, maar daar had ik niet zo een sterke band mee. Zij houdt namelijk van andere paarden dan ik, het karakter van onze paarden verschilt heel hard. Als ik er enkele moet opnoemen dan zou ik mijn pony’s Huckleberry Finn en Neerveld’s Blamoer en mijn paarden Totall Tip Top, Timor en Sunrise uitkiezen.
Wat vind je van je carrière tot nu toe?
Ik ben zeer blij met mijn carrière tot nu toe. Ik denk dat het fantastisch is dat mijn trainster Virginie mij al tot negen Europese Kampioenschappen heeft kunnen begeleiden. Mijn ouders steunen mij ook enorm en hebben mij ook geholpen naar waar ik nu sta. Mijn eerste EK was toen ik twaalf was op mijn eerste FEI pony Huckleberry Finn, die jammer genoeg drie jaar geleden overleden is. Ik ben ook zeer tevreden met de FEI wereld rankings die ik behaald heb. Ik ben dit jaar gestegen. In de laatste ranking die recent online is gekomen, stond ik op een achtste plaats in de Grand Prix U25 categorie!
Kan je ons iets meer vertellen over de paarden die je nu rijdt?
Momenteel rij ik met twee paarden. Ik heb mijn knappe merrie Sunrise, die heel groot is, maar ook zeer gevoelig. Ze heeft een fantastisch karakter! Ze is heel sociaal en heeft veel aandacht nodig. Ik heb haar nu sinds een jaar. Vorig jaar heb ik haar op Young Riders niveau uitgebracht en we zijn toen zevende geëindigd in de Kür op het Europees Kampioenschap in Vidauban. Dat was mijn beste plaats ooit op een EK. Nu zijn we haar rustig aan het trainen richting GP-niveau, maar ik zal Sunny dit seizoen nog uitbrengen in de Kleine Tour zodat ze wat meer ervaring kan opdoen op wedstrijd. Mijn nieuw aangeworven Jazz is Vanita, maar we noemen hem Newton. Ik heb hem in Augustus gekregen en sindsdien trainen we hem intens op GP U25-niveau. Recent heb ik mijn beste proef tot nu toe met hem gehad. We behaalden 68.250% op de CDN in Massenhoven. Ik hoop dat ik dit jaar met hem naar het Europees Kampioenschap voor de U25 kan gaan in Duitsland. Newton heeft een zeer vreemd en grappig karakter. Hij is een beetje zoals een clown. Hij steekt graag dingen uit, doet af en toe wat zot en hij houdt ervan om zijn gangen te showen. Maar in het algemeen hou ik echt van hem en heb ik ook zeer veel plezier met hem. Hij houdt van werken als hij in ‘the mood’ is en geeft hem dan ook helemaal.
Wat zijn je plannen voor de toekomst en wat zijn je doelen?
Mijn doel voor de toekomst is om ooit naar de Olympische Spelen te gaan. Wie weet al naar Tokyo in 2020! Dat is echt mijn droom! Maar eerst wil ik op grote internationale wedstrijden starten en het daar goed doen. Dan kan ik mij misschien richten op de Wereldruiterspelen? Volgend jaar ga ik opnieuw naar de Universiteit, aangezien dit jaar een sabbatjaar is. Ik zal dus gedurende twee jaar het reizen tussen Londen en Brussel met wedstrijden en trainingen moeten kunnen regelen. Maar ik heb dat vorig jaar in Parijs ook moeten doen en dat ging wel goed. Dat is ook een doel voor mij, een diploma behalen in ‘Fashion styling’. Ik denk er ook aan om een kledingmerk voor ruiters en amazones op te starten. Dat zouden mijn twee passies in één zijn en dat zou wel tof zijn om te doen.
Hoe zie je jezelf binnen tien jaar?
Binnen tien jaar zie ik mezelf nog steeds omringd door paarden. Ik denk niet dat ik kan leven zonder paarden. Ervan af hangend waar mijn leven naartoe gaat, kan het zijn dat ik nog altijd wedstrijden rijd om mij te kwalificeren voor de Olympische Spelen of misschien rij ik alleen nog recreatief omdat ik een job heb in de mode industrie. Het is moeilijk om dat nu al te zeggen op zo’n jonge leeftijd, maar mijn doel is zeker en vast om naar de Olympische Spelen te gaan, tot dat gebeurd, zal ik mij alleen maar focussen op het rijden.
Welke wedstrijden ga je binnenkort rijden?
Deze week vertrekken we naar CDI Valencia voor twee weken. Ik zal ook naar CDI Sint Joosland, CDI Saumur, CDI Compiegne en CDI Roosendaal gaan. hopelijk volgt daarna het EK voor U25 en dan misschien CDI Rotterdam. We hebben het volledige seizoen volgepland dit jaar, maar het is altijd fijn om te kamperen in de vrachtwagen met mijn ouders en in verschillende landen deel te nemen aan wedstrijden.
